سورهٔ فصلت

محل نزول:   مکّه
تعداد کل آیات: ۵۴
نام‌های سوره:
فصلت، حم سجده، مصابیح، أقوات، سجده مؤمن، سجده
صفحه قبلی | نمایش آیات ۵۱ الی ۵۴ (نمایش تمام آیات سوره)
تفسیر

٥١ وَإِذَا أَنْعَمْنَا عَلَى الْإِنسَانِ أَعْرَضَ وَنَأَى بِجَانِبِهِ وَإِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ فَذُو دُعَاءٍ عَرِيضٍ

و البتّه به آنها از عذابی غلیظ (شدید) بچشانیم و وقتی که به انسان نعمت دهیم [از ما و از شکر نعم ما] اعراض می‌‌کند از ما دور می‌‌شود و به جانب خویش کناره می‌‌گیرد [و گمان می‌‌کند که این نعمت بنابر استحقاق او بوده است و انعام (نعمت دادن) ما و اینکه این نعمت عاریه بر او بوده و او مدخلیّتی در آن نداشته را فراموش می‌‌کند] و وقتی که به او شرّی رسد آنگاه [برای حفظ انانیّتش و وجودش] دعایی عریض دارد

- ترجمه سلطانی

و البتّه به آنها از عذابی غلیظ (شدید) بچشانیم و وقتی که به انسان نعمت دهیم اعراض می‌کند از ما دور می‌شود و به جانب خویش کناره می‌گیرد و وقتی که به او شرّی رسد آنگاه دعایی عریض دارد

- ترجمه راستین

و ما هر گاه به انسان (بی‌حوصله کم ظرف) نعمتی عطا کنیم رو بگرداند و (از شکر خدا) دوری جوید، و هر گاه شرّ و بلایی به او روی آورد آن گاه دایم زبان به دعا گشاید (و اظهار عجز نماید).

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٥٢ قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِن كَانَ مِنْ عِندِ اللَّهِ ثُمَّ كَفَرْتُم بِهِ مَنْ أَضَلُّ مِمَّنْ هُوَ فِي شِقَاقٍ بَعِيدٍ

بگو: آیا دیدید که اگر [این اِنعام یا این رسول یا این قرآن یا قرآن ولایت علی (ع) یا انتصاب علی (ع)] از نزد خداوند باشد سپس به آن کفر ورزیده باشید، چه کسی گمراه‌‌تر از آن کسی است که او [در طرفیّت با خداوند یا با رسول (ص)] در ستیزه‌‌ای دور (عمیق) است

- ترجمه سلطانی

بگو: آیا دیدید که اگر (این اِنعام) از نزد خداوند باشد سپس به آن کفر ورزیده باشید، چه کسی گمراه‌تر از آن کسی است که او در ستیزه‌ای دور (عمیق) است

- ترجمه راستین

(کافران را) بگو: چه می‌پندارید اگر (قرآن) از جانب خدا باشد و شما به آن کافر شده باشید آیا گمراه‌تر از آن کس که (مانند شما) به کفر و شقاق دور (از راه سعادت) است در جهان کسی تواند بود؟

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٥٣ سَنُرِيهِمْ آيَاتِنَا فِي الْآفَاقِ وَفِي أَنفُسِهِمْ حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ أَوَلَمْ يَكْفِ بِرَبِّكَ أَنَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ

بزودی آیات خود را [با نقص در اموالشان و انفسشان با انواع بلایایی که خارج از عادت آنها می‌‌باشد] در آفاق و در انفس آنها [با انواع امراض و اوجاع (دردها، دردمندی‌‌ها)] به آنها نشان می‌‌دهیم تا برای آنها روشن شود که او حقّ است [پس توبه می‌‌کند آن کسی که توبه می‌‌کند و شقاوت می‌‌ورزد آن کسی که شقاوت می‌‌ورزد] آیا به پروردگارت کفایت نمی‌‌کند که او بر هر چیزی بسیار شاهد (حاضر) است

- ترجمه سلطانی

بزودی آیات خود را در آفاق و در انفس آنها به آنها نشان می‌دهیم تا برای آنها روشن شود که او حقّ است آیا به پروردگارت کفایت نمی‌کند که او بر هر چیزی بسیار شاهد (حاضر) است

- ترجمه راستین

ما آیات (قدرت و حکمت) خود را در آفاق جهان و نفوس بندگان کاملا هویدا و روشن می‌گردانیم تا ظاهر و آشکار شود که خدا (و آیات حکمت و قیامت و رسالتش همه) بر حق است. آیا همین حقیقت که خدا بر همه موجودات عالم پیدا و گواه است کفایت (از برهان) نمی‌کند؟

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٥٤ أَلَا إِنَّهُمْ فِي مِرْيَةٍ مِّن لِّقَاءِ رَبِّهِمْ أَلَا إِنَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ مُّحِيطٌ

آگاه باشید که آنها از ملاقات پروردگارشان در شکّ هستند، آگاه باشید که او به هر چیزی محیط است.

- ترجمه سلطانی

آگاه باشید که آنها از ملاقات پروردگارشان در شکّ هستند، آگاه باشید که او به هر چیزی محیط است.

- ترجمه راستین

الا (ای اهل ایمان) بدانید که کافران از لقای خدای خود در شک و انکارند و باز بدانید که خدا را بر همه موجودات عالم احاطه کامل است.

- ترجمه الهی قمشه‌ای
(نمایش تمام آیات سوره)