سورهٔ ق

محل نزول:   مکّه
تعداد کل آیات: ۴۵
نام‌های سوره:
ق، باسقات
نمایش آیات ۱ الی ۱۰ | صفحه بعدی (نمایش تمام آیات سوره)
تفسیر

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم


جزء ۲۶
سوره ق
حزب ۱۰۴

١ ق وَالْقُرْآنِ الْمَجِيدِ

«ق» {اسم برای خداوند یا برای نبیّ (ص)، یا برای قرآن، یا برای کوه محیط به دنیا است، و آن از کوه‌‌های عالم برزخ یا مثال یا خود عالم برزخ است برای اینکه خلف (پشت) آن عالم مثال است} و قسم به قرآن مجید [که تو البتّه رسول خدا هستی، یا که آنها حتماً برانگیخته می‌‌شوند]

- ترجمه سلطانی

«ق» و قسم به قرآن مجید

- ترجمه راستین

ق (قسم به قدس و قدرت و) قسم به قرآن با مجد و عظمت.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٢ بَلْ عَجِبُوا أَن جَاءَهُم مُّنذِرٌ مِّنْهُمْ فَقَالَ الْكَافِرُونَ هَذَا شَيْءٌ عَجِيبٌ

بلکه تعجّب کردند [یعنی تو را تکذیب نکردند برای اینکه آنها تو را به عنوان کاذب یافتند بلکه تو را برای تعجّب خود از رسالت بشر تکذیب کردند] که انذار کننده‌‌ای از آنها نزد آنها آمده است و کافران [به رسالت تو] گفتند این [که آن را از رسالت از خداوند ادّعاء می‌‌کند] چیزی عجیب است

- ترجمه سلطانی

بلکه تعجّب کردند که انذار کننده‌ای از آنها نزد آنها آمده است و کافران گفتند این چیزی عجیب است

- ترجمه راستین

(که منکران ایمان نیاوردند) بلکه از آمدن رسولی از خودشان که آنها را هشدار و اندرز دهد به شگفت آمده و کفار (نادان) گفتند: این (دعوی رسالت و خبر از قیامت) بسیار چیز عجیبی است.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٣ أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا ذَلِكَ رَجْعٌ بَعِيدٌ

آیا وقتی که مردیم و خاک شدیم [آنگاه زنده می‌‌شویم و بر می‌‌گردیم] آن (زنده شدن بعد از مرگ) بازگشتنی بعید است

- ترجمه سلطانی

آیا وقتی که مردیم و خاک شدیم (آنگاه زنده می‌شویم و بر می‌گردیم) آن بازگشتنی بعید است

- ترجمه راستین

آیا ما پس از آنکه مردیم و یکسره خاک شدیم (باز زنده می‌شویم) ؟این بازگشت بسیار بعید است.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٤ قَدْ عَلِمْنَا مَا تَنقُصُ الْأَرْضُ مِنْهُمْ وَعِندَنَا كِتَابٌ حَفِيظٌ

همانا آنچه که زمین از آنها می‌‌کاهد را می‌‌دانیم و کتابی پاسدارنده [یعنی حافظ جمیع آنچه که دارند از قوا و اعضاء و حافظ بر اسماء آنها و اعداد آنها و اعمال آنها از خیر و شرّ، یا محفوظ از تغییر و تبدیل] نزد ما هست

- ترجمه سلطانی

همانا آنچه که زمین از آنها می‌کاهد را می‌دانیم و کتابی پاسدارنده نزد ما هست

- ترجمه راستین

(تعجب نکنند که) ما به آنچه زمین از آنها بکاهد کاملا آگاهیم و کتابی نگاهدارنده (لوح محفوظ که مشتمل بر همه حقایق عالم است) نزد ماست.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٥ بَلْ كَذَّبُوا بِالْحَقِّ لَـمَّا جَاءَهُمْ فَهُمْ فِي أَمْرٍ مَّرِيجٍ

بلکه چون نزد آنها آمد حقّ را تکذیب کردند [یعنی تکذیب آنها نسبت به بعث برای وجود برهان علیه (بر آن) نیست، بلکه برای این است که آنها باطل گشته‌‌اند، و باطل حقّ را و از آن رسالت تو و خلافت علیّ (ع) و قرآن و بعث را تصدیق نمی‌‌کند] و آنها در امر مشوّشی (مختلطی) [از اهویهٔ بهیمیّه و استعلاء (برتری طلبی) سبعیّه و حیل (حیله‌‌ها) شیطانیّه هستند یا آنها در امرى مختلط (درآمیزنده) از حال محمّد (ص) هستند و می‌‌گویند که او مجنون یا شاعر یا ساحر یا کاهن است] هستند

- ترجمه سلطانی

بلکه چون نزد آنها آمد حقّ را تکذیب کردند و آنها در امر مشوّشی هستند

- ترجمه راستین

بلکه کافران چون (رسول) حق آمد او را تکذیب کردند و (در کار بزرگ رسالت و قرآن با عظمت) در حالی مضطرب و سرگردان ماندند (گاهی از جهل، افسانه پیشینیان شمردند و گاهی سحر و شعر پنداشتند).

