سورهٔ احقاف آیه ۳۵

[پس وقتی که امر اینان بر آنچه که ذکر شد می‌‌باشد] پس صبر کن همانطور که پیامبران الوالعزم (دارندهٔ عزم) صبر کردند {و مشهور از اخبار ما این است که رسولان أُولُو الْعَزم پنج تن هستند، نوح و ابراهیم و موسی و عیسی (ع) و محمّد (ص) و أُولُو الْعَزم نامیده شدند برای اینکه شریعت آنها بر آنچه که از شرایع سابق بوده ناسخ است و بر همهٔ خلایق حتم (واجب) بود به خلاف سایر انبیاء (ع) زیرا شریعت آنان شریعت از سابق خود بود} و برای آنها طلب تعجیل [عذاب] مکن [زیرا لامحاله عن قریب (نزدیک) می‌‌باشد]، گویی که آنها در روزی که آنچه [از عذاب] که به آنها وعده داده می‌‌شود را می‌‌بینند جز ساعتی از یک روز را [در تنّعم دنیا] درنگ نکرده‌‌اند [یعنی اینکه مکث در دنیا و اگرچه زمانی طولانی باشد جز مانند ساعتى نیست؛ پس چرا تو عذاب عن قریب وارد بر آنها را استعجال (طلب عجله) می‌‌کنی] این به عنوان ابلاغ است پس آیا جز مردمان فاسق هستند که [از حیات انسانی] هلاک می‌‌شوند.

پس صبر کن همانطور که پیامبران الوالعزم (دارندهٔ عزم) صبر کردند و برای آنها طلب تعجیل (عذاب) مکن، گویی که آنها در روزی که آنچه که به آنها وعده داده می‌شود را می‌بینند جز ساعتی از یک روز را درنگ نکرده‌اند این به عنوان ابلاغ است پس آیا جز مردمان فاسق هستند که (از حیات انسانی) هلاک می‌شوند.

(ای رسول ما) تو هم مانند پیغمبران اولوا العزم (در تبلیغ دین خدا و تحمل اذیّت امت) صبور باش و بر امت به عذاب تعجیل مکن تا روزی که آنچه وعده داده شده به چشم ببینند آن روز پندارند که (در دنیا) به جز ساعتی از روز درنگ نداشتند. (این قرآن و آیات وعده و وعیدش) تبلیغ رسالت و اتمام حجتی است، پس آیا (به قیامت) جز مردم (شهوت پرست) فاسق هیچ کس هلاک خواهد شد؟