سورهٔ شوری

محل نزول:   مکّه
تعداد کل آیات: ۵۳
نام‌های سوره:
شوری، حم عسق، حم شریعت
نمایش آیات ۱ الی ۱۰ | صفحه بعدی (نمایش تمام آیات سوره)
تفسیر

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم


جزء ۲۵
سوره شوری
حزب ۹۷

١ حم

«حم»

- ترجمه سلطانی

حم

- ترجمه راستین

حم‌

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٢ عسق

«عسق»

- ترجمه سلطانی

عسق

- ترجمه راستین

عسق (اسرار کتاب خداست)

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٣ كَذَلِكَ يُوحِي إِلَيْكَ وَإِلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِكَ اللَّهُ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ

این‌‌چنین [وحیی که قبل از آن از اخبار مغیبات و از احکام و مواعظ به تو ابلاغ کردیم] خداوند چیره و حکیم به تو و به کسانی که قبل از تو بودند وحی می‌‌کند

- ترجمه سلطانی

این‌چنین خداوند چیره و حکیم به تو و به کسانی که قبل از تو بودند وحی می‌کند

- ترجمه راستین

این گونه به سوی تو و رسولان پیش از تو خدای مقتدر دانا وحی می‌کند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٤ لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ وَهُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ

آنچه که در آسمان‌‌ها هست و آنچه که در زمین هست برای او هستند و او علی و عظیم است

- ترجمه سلطانی

آنچه که در آسمان‌ها هست و آنچه که در زمین هست برای او هستند و او علی و عظیم است

- ترجمه راستین

آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است همه ملک اوست و او خدای بلند مرتبه بزرگ است.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٥ تَكَادُ السَّمَاوَاتُ يَتَفَطَّرْنَ مِن فَوْقِهِنَّ وَالْمَلَائِكَةُ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَيَسْتَغْفِرُونَ لِـمَن فِي الْأَرْضِ أَلَا إِنَّ اللَّهَ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ

نزدیک است که آسمان‌‌ها از [جهت] فوق آنها شکافته (متلاشی) شوند و ملائکه با ستایش پروردگارشان تسبیح می‌‌کنند و برای کسانی که در زمین هستند (مؤمنان زمین) طلب آمرزش می‌‌کنند آگاه باشید همانا خداوند همان بسیار آمرزنده و مهربان است

- ترجمه سلطانی

نزدیک است که آسمان‌ها از فوق آنها شکافته (متلاشی) شوند و ملائکه با ستایش پروردگارشان تسبیح می‌کنند و برای کسانی که در زمین هستند طلب آمرزش می‌کنند آگاه باشید همانا خداوند همان بسیار آمرزنده و مهربان است

- ترجمه راستین

نزدیک است که آسمانها از فراز هم یکی پس از دیگری شکافته (و درهای آن به وحی رسولان باز) شود، و فرشتگان (رحمت) به ستایش خدای خود تسبیح گویند و برای اهل زمین از خدا مغفرت و آمرزش طلبند (و ندا کنند که) الا ای بندگان، بدانید که خداست آن ذاتی که بسیار آمرزنده و مهربان است.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٦ وَالَّذِينَ اتَّخَذُوا مِن دُونِهِ أَوْلِيَاءَ اللَّهُ حَفِيظٌ عَلَيْهِمْ وَمَا أَنتَ عَلَيْهِم بِوَكِيلٍ

و کسانی را به جای او به عنوان ولیّ گرفتند [یعنی در حالی که آنها به عنوان اولیاء غیر از او هستند، یا بدون اذن او اولیائى گرفتند] خداوند پاسدارندهٔ آنها است و [لیکن] تو [با رسالتت] بر آنها وکیل نیستی

- ترجمه سلطانی

و کسانی را به جای او به عنوان ولیّ گرفتند خداوند پاسدارندهٔ آنها است و (لیکن) تو (با رسالتت) بر آنها وکیل نیستی

- ترجمه راستین

و آنان که غیر خدا را معبود و محبوب خویش برگرفتند خدا رقیب و نگهبان بر (اعمال) آنهاست و تو وکیل (کار و مسئول کردار) آنان نخواهی بود.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٧ وَكَذَلِكَ أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ قُرْآنًا عَرَبِيًّا لِّتُنذِرَ أُمَّ الْقُرَى وَمَنْ حَوْلَهَا وَتُنذِرَ يَوْمَ الْجَمْعِ لَا رَيْبَ فِيهِ فَرِيقٌ فِي الْجَنَّةِ وَفَرِيقٌ فِي السَّعِيرِ

و این‌‌چنین [وحیی که از قبل] به عنوان قرآنی [به زبان] عربی به تو وحی کردیم تا [اهالی] امّ القری (مکّه، مادر شهرها، پایتخت) و کسانی که حول آن هستند [از اهل زمین جمیعاً] را انذار کنی و از «روز جمع» [شدن] که تردیدی در آن نیست بیم دهی که گروهی از مجتمعین در جنّت و گروهی [از آنان] در آتش افروخته هستند

