سورهٔ زخرف آیه ۱۷

تفسیر


جزء ۲۵
سوره زخرف
حزب ۹۸

متن عربی آیه

١٧ وَإِذَا بُشِّرَ أَحَدُهُم بِمَا ضَرَبَ لِلرَّحْمَنِ مَثَلًا ظَلَّ وَجْهُهُ مُسْوَدًّا وَهُوَ كَظِيمٌ

ترجمه‌ها

و [آنها نمی‌‌گویند که خداوند در حقیقت متولّد کرده است بلکه نسبت بین او و ملائکه یا جنّ را به نسبت والد و ولد تشبیه کردند و] وقتی که به هر کدام از آنها از آنچه که برای رحمان مثل می‌‌زده بشارت داده شود صورتش سیاه می‌‌شود و (در حالی که) او خشم [خود] را فرو می‌‌خورد

و وقتی که به هر کدام از آنها از آنچه که برای رحمان مثل می‌زده بشارت داده شود صورتش سیاه می‌شود و (در حالی که) او خشم (خود) را فرو می‌خورد

و حال آنکه هر کدام از مشرکان را به دختری که به خدا نسبت دادند مژده دهند (ننگ دارد و) رویش (از غم) سیاه می‌شود در حالی که پر از خشم و اندوه است.

لغات

(برای دیدن جزییات هر کلمه روی آن کلیک کنید)

وَإِذَا
و هنگامی که
بُشِّرَ
مژده داده شد
أَحَدُهُم
هریک (از) آن‌ها
بِمَا
به آن چه
ضَرَبَ
زد
لِلرَّحْمَنِ
برای خدای رحمان
مَثَلًا
مثالی
ظَلَّ
گردید
وَجْهُهُ
رویش
مُسْوَدًّا
سیاه
وَهُوَ
و او
كَظِيمٌ
فرو خورنده خشم