سورهٔ شوری آیه ۴۴

تفسیر


جزء ۲۵
سوره شوری
حزب ۹۸

متن عربی آیه

٤٤ وَمَن يُضْلِلِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِن وَلِيٍّ مِّن بَعْدِهِ وَتَرَى الظَّالِـمِينَ لَـمَّا رَأَوُا الْعَذَابَ يَقُـولُونَ هَلْ إِلَى مَرَدٍّ مِّن سَبِيلٍ

ترجمه‌ها

و کسی را که خداوند [از این دو خصلت با اقدام بر اِقْتِصاص (قصاص کردن)] گمراه کند [یا کسی که خداوند او را با جنایت و ظلم به غیر حقّ بر بندگان گمراه سازد] پس او بعد از آن ولیّی ندارد و ستمکاران را می‌‌بینی [یعنی شایسته است که ببینی] که چون عذاب را ببینند می‌‌گویند: آیا راه گریزی هست؟

و کسی را که خداوند گمراه کند پس او بعد از آن ولیّی ندارد و ستمکاران را می‌بینی که چون عذاب را ببینند می‌گویند: آیا راه گریزی هست؟

و هر که را خدا به گمراهی خود واگذارد دیگر هیچ کس پس از خدا یار و یاور او نیست. و ستمکاران را بنگری که چون عذاب (قیامت) را به چشم ببینند در آن حال گویند: آیا راهی به بازگشت (به دنیا) برای ما هست؟

لغات

(برای دیدن جزییات هر کلمه روی آن کلیک کنید)

وَمَن
و کسی را که گمراه کند
يُضْلِلِ
و کسی را که گمراه کند
اللَّهُ
خداوند
فَمَا
پس نیست
لَهُ
برای او
مِن
از
وَلِيٍّ
سرپرست
مِّن
از
بَعْدِهِ
بعد او
وَتَرَى
و می‌بینی
الظَّالِمِينَ
ستمکاران
لَمَّا
هنگامی که
رَأَوُا
دیدند
الْعَذَابَ
عذاب
يَقُولُونَ
می‌گویند
هَلْ
آیا
إِلَى
به سوی
مَرَدٍّ
بازگشت
مِّن
از
سَبِيلٍ
راه