- ترجمه سلطانی

و این‌چنین (از قبل) به عنوان قرآنی (به زبان) عربی به تو وحی کردیم تا (اهالی) امّ القری (مکّه، مادر شهرها، پایتخت) و کسانی که حول آن هستند را انذار کنی و از «روز جمع» (شدن) که تردیدی در آن نیست بیم دهی که گروهی از مجتمعین در جنّت و گروهی (از آنان) در آتش افروخته هستند

- ترجمه راستین

و این چنین قرآن فصیح عربی را ما به تو وحی کردیم تا مردم امّ القری (شهر مکه) و هر که را که در اطراف آن است (از خدا) بترسانی و هم از (سختی) روز بزرگ قیامت که همه جمع آیند و هیچ شک در آن نیست و گروهی در بهشت جاودان و فرقه‌ای در آتش سوزان روند بیم دهی.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٨ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَجَعَلَهُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَلَكِن يُدْخِلُ مَن يَشَاءُ فِي رَحْمَتِهِ وَالظَّالِـمُونَ مَا لَهُم مِّن وَلِيٍّ وَلَا نَصِيرٍ

و اگر خداوند می‌‌خواست البتّه آنها را امّتی (آیینی) واحد [بر دینی واحد و مذهبی واحد و ارادهٔ واحدى که همان ارادهٔ طاعت است] قرار می‌‌داد و لکن کسی را که بخواهد [بحسب استعداد او] در رحمت خویش داخل می‌‌کند و ستمکاران ولیّی [که امور آنها را تولّى (سرپرستی) کند و خیرات (خوبی‌‌ها) را به سوی آنها جذب کند] و نه یاری کننده‌‌ای [که ضرّ (رنج، آسیب) را از آنها دفع کند و آنها را در سختی‌‌هایشان یاری دهد] ندارند

- ترجمه سلطانی

و اگر خداوند می‌خواست البتّه آنها را امّتی (آیینی) واحد قرار می‌داد و لکن کسی را که بخواهد (بحسب استعداد او) در رحمت خویش داخل می‌کند و ستمکاران ولیّی و نه یاری کننده‌ای ندارند

- ترجمه راستین

و اگر خدا می‌خواست (و در ازل صلاح نظام عالم می‌دانست) تمام خلایق را (به قهر) یک فرقه (مؤمن) قرار می‌داد و لیکن (برای امتحان چنین نخواسته تا) هر که را بخواهد به رحمت خود داخل کند و ستمکاران را هیچ یار و ناصری نباشد.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٩ أَمِ اتَّخَذُوا مِن دُونِهِ أَوْلِيَاءَ فَاللَّهُ هُوَ الْوَلِيُّ وَهُوَ يُحْيِي الْمَوْتَى وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ

بلکه غیر او را به عنوان ولیّ گرفتند [پس سود نمی‌‌برند حال آنکه] خداوند، او ولیّ است و اوست که مردگان [از حیات حیوانی، یا مردگان از حیات انسانی که همان ولایت تکلیفی است] را زنده می‌‌کند و اوست که بر هر چیزی بسیار توانا است

- ترجمه سلطانی

بلکه غیر او را به عنوان ولیّ گرفتند (حال آنکه) خداوند، او ولیّ است و اوست که مردگان را زنده می‌کند و اوست که بر هر چیزی بسیار توانا است

- ترجمه راستین

آری، مشرکان غیر خدا را یار و دوستدار خود برگرفتند و حال آنکه خدا منحصرا دوست و یاور بندگان است و اوست که مردگان را زنده می‌کند و اوست که بر هر چیز تواناست.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٠ وَمَا اخْتَلَفْتُمْ فِيهِ مِن شَيْءٍ فَحُكْمُهُ إِلَى اللَّهِ ذَلِكُمُ اللَّهُ رَبِّي عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

و در آنچه از چیزی که در آن با یکدیگر اختلاف [پیدا] کرده‌‌اید پس حکم آن [راجع] به خداوند است، [به آنان بگو با شما هستم] آن [موصوف به این اوصاف] الله پروردگار من است [در آنچه که مرا از آن می‌‌ترسانید] بر او توکّل کرده‌‌ام و [در جمیع امورم] به سوی او انابه می‌‌کنم (باز می‌‌گردم) [یا در آخر امرم به ذات خود باز می‌‌گردم]

- ترجمه سلطانی

و در آنچه از چیزی که در آن با یکدیگر اختلاف (پیدا) کرده‌اید پس حکم آن (راجع) به خداوند است، (به آنها بگو:) آن (موصوف) الله پروردگار من است بر او توکّل کرده‌ام و به سوی او انابه می‌کنم (باز می‌گردم)

- ترجمه راستین

و آنچه در آن اختلاف و نزاع کردید حکم آن به خدا (و احکام خدا) راجع است، همان خدا (ی آفریننده عالم و آدم) پروردگار من است که بر او توکل کرده و به درگاه او به تضرّع باز می‌گردم.

- ترجمه الهی قمشه‌ای
(نمایش تمام آیات سوره)