سورهٔ زخرف

محل نزول:   مکّه
تعداد کل آیات: ۸۹
نام‌های سوره:
زخرف، حم زخرف
صفحه قبلی | نمایش آیات ۸۱ الی ۸۹ (نمایش تمام آیات سوره)
تفسیر

٨١ قُلْ إِن كَانَ لِلرَّحْمَنِ وَلَدٌ فَأَنَا أَوَّلُ الْعَابِدِينَ

[به کسانی که برای خداوند دختران را قرار می‌‌دهند یا به کسانی که می‌‌گویند: مسیح پسر خدا است یا عُزیر پسر خدا است، یا می‌‌گویند: ما فرزندان خدا هستیم] بگو اگر خداوند فرزندی می‌‌داشت پس من [به اظهار آن و معرفت او اولی (شایسته‌‌تر) هستم و] اوّلین عابد [آن] می‌‌بودم [برای اینکه من بحسب مرتبت سابق‌‌ترین عابدان خداوند هستم]

- ترجمه سلطانی

بگو اگر خداوند فرزندی می‌داشت پس من اوّلین عابد (آن) می‌بودم

- ترجمه راستین

بگو: اگر خدا را فرزندی بود اوّل من او را می‌پرستیدم.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٨٢ سُبْحَانَ رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ رَبِّ الْعَرْشِ عَمَّا يَصِفُونَ

منزّه است پروردگار آسمان‌‌ها و زمین پروردگار عرش (جملهٔ ماسوی اللَّه) از آنچه که وصف می‌‌کنند

- ترجمه سلطانی

منزّه است پروردگار آسمان‌ها و زمین پروردگار عرش از آنچه که وصف می‌کنند

- ترجمه راستین

خدای آسمانها و زمین و پروردگار عرش (عظیم) از آنچه کافران توصیف او کنند پاک و منزّه است.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٨٣ فَذَرْهُمْ يَخُوضُوا وَيَلْعَبُوا حَتَّى يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي يُوعَدُونَ

پس آنها را فرو بگذار که [در باطل خویش] خوض کنند (فرو بروند) و بازی کنند تا آنکه روزشان را که وعدهٔ داده می‌‌شوند ملاقات کنند

- ترجمه سلطانی

پس آنها را فرو بگذار که (در باطل خویش) خوض کنند (فرو بروند) و بازی کنند تا آنکه روزشان را که وعدهٔ داده می‌شوند ملاقات کنند

- ترجمه راستین

ای رسول، کافران را بگذار تا (به عالم حیوانیت) فرو روند و (به بازیچه دنیا) سرگرم باشند تا روزی را که به آنها وعده شده ببینند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٨٤ وَهُوَ الَّذِي فِي السَّمَاءِ إِلَهٌ وَفِي الْأَرْضِ إِلَهٌ وَهُوَ الْحَكِيمُ الْعَلِيمُ

و او کسی است که در آسمان خداوند و در زمین خداوند است و او حکیم [است که صُنع خویش را مُتقن کرد به حیثی که او به صورت امنای خود ظهور نمود و احدی آن را نمی‌‌داند بلکه او را انکار نمودند و امنای او را انکار کردند] و دانا است [که کیفیّت اخفای اله بودن او را می‌‌داند به حیثی که به آن شعور نمی‌‌دارند بلکه آن را انکار می‌‌کنند]

- ترجمه سلطانی

و او کسی است که در آسمان خداوند و در زمین خداوند است و او حکیم و دانا است

- ترجمه راستین

و آن ذات یگانه است که در آسمان و زمین (و در همه عوالم نامتناهی) او خداست و هم او (به نظام کامل آفرینش) به حقیقت با حکمت و داناست.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٨٥ وَتَبَارَكَ الَّذِي لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَعِندَهُ عِلْمُ السَّاعَةِ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ

و پر برکت است کسی که مُلک (مملکت، پادشاهی) آسمان‌‌ها و زمین و آنچه که بین آن دو است فقط برای اوست [پس چگونه در آن دو یا از او در آن دو اله نباشد] و علم ساعت [که آن دربارهٔ خراب کردن آن دو است] نزد او است [نه نزد غیر او] و نزد او بازگردانده می‌‌شوید {یعنی اینکه شما فی الحال (در حال، هم اینک) بنابر سبیل استمرار در رجوع به سوی او هستید، و اگرچه از آن رجوع غافل باشید پس از مخالفت با او حذر کنید}

