سورهٔ احقاف آیه ۲۳

[آن نذیر (انذار کننده) یا هود] گفت: جز این نیست که علم [به وقت عذاب] نزد خداوند است و [من علم به وقت آن ندارم تا از آن به شما خبر بدهم یا نسبت به شما در آن تعجیل کنم] من آنچه را که برای آن فرستاده شده‌‌ام به شما ابلاغ می‌‌کنم {و این و امثال آن خروج از انانیّت و اظهار عجز دربارهٔ تصرّف در ملک خداوند و بندگانش است و آن شیمهٔ (خوی) انبیاء و اولیاء (ع) است} و لکن شما را قومی می‌‌بینم که جهل می‌‌ورزید [یعنی منغمر (عقل از دست داده، فرو رفته) در جهل یا متّصف به جهل هستید، یا جهل می‌‌ورزید که رسولان به رحمت مبعوث شده‌‌اند نه به عذاب و به آن وعده می‌‌دهند و در آنچه که وعده می‌‌دهند نرمی به خرج می‌‌دهند]

گفت: جز این نیست که علم نزد خداوند است و من آنچه را که برای آن فرستاده شده‌ام به شما ابلاغ می‌کنم و لکن شما را قومی می‌بینم که جهل می‌ورزید

هود در جواب گفت: علمش نزد خداست و من آنچه را که بر آن رسالت داشتم به شما ابلاغ کردم و لیکن شما را بسیار مردم نادانی می‌بینم.