سورهٔ ذاریات

محل نزول:   مکّه
تعداد کل آیات: ۶۰
نام‌های سوره:
ذاریات
تفسیر

١١ الَّذِينَ هُمْ فِي غَمْرَةٍ سَاهُونَ

کسانی که آنها در غفلت [از آنچه که به آنها ذکر کردیم بحسب فطرتشان از طریق آخرت و نعیم آن، یا از آنچه که در عالم ذرّ به یاد آنها آوردیم، یا از خداوند و از مُنعم و انعام او] سهل انگارند [کسانی که آنها از هر چیزی از جهل و شهوات و غضبات و شیطنت و کبر و عُجب (خودپسندی) و فخر در غفلت هستند]

- ترجمه سلطانی

کسانی که آنها در غفلت سهل انگارند

- ترجمه راستین

آنان که در ضلالت و غفلت زیستند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٢ يَسْأَلُونَ أَيَّانَ يَوْمُ الدِّينِ

[از روی استهزاء و انکار] سؤال می‌‌کنند که روز دین (جزاء) کی است؟

- ترجمه سلطانی

سؤال می‌کنند که روز دین (جزاء) کی است؟

- ترجمه راستین

باز می‌پرسند که پس این روز جزاکی خواهد بود؟

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٣ يَوْمَ هُمْ عَلَى النَّارِ يُفْتَنُونَ

روزی است که آنها در آتش دوزخ آزموده می‌‌شوند

- ترجمه سلطانی

روزی است که آنها در آتش دوزخ آزموده می‌شوند

- ترجمه راستین

آن روز خواهد بود که آنها را به آتش بسوزانند و معذّب کنند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٤ ذُوقُوا فِتْنَتَكُمْ هَذَا الَّذِي كُنتُم بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ

فتنهٔ خویش [یعنی عذابتان و حریقتان یا فسادتان در دنیا] را بچشید این است که به آن عجله می‌‌کردید

- ترجمه سلطانی

فتنهٔ خویش را بچشید این است که به آن عجله می‌کردید

- ترجمه راستین

(و خطاب قهر کنند که) اینک بچشید کیفر خود را، این همان عذابی است که خود به تعجیل می‌خواستید.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٥ إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ

همانا پرهیزگاران در جنّات و چشمه‌‌سار‌‌ها هستند

- ترجمه سلطانی

همانا پرهیزگاران در جنّات و چشمه‌سار‌ها هستند

- ترجمه راستین

(آن روز) متقیان همه در بهشت و بر لب چشمه‌های آب غنوده‌اند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٦ آخِذِينَ مَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَلِكَ مُحْسِنِينَ

دریافت کنندگان آنچه که پروردگار آنان به آنان داده است همانا آنها قبل از آن محسن (نیکوکار) بودند [یا دارای حسن و همان ولایت بودند]

- ترجمه سلطانی

دریافت کنندگان آنچه که پروردگار آنان به آنان داده است همانا آنها قبل از آن محسن (نیکوکار، دارای حُسن) بودند

- ترجمه راستین

همان نعمتها که خدایشان به آنها عطا کند فراگیرند چرا که پیش از آن مردمی نیکوکار بودند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٧ كَانُوا قَلِيلًا مِّنَ اللَّيْلِ مَا يَهْجَعُونَ

و از شب اندکی را می‌‌خوابیدند

- ترجمه سلطانی

و از شب اندکی را می‌خوابیدند

- ترجمه راستین

از شب اندکی را خواب می‌کردند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٨ وَبِالْأَسْحَارِ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ

و آنها در سحر‌‌ها طلب آمرزش می‌‌کردند {انسان صغیر مانند انسان کبیر در وجودش شب و روز و خورشید و ماه هست، و شب او مراتب طبعش و نفس حیوانی او است، و روز او مراتب ملکوتش است، و خورشید او عقلش، و ماه او نفسش است که مستضیئه (روشنی یافته) به نور عقل است، و تا انسان از خانهٔ طبع خود و نفسش خارج نشود غفران مَساوی (بدی‌‌ها) او ممکن نمی‌‌شود و اگرچه هر روز هزار بار استغفار کند، و وقتی که از حدود نفس حیوانی‌‌اش خارج شود و به حدود قلبش و عقلش که آن در صغیر به منزله اسحار (سحرها) در کبیر است نزدیک شود با زبان حال خود غفران مَساوی خود را از پروردگارش سؤال (درخواست) می‌‌کند و خداوند او را اجابت می‌‌کند و او را می‌‌آمرزد چه با زبان قال خود سؤال کند یا سؤال نکند}

- ترجمه سلطانی

و آنها در سحر‌ها طلب آمرزش می‌کردند

- ترجمه راستین

و سحرگاهان از درگاه خدا طلب آمرزش و مغفرت می‌کردند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٩ وَفِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ لِّلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ

و در اموالشان حقّی [از منفعت کسب او] برای سائل (درخواست کننده) و محروم هست

- ترجمه سلطانی

و در اموالشان حقّی برای سائل (درخواست کننده) و محروم هست

- ترجمه راستین

و در اموالشان بر فقیر سائل و محروم حقّی منظور می‌داشتند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٢٠ وَفِي الْأَرْضِ آيَاتٌ لِّلْمُوقِنِينَ

و در زمین نشانه‌‌هایی (دلالت کننده‌‌هایی) [بر مُبدء و علم او و قدرت او و عنایت او به خلقش و رأفت او] برای یقین داران هست

- ترجمه سلطانی

و در زمین نشانه‌هایی برای یقین داران هست

- ترجمه راستین

و (بدانید که) در روی زمین برای اهل یقین ادله‌ای (از قدرت الهی) پدیدار است.

- ترجمه الهی قمشه‌ای
(نمایش تمام آیات سوره)