سورهٔ فتح آیه ۲۹

تفسیر


جزء ۲۶
سوره فتح
حزب ۱۰۳

متن عربی آیه

٢٩ مُّحَمَّدٌ رَّسُولُ اللَّهِ وَالَّذِينَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَمَاءُ بَيْنَهُمْ تَرَاهُمْ رُكَّعًا سُجَّدًا يَبْتَغُونَ فَضْلًا مِّنَ اللَّهِ وَرِضْوَانًا سِيمَاهُمْ فِي وُجُوهِهِم مِّنْ أَثَرِ السُّجُودِ ذَلِكَ مَثَلُهُمْ فِي التَّوْرَاةِ وَمَثَلُهُمْ فِي الْإِنجِيلِ كَزَرْعٍ أَخْرَجَ شَطْأَهُ فَآزَرَهُ فَاسْتَغْلَظَ فَاسْتَوَى عَلَى سُوقِهِ يُعْجِبُ الزُّرَّاعَ لِيَغِيظَ بِهِمُ الْكُفَّارَ وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ مِنْهُم مَّغْفِرَةً وَأَجْرًا عَظِيمًا

ترجمه‌ها

محمّد رسول (فرستادهٔ) خداوند است و کسانی که [در مرتبهٔ رسولان خداوند] با او هستند بر کفّار، سختگیر با یکدیگر مهربان هستند آنها را بسیار در [حالت] رکوع و سجده می‌‌بینی [در حالی که] فضل از خداوند و رضوان را می‌‌طلبند {فضل عبارت است از آنچه که خداوند بحسب مقام کثرت بندگان به آنها افاضه می‌‌کند و رضوان عبارت است از آنچه که او آن را بحسب مقام وحدتشان بر آنان افاضه می‌‌کند و به عبارت دیگر فضل جزای اعمال مأخوذه بحسب قبول رسالت و همان احکام قالب است، و رضوان جزای اعمال مأخوذه بحسب قبول ولایت و همان احکام قلب و روح است} نشانهٔ آنان از اثر سجده کردن در رخسارشان هست آن مَثل آنها در تورات هست [که آن حال نشأت موسی (ع) است] و مَثَل آنان در انجیل هست [که آن حال نشأت عیسی (ع) است] {سالک دارای دو شأن سلوک و شأن جذب است، و او با شأن سلوک اداء حقوق می‌‌کند و کثرات وجود خویش را از قوایش و لشکریانش اقامه می‌‌دارد و با شأن جذب از کثرات به وحدت روی می‌‌گرداند} مانند زراعتی است که جوانه‌‌اش را خارج کرده پس به آن نیرو داده آنگاه سخت شده و بر ساقه‌‌هایش ایستاده که [با حسنش و استغلاظش (محکم شدنش)] زارعین را متعجّب می‌‌کند تا کفّار را به آنها به خشم آورد، خداوند وعده داده است به کسانی که [با بیعت عامّه] ایمان آورده‌‌اند و [با بیعت خاصّه] اعمال صالح کردند که برای آنها آمرزشی [یعنی پوشاندنی بر مَساوی (بدی‌‌ها) آنها] و پاداشی بزرگ هست [که ممکن نمی‌‌شود که وصف شود].

محمّد رسول (فرستادهٔ) خداوند است و کسانی که با او هستند بر کفّار، سختگیر با یکدیگر مهربان هستند آنها را بسیار در (حالت) رکوع و سجده می‌بینی (در حالی که) فضل از خداوند و رضوان را می‌طلبند نشانهٔ آنان از اثر سجده کردن در رخسارشان هست آن مَثل آنها در تورات هست و مَثَل آنان در انجیل هست، مانند زراعتی است که جوانه‌اش را خارج کرده پس به آن نیرو داده آنگاه سخت شده و بر ساقه‌هایش ایستاده که زارعین را متعجّب می‌کند تا کفّار را به آنها به خشم آورد، خداوند وعده داده است به کسانی که ایمان آورده‌اند و اعمال صالح کردند که برای آنها آمرزشی و پاداشی بزرگ هست.

محمد (صلی اللّه علیه و آله و سلم) فرستاده خداست و یاران و همراهانش بر کافران بسیار قویدل و سخت و با یکدیگر بسیار مشفق و مهربانند، آنان را در حال رکوع و سجود نماز بسیار بنگری که فضل و رحمت خدا و خشنودی او را می‌طلبند، بر رخسارشان از اثر سجده نشانه‌های نورانیّت پدیدار است. این وصف حال آنها در کتاب تورات و انجیل مکتوب است که (مثل حال آن رسول) به دانه‌ای ماند که چون نخست سر از خاک برآورد جوانه و شاخه‌ای نازک و ضعیف باشد بعد از آن قوّت یابد تا آنکه ستبر و قوی گردد و بر ساق خود راست و محکم بایستد که دهقانان را (در تماشای خود) حیران کند (همچنین محمد صلی اللّه علیه و آله و سلم و اصحابش از ضعف به قوّت رسند) تا کافران عالم را (از قدرت و قوّت خود) به خشم آرند. خدا وعده فرموده که هر کس از آنها ثابت ایمان و نیکوکار شود گناهانش ببخشد و اجر عظیم عطا کند.

لغات

(برای دیدن جزییات هر کلمه روی آن کلیک کنید)

مُّحَمَّدٌ
محمد صلی الله علیه و آله
رَّسُولُ
رسول
اللَّهِ
خداوند
وَالَّذِينَ
و کسانی که
مَعَهُ
همراه او
أَشِدَّاءُ
سرسخت‌ها
عَلَى
بر
الْكُفَّارِ
کافران
رُحَمَاءُ
مهربانان
بَيْنَهُمْ
میان آنان
تَرَاهُمْ
می‌بینی آنها را
رُكَّعًا
رکوع کنندگان
سُجَّدًا
سجده کنان
يَبْتَغُونَ
طلب می‌کنند
فَضْلًا
فضلی
مِّنَ
از
اللَّهِ
خداوند
وَرِضْوَانًا
و خشنودی
سِيمَاهُمْ
نشانه آنها، علامت آنها
فِي
در
وُجُوهِهِم
صورت هایشان
مِّنْ
از
أَثَرِ
رد پای
السُّجُودِ
سجده
ذَلِكَ
این
مَثَلُهُمْ
مَثَل آنان
فِي
در
التَّوْرَاةِ
تورات
وَمَثَلُهُمْ
و وصف حالشان
فِي
در
الْإِنجِيلِ
انجیل
كَزَرْعٍ
مانند کِشته‌ای
أَخْرَجَ
بیرون آورد
شَطْأَهُ
جوانه اش، خوشه اش
فَآزَرَهُ
پس یاری داد او را
فَاسْتَغْلَظَ
پس سخت و سفت شد
فَاسْتَوَى
پس راست ایستاد
عَلَى
بر
سُوقِهِ
ساقه هایش، تنه هایش
يُعْجِبُ
به شگفت می‌آورد
الزُّرَّاعَ
کشاورزان
لِيَغِيظَ
تا به خشم آورد
بِهِمُ
با آنها
الْكُفَّارَ
کافران
وَعَدَ
وعده داد
اللَّهُ
خداوند
الَّذِينَ
کسانی که
آمَنُوا
ایمان آوردند
وَعَمِلُوا
و انجام دادند
الصَّالِحَاتِ
کارهای شایسته
مِنْهُم
از آن‌ها
مَّغْفِرَةً
آمرزش
وَأَجْرًا
و پاداش
عَظِيمًا
بزرگ