سورهٔ ذاریات

محل نزول:   مکّه
تعداد کل آیات: ۶۰
نام‌های سوره:
ذاریات
صفحه قبلی | نمایش آیات ۵۱ الی ۶۰ (نمایش تمام آیات سوره)
تفسیر

٥١ وَلَا تَجْعَلُوا مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ إِنِّي لَكُم مِّنْهُ نَذِيرٌ مُّبِينٌ

و با الله خدای دیگری قرار ندهید همانا من انذار کنندهٔ آشکاری از سوی او برای شما هستم

- ترجمه سلطانی

و با الله خدای دیگری قرار ندهید همانا من انذار کنندهٔ آشکاری از سوی او برای شما هستم

- ترجمه راستین

و هرگز با خدای یکتا خدایی دیگر نپرستید که من از جانب او با بیانی روشن شما را می‌ترسانم.

- ترجمه الهی قمشه‌ای
جزء ۲۷
سوره ذاریات
حزب ۱۰۵

٥٢ كَذَلِكَ مَا أَتَى الَّذِينَ مِن قَبْلِهِم مِّن رَّسُـولٍ إِلَّا قَالُوا سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ

همچنان [قول بر تو از اینکه تو مجنون یا ساحر یا کاهن یا شاعر هستی] نزد کسانی که قبل از آنها بودند است، رسولی نیامد مگر آنکه گفتند ساحر یا مجنون است

- ترجمه سلطانی

همچنان نزد کسانی که قبل از آنها بودند است، رسولی نیامد مگر آنکه گفتند ساحر یا مجنون است

- ترجمه راستین

همچنان (که تو را ای رسول تکذیب کردند) هیچ رسولی بر امم پیشین نیامد جز آنکه (او را تکذیب کرده و) گفتند: او ساحر یا دیوانه است.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٥٣ أَتَوَاصَوْا بِهِ بَلْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ

آیا همدیگر را به آن توصیه کرده‌‌اند؟! [یعنی که اوّلین (پیشینیان) و آخرین (حاضرین) این قول را در حقّ رسول به همدیگر سفارش کرده‌‌اند؟!] بلکه آنها گروهی طغیان کننده هستند [و مقتضای طغیان آنها عدم انقیاد به حقّ تعالی است]

- ترجمه سلطانی

آیا همدیگر را به آن توصیه کرده‌اند؟! بلکه آنها گروهی طغیان کننده هستند

- ترجمه راستین

آیا بر این تکذیب، مردم اعصار به یکدیگر سفارش کرده‌اند؟ (یا نه؟) بلکه این مردم (همه بالذّات) گروهی سرکش و نافرمانند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٥٤ فَتَوَلَّ عَنْهُمْ فَمَا أَنتَ بِمَلُومٍ

پس [از محاجّه کردن و مجادله کردن با آنها بعد از اتمام حجّتت و اصرار آنها بر انکار] از آنها روی برگردان و تو [بعد از آن] ملوم (سرزنش شده) نیستی

- ترجمه سلطانی

پس از آنها روی برگردان و تو (بعد از آن) ملوم (سرزنش شده) نیستی

- ترجمه راستین

پس (تو هم ای رسول ما) از این مردم کافر روی بگردان که (اتمام حجّت کردی و) دیگر هیچ در خور نکوهش و ملامت نیستی.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٥٥ وَذَكِّرْ فَإِنَّ الذِّكْرَى تَنفَعُ الْمُؤْمِنِينَ

و یادآوری کن زیرا یادآوری به مؤمنین نفع می‌‌رساند [و اگرچه کافران و منافقان به آن متذکّر نمی‌‌شوند]

- ترجمه سلطانی

و یادآوری کن زیرا یادآوری به مؤمنین نفع می‌رساند

- ترجمه راستین

و (امّت را) تذکّر و پند می‌ده که پند و تذکّر (اگر کافران را نفع ندهد) مؤمنان را سودمند افتد.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٥٦ وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ

و جنّ و انس را نیافریدم مگر برای اینکه مرا بندگی کنند {مقصود از عبادات و نه از عبديّت (بنده بودن) جز آنکه عارف بر او، متّصل به او، منتهی به او گردند نیست، پس مقصود از قول او مگر برای اینکه مرا بشناسند است لکن آن به این عبارت اداء شده برای اشعار به اینکه معرفت حاصل نمی‌‌شود مگر با عبادت یا با عبدیّت}

- ترجمه سلطانی

و جنّ و انس را نیافریدم مگر برای اینکه مرا بندگی کنند

- ترجمه راستین

و من جنّ و انس را نیافریدم مگر برای اینکه مرا (به یکتایی) پرستش کنند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٥٧ مَا أُرِيدُ مِنْهُم مِّن رِّزْقٍ وَمَا أُرِيدُ أَن يُطْعِمُونِ

از آنان رزقی [برای خود و نه برای غیر خود] نمی‌‌خواهم و نمی‌‌خواهم که مرا اطعام کنند

- ترجمه سلطانی

از آنان رزقی نمی‌خواهم و نمی‌خواهم که مرا اطعام کنند

- ترجمه راستین

من از (خلق) آنها رزق و طعام (و هیچ گونه سودی) بر خود نخواستم.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٥٨ إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِينُ

همانا خداوند [به هر مرزوقی] بسیار روزی دهنده و دارندهٔ قوّت و متین (قوی) است [که در رزّاقیّت خود حاجت به مُعین (کمک کننده) ندارد]

- ترجمه سلطانی

همانا خداوند بسیار روزی دهنده و دارندهٔ قوّت و متین (قوی) است

- ترجمه راستین

همانا روزی بخشنده خلق تنها خداست که صاحب قوّت و قدرت ابدی است.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٥٩ فَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا ذَنُوبًا مِّثْلَ ذَنُوبِ أَصْحَابِهِمْ فَلَا يَسْتَعْجِلُونِ

پس همانا برای کسانی که [با انکار مبدء یا معاد به انفسشان] ظلم کرده‌‌اند [یا با عدم انقیاد او و عدم اعطاء حقّ او از تسلیم انفسشان بر او به رسول ظلم کردند، یا نسبت به آل محمّد (ص) به حقّ آنها ظلم کردند، از عدم تسلیم انفسشان بر آنان و از غصب حقوق آنها] مثل نصیب اصحاب آنها [که در ظلم به آل محمّد (ص) از آنها تبعیّت کردند] بهره‌‌ای (نصیبی) هست پس از من طلب تعجیل (عجله کردن) [به عذاب] نکنند

- ترجمه سلطانی

پس همانا برای کسانی که ظلم کرده‌اند مثل نصیب اصحاب آنها بهره‌ای (نصیبی) هست پس از من طلب تعجیل (عجله کردن) (به عذاب) نکنند

- ترجمه راستین

پس این ستمکاران را هم گناهی و کیفری مانند اصحاب و امثالشان (از امم پیشین) خواهد بود، باری آن را به عجله از من نخواهند (و به مهلتی که دادیم مغرور نشوند البتّه روز انتقامشان می‌رسد).

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٦٠ فَوَيْلٌ لِّلَّذِينَ كَفَرُوا مِن يَوْمِهِمُ الَّذِي يُوعَدُونَ

پس وای بر کسانی که [به ولایت علیّ (ع)] کفر ورزیدند از [آن] روزشان [یعنی روز آخر دنیا یا روز قیامت] که وعده داده می‌‌شوند.

- ترجمه سلطانی

پس وای بر کسانی که کفر ورزیدند از (آن) روزشان که وعده داده می‌شوند.

- ترجمه راستین

پس (آن گاه که زمان کیفر فرا رسید) وای بر آنان که کافر شدند از آن روز سختی که (رسولان) به آنها وعده می‌دهند (که در دنیا به قتل و اسارت و در عقبی به قهر و عقوبت محکومند).

- ترجمه الهی قمشه‌ای
(نمایش تمام آیات سوره)