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٦ أَفَلَمْ يَنظُرُوا إِلَى السَّمَاءِ فَوْقَهُمْ كَيْفَ بَنَيْنَاهَا وَزَيَّنَّاهَا وَمَا لَهَا مِن فُرُوجٍ

آیا [از حدود انفسشان خارج نشده‌‌اند و از نکس (کجی) خود راست نشده‌‌اند] پس به آسمان بالای خود نظر نکرده‌‌اند که چگونه آن را بناء کرده‌‌ایم [به حیثی که بقاء موالید زمین بدون این بناء ممکن نمی‌‌شود] و آن را [با کواکب] زینت داده‌‌ایم [به حیثی که اثر آن به زمین و موالیدش متّصل می‌‌شود و اگر آثار این کواکب نبود بقای آنها ممکن نمی‌‌شد] و [حال آنکه بحسب صورت] شکاف‌‌هایی ندارد [و مثل بناء بانین (بناء کنندگان) از بشر نیست که بر آنان ممکن نمی‌‌شود که بدون فروج (شکاف‌‌ها) بناء کنند و در خلقت آن خلل و نقصی نیست تا برای احدی ممکن شود که بگوید: اگر چنین بود البتّه بهتر می‌‌بود]

- ترجمه سلطانی

آیا پس به آسمان بالای خود نظر نکرده‌اند که چگونه آن را بناء کرده‌ایم و آن را زینت داده‌ایم و (حال آنکه) شکاف‌هایی ندارد

- ترجمه راستین

پس مگر (منکران حق) آسمان را فراز خود نمی‌نگرند که ما چگونه بنای محکم اساس نهاده‌ایم و آن را به زیور (ستارگان رخشان) آراسته‌ایم و هیچ شکاف و خللی در آن راه ندارد؟

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٧ وَالْأَرْضَ مَدَدْنَاهَا وَأَلْقَيْنَا فِيهَا رَوَاسِيَ وَأَنبَتْنَا فِيهَا مِن كُلِّ زَوْجٍ بَهِيجٍ

و زمین را، آن را [به حیثی] گستراندیم [که زندگی بر آن و انتفاع به آن با زراعات و تجارات و امارات ممکن می‌‌شود] و در آن کوه‌‌های استوار افکندیم و در آن از هر زوجی (صنفی) [گیاهی] شاداب رویاندیم [و با آن انبات (رویانیدن) زندگی کردن شما و زندگی کردن انعام (چهارپایان) شما سهل می‌‌شود و این از محض طبیعت نیست بلکه از مبدئی دانای توانای رحیم حکیم مدبّر است]

- ترجمه سلطانی

و زمین را، آن را گستراندیم و در آن کوه‌های استوار افکندیم و در آن از هر زوجی (صنفی) (گیاهی) شاداب رویاندیم

- ترجمه راستین

و زمین را نمی‌نگرند که آن را بگستردیم و در آن کوههای استوار بیفکندیم و هر نوع گیاه با حسن و طراوت از آن برویانیدیم؟

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٨ تَبْصِرَةً وَذِكْرَى لِكُلِّ عَبْدٍ مُّنِيبٍ

به عنوان روشنگر و یادآوری برای هر بندهٔ برگشت کننده [به پروردگارش] است

- ترجمه سلطانی

به عنوان روشنگر و یادآوری برای هر بندهٔ برگشت کننده است

- ترجمه راستین

تا موجب بصیرتی باشد (در برهان الهیّت) و تذکری برای هر بنده‌ای که رو به درگاه خدا آرد.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٩ وَنَزَّلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً مُّبَارَكًا فَأَنبَتْنَا بِهِ جَنَّاتٍ وَحَبَّ الْحَصِيدِ

و از آسمان آبی مبارک (پر برکت) نازل کردیم پس با آن، باغ‌‌ها و دانهٔ درو شونده [که از شأن آن این است که درو شود] رویاندیم

- ترجمه سلطانی

و از آسمان آبی مبارک نازل کردیم پس با آن، باغ‌ها و دانهٔ درو شونده رویاندیم

- ترجمه راستین

و ما از آسمان رحمت آب باران با برکت را نازل کردیم و باغهای میوه و دانه‌های درو شدنی برویانیدیم.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٠ وَالنَّخْلَ بَاسِقَاتٍ لَّهَا طَلْعٌ نَّضِيدٌ

و نخل‌‌های بلند (طوال) که بر آنها غنچه‌‌ها بر هم چیده شده‌‌اند

- ترجمه سلطانی

و نخل‌های بلند که بر آنها غنچه‌ها بر هم چیده شده‌اند

- ترجمه راستین

و نیز نخلهای بلند خرما که میوه آن منظم روی هم چیده شده است برانگیختیم.

- ترجمه الهی قمشه‌ای
(نمایش تمام آیات سوره)