- ترجمه سلطانی

و پر برکت است کسی که مُلک (مملکت، پادشاهی) آسمان‌ها و زمین و آنچه که بین آن دو است فقط برای اوست و علم ساعت نزد او است و نزد او بازگردانده می‌شوید

- ترجمه راستین

و بزرگوار خدایی که آسمانها و زمین و هر چه بین آنهاست همه ملک اوست و علم ساعت قیامت نزد اوست و شما همه به سوی او بازگردانیده می‌شوید.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٨٦ وَلَا يَمْلِكُ الَّذِينَ يَدْعُونَ مِن دُونِهِ الشَّفَاعَةَ إِلَّا مَن شَهِدَ بِالْحَقِّ وَهُمْ يَعْلَمُونَ

و کسانی [از اصنام و کواکب و از جنّ و شیطان یا از ائمهٔ ضلالت] را که به جای او می‌‌خوانند شفاعت را مالک نمی‌‌شوند [تا چه رسد به مالکیّت آنها در چیزی از آسمان‌‌ها و زمین] مگر کسانی که حقّ (ولایت) را شهود کرده‌‌اند و آنان (کسانی که دعوت می‌‌کنند) هستند که می‌‌دانند [که آنان مالک شفاعت نمی‌‌شوند، یا کسانی که شهادت به حقّ می‌‌دهند حقّ را می‌‌دانند، نه آنکه شهادت آنان مخالفت کردن با آنچه باشد که در قلوب آنان است]

- ترجمه سلطانی

و کسانی را که به جای او می‌خوانند شفاعت را مالک نمی‌شوند مگر کسانی که حقّ را شهود کرده‌اند و آنان هستند که می‌دانند

- ترجمه راستین

و غیر خدای یکتا آنان را که به خدایی می‌خوانند قادر بر شفاعت کسی نیستند مگر (عزیر و عیسی و فرشتگان) کسانی که با علم الیقین بر توحید حق گواهی دهند (و شفاعت اهل حق کنند).

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٨٧ وَلَئِن سَأَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَهُمْ لَيَقُـولُنَّ اللَّهُ فَأَنَّى يُؤْفَكُونَ

و اگر از آنان سؤال کنی چه کسی آنها را خلق کرده البتّه حتماً می‌‌گویند: الله پس چگونه [با این اقرار کردن] دروغ می‌‌بندند (تهمت می‌‌زنند، سست عقل می‌‌شوند)

- ترجمه سلطانی

و اگر از آنان سؤال کنی چه کسی آنها را خلق کرده البتّه حتماً می‌گویند: الله پس چگونه (با این اقرار کردن) دروغ می‌بندند (تهمت می‌زنند، سست عقل می‌شوند)

- ترجمه راستین

و اگر از مشرکان باز پرسی که آنها را که آفریده است؟به یقین جواب دهند: خدا آفریده. پس به کجایشان می‌گردانند؟

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٨٨ وَقِيلِهِ يَارَبِّ إِنَّ هَـؤُلَاءِ قَوْمٌ لَّا يُؤْمِنُونَ

و سخن او (رسول) [این بود] ای پروردگار من، همانا اینان قومی هستند که ایمان نمی‌‌آورند

- ترجمه سلطانی

و سخن او (این بود) ای پروردگار من، همانا اینان قومی هستند که ایمان نمی‌آورند

- ترجمه راستین

(خدا هم از ساعت قیامت آگاه است) و هم از گفتار و دادخواهی رسولش که گوید: خدایا اینها قومی هستند که هیچ ایمان نمی‌آورند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٨٩ فَاصْفَحْ عَنْهُمْ وَقُلْ سَلَامٌ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ

پس از آنها صفح کن (اعراض کن یا قلب را از آنها پاک نما) و [از روی مدارا یا متارکه نه از روی تحیّت] بگو: سلام! پس خواهند دانست.

- ترجمه سلطانی

پس از آنها صفح کن (اعراض کن یا قلب را از آنها پاک نما) و بگو: سلام! پس خواهند دانست.

- ترجمه راستین

(پاسخ دهیم: رسولا، اکنون که از ایمان قوم مأیوسی) پس روی از آنها بگردان و بگو به سلامت (تا بروند در ضلالت) که به زودی (بر کیفر کفر و عصیانشان) آگاه می‌شوند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای
(نمایش تمام آیات سوره)