سورهٔ ق

محل نزول:   مکّه
تعداد کل آیات: ۴۵
نام‌های سوره:
ق، باسقات
تفسیر

٣١ وَأُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِينَ غَيْرَ بَعِيدٍ

و برای پرهیزگاران جنّت نزدیک گردانیده شده نه دور

- ترجمه سلطانی

و برای پرهیزگاران جنّت نزدیک گردانیده شده نه دور

- ترجمه راستین

و بهشت را برای اهل تقوا نزدیک آرند تا هیچ دور از آن نباشند (و رنج حرکت نکشند).

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٣٢ هَذَا مَا تُوعَدُونَ لِكُلِّ أَوَّابٍ حَفِيظٍ

این آنچه است که برای هر بسیار توبه کنندهٔ پاسدارنده [یعنی حافظ خودش از تدنّس (آلوده شدن) به ادناس (کثافات) معاصی، یا محفوظ از معاصی] وعده داده می‌‌شدید

- ترجمه سلطانی

این آنچه است که برای هر بسیار توبه کنندهٔ پاسدارنده (خویش از آلودگی) وعده داده می‌شدید

- ترجمه راستین

این بهشت همان است که وعده داده شدید، برای هر بنده‌ای که به درگاه خدا بازگشته و نفس را (از حرام) نگه داشت.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٣٣ مَّنْ خَشِيَ الرَّحْمَنَ بِالْغَيْبِ وَجَاءَ بِقَلْبٍ مُّنِيبٍ

[آن] کسی که به نهان از رحمان بترسد و قلبی منیب [راجع (رجوع کننده) به سوی خداوند] بیاورد

- ترجمه سلطانی

(آن) کسی که به نهان از رحمان بترسد و قلبی منیب (بازگشت کننده) بیاورد

- ترجمه راستین

آن کس که از خدای مهربان در باطن ترسید و با قلب خاشع و نالان به درگاه او باز آمد.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٣٤ ادْخُلُوهَا بِسَلَامٍ ذَلِكَ يَوْمُ الْخُلُودِ

به سلامت [از هر آفتی] در آن داخل شوید که آن روز جاودانگی است

- ترجمه سلطانی

به سلامت در آن داخل شوید که آن روز جاودانگی است

- ترجمه راستین

در آن بهشت با تحیّت و سلام حق در آیید که این روز دخول ابدی در بهشت جاودانی است.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٣٥ لَهُم مَّا يَشَاءُونَ فِيهَا وَلَدَيْنَا مَزِيدٌ

آنچه را که می‌‌خواهند در آنجا برای آنها هست و نزد ما بیشتر [هم] هست [زیرا نزد ما آنچه که به بال (اندیشه) آنها خطور نمی‌‌کند هست تا که آن را بخواهند]

- ترجمه سلطانی

آنچه را که می‌خواهند در آنجا برای آنها هست و نزد ما بیشتر (هم) هست

- ترجمه راستین

بر آن بندگان در آنجا هر چه بخواهند مهیّاست و باز افزون‌تر از آن نزد ما خواهد بود.

- ترجمه الهی قمشه‌ای
جزء ۲۶
سوره ق
حزب ۱۰۴

٣٦ وَكَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّن قَرْنٍ هُمْ أَشَدُّ مِنْهُم بَطْشًا فَنَقَّبُوا فِي الْبِلَادِ هَلْ مِن مَّحِيصٍ

و چه بسیار از مردمان پیشین را که قبل از آنها (قریش یا اهل مکّه) هلاک کردیم آنان [به جهت قوّت] سخت‌‌تر از آنها بودند پس به سرزمین‌‌ها راه جستند آیا گریزگاهی [و مَخلصی از هلاکت] هست (یافتند)؟!

- ترجمه سلطانی

و چه بسیار از مردمان پیشین را که قبل از آنها هلاک کردیم آنان (به جهت قوّت) سخت‌تر از آنها بودند پس به سرزمین‌ها راه جستند آیا گریزگاهی (یافتند) هست؟!

- ترجمه راستین

و چقدر طوایفی را پیش از اینان ما هلاک کردیم که با قهر و قوّت‌تر از اینان بودند و در هر دیار راه جستند. آیا هیچ راه نجاتی یافتند؟

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٣٧ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَذِكْرَى لِـمَن كَانَ لَهُ قَلْبٌ أَوْ أَلْقَى السَّمْعَ وَهُوَ شَهِيدٌ

همانا در آن (اخبار یا در آن اهلاک) البتّه یادآوریی هست برای کسی که قلبی داشته باشد یا گوش کند و (حال آنکه) او شهید [یعنی حاضر الذهن نزد گوینده] است

- ترجمه سلطانی

همانا در آن البتّه یادآوریی هست برای کسی که قلبی داشته باشد یا گوش کند و (حال آنکه) او شهید است

- ترجمه راستین

در این هلاک پیشینیان پند و تذکر است آن را که قلب هوشیاری داشته باشد یا گوش فرا دهد و توجه کامل کند و گواهی دهد.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٣٨ وَلَقَدْ خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ وَمَا مَسَّنَا مِن لُّغُوبٍ

و همانا آسمان‌‌ها و زمین و آنچه که بین آن دو است را در شش روز خلق کردیم و خستگیی به ما نرسید [تا آنکه به استراحت احتیاج پیدا کنیم]

- ترجمه سلطانی

و همانا آسمان‌ها و زمین و آنچه که بین آن دو است را در شش روز خلق کردیم و خستگیی به ما نرسید

- ترجمه راستین

و همانا ما آسمانها و زمین و آنچه بین آنهاست همه را در شش روز آفریدیم و هیچ رنج و خستگی به ما نرسید.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٣٩ فَاصْبِرْ عَلَى مَا يَقُـولُونَ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَقَبْلَ الْغُرُوبِ

پس به آنچه که [در حقّ خداوند] می‌‌گویند [به آنچه که به جناب (ساحت) او و در حقّ تو و در حقّ علیّ (ع) لایق نمی‌‌شود] صبر کن و قبل از طلوع خورشید و قبل از غروب [یعنی در جمیع اوقات] به ستایش پروردگارت تسبیح کن

- ترجمه سلطانی

پس به آنچه که می‌گویند صبر کن و قبل از طلوع خورشید و قبل از غروب به ستایش پروردگارت تسبیح کن

- ترجمه راستین

پس تو (ای رسول) بر آنچه می‌گویند (و می‌کنند از آزار و تکذیب) صبر کن (تا ما آنها را کیفر دهیم) و به حمد و ستایش خدایت تسبیح‌گو پیش از طلوع خورشید (به نماز صبح) و پیش از غروب آن (به نماز ظهر و عصر).

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٤٠ وَمِنَ اللَّيْلِ فَسَبِّحْهُ وَأَدْبَارَ السُّجُودِ

و [بعضی] از شب [او را تسبیح کن] و پشت [بعد از] سجده‌‌ها پس او را تسبیح کن

- ترجمه سلطانی

و از شب و پشت (بعد از) سجده‌ها پس او را تسبیح کن

- ترجمه راستین

و باز برخی از شب را (به نماز مغرب و عشاء) و هم در عقب سجده‌ها به تسبیح خدا پرداز.

- ترجمه الهی قمشه‌ای
(نمایش تمام آیات سوره)