سورهٔ ذاریات

محل نزول:   مکّه
تعداد کل آیات: ۶۰
نام‌های سوره:
ذاریات
تفسیر

جزء ۲۷
سوره ذاریات
حزب ۱۰۵

٣١ قَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ أَيُّهَا الْمُرْسَلُونَ

[ابراهیم (ع) بعد از آنکه آنها را شناخت و به آنها انس گرفت] گفت: پس کار [خطیر] شما [یعنی امر شما و شغل شما] چیست ای فرستاده‌‌شدگان؟

- ترجمه سلطانی

(ابراهیم) گفت: پس کار (خطیر) شما چیست ای فرستاده‌شدگان؟

- ترجمه راستین

ابراهیم گفت: ای رسولان حق، باز گویید که شما برای چه کار مأمورید؟

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٣٢ قَالُوا إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَى قَوْمٍ مُّجْرِمِينَ

[میهمانان] گفتند همانا ما به سوی قوم مجرم فرستاده شده‌‌ایم

- ترجمه سلطانی

(میهمانان) گفتند همانا ما به سوی قوم مجرم فرستاده شده‌ایم

- ترجمه راستین

گفتند: ما بر قوم بدکاری فرستاده شده‌ایم (یعنی قوم لوط).

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٣٣ لِنُرْسِلَ عَلَيْهِمْ حِجَارَةً مِّن طِينٍ

تا بر آنها سنگ‌‌هایی از گِل بفرستیم

- ترجمه سلطانی

تا بر آنها سنگ‌هایی از گِل بفرستیم

- ترجمه راستین

تا بر سر آنها از گل سنگباران کنیم.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٣٤ مُّسَوَّمَةً عِندَ رَبِّكَ لِلْمُسْرِفِينَ

که نزد پروردگارت برای اسرافکاران نشانه‌‌دار شده است

- ترجمه سلطانی

که نزد پروردگارت برای اسرافکاران نشانه‌دار شده است

- ترجمه راستین

که آن سنگها نزد پروردگار تو معیّن و نشاندار برای ستمکاران است.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٣٥ فَأَخْرَجْنَا مَن كَانَ فِيهَا مِنَ الْمُؤْمِنِينَ

پس از مؤمنین کسانی که در آنجا بودند را خارج کردیم

- ترجمه سلطانی

پس از مؤمنین کسانی که در آنجا بودند را خارج کردیم

- ترجمه راستین

پس، از اهل ایمان هر که بود از آن دیار خارج کردیم.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٣٦ فَمَا وَجَدْنَا فِيهَا غَيْرَ بَيْتٍ مِّنَ الْمُسْلِمِينَ

پس از مسلمین غیر خانه‌‌ای در آنجا نیافتیم

- ترجمه سلطانی

پس از مسلمین غیر خانه‌ای در آنجا نیافتیم

- ترجمه راستین

و در همه آن دیار جز یک خانه (لوط) دیگر مسلم خداپرست نیافتیم.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٣٧ وَتَرَكْنَا فِيهَا آيَةً لِّلَّذِينَ يَخَافُونَ الْعَذَابَ الْأَلِيمَ

و در آن برای کسانی که از عذاب الیم می‌‌ترسند نشانه‌‌ای گذاشتیم

- ترجمه سلطانی

و در آن برای کسانی که از عذاب الیم می‌ترسند نشانه‌ای گذاشتیم

- ترجمه راستین

و در آن دیار (که ویران کردیم) برای آنان که از عذاب دردناک (قهر خدا) می‌ترسند آیت عبرتی واگذاردیم.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٣٨ وَفِي مُوسَى إِذْ أَرْسَلْنَاهُ إِلَى فِرْعَوْنَ بِسُلْطَانٍ مُّبِينٍ

و دربارهٔ موسی آنوقت که او را با سلطان (حجّت) مبین (آشکار) به سوی فرعون فرستادیم

- ترجمه سلطانی

و دربارهٔ موسی آنوقت که او را با سلطان (حجّت) مبین (آشکار) به سوی فرعون فرستادیم

- ترجمه راستین

و نیز در (رسالت) موسی (آیت عبرت است) که با معجزه روشن به سوی فرعونیانش فرستادیم.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٣٩ فَتَوَلَّى بِرُكْنِهِ وَقَالَ سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ

پس [فرعون] با رکن (سپاه) خود اعراض کرد و گفت: ساحر یا مجنون است [یعنی آنچه که آن را انجام می‌‌دهد از سحر او و به اختیار خویش است، یا او مجنون است، و آنچه از خوارق عادات که بر او ظاهر می‌‌شود جز این نیست که بدون اختیار او از جنّ بر دست او ظاهر می‌‌شود]

- ترجمه سلطانی

پس (فرعون) با رکن (سپاه) خود اعراض کرد و گفت: ساحر یا مجنون است

- ترجمه راستین

و فرعون به غرور ملک و قدرت (از طاعت حق) سرکشید و گفت که موسی ساحر یا دیوانه است.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٤٠ فَأَخَذْنَاهُ وَجُنُودَهُ فَنَبَذْنَاهُمْ فِي الْيَمِّ وَهُوَ مُلِيمٌ

پس او و سپاهش را گرفتیم و آنها را در دریا انداختیم و او درخور ملامت بود

- ترجمه سلطانی

پس او و سپاهش را گرفتیم و آنها را در دریا انداختیم و او درخور ملامت بود

- ترجمه راستین

ما هم او را با همه سپاهش (به قهر) گرفتیم و به دریا انداختیم که در خور هر نکوهش و ملامت بود.

- ترجمه الهی قمشه‌ای
(نمایش تمام آیات سوره)