سورهٔ طور

محل نزول:   مکّه
تعداد کل آیات: ۴۹
نام‌های سوره:
طور، والطور
نمایش آیات ۱ الی ۱۰ | صفحه بعدی (نمایش تمام آیات سوره)
تفسیر

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم


١ وَالطُّورِ

سوگند به طور {طور کوهی است که خداوند بر آن با موسی (ع) سخن گفت، یا مطلق کوه است برای آنچه از انواع برکات و خیرات که در آن هست و برای آنچه که از زیرش آب که آن اصل جمیع برکات است جاری می‌‌شود و باطن آن امام است که وجود عالم و بقای آن و برکات آن به او است، یا مراد جهت نفس علیا است وقتی که انسان به آنجا می‌‌رسد وقتی که بر جانب راست از آن می‌‌باشد به خداوند نزدیک است}

- ترجمه سلطانی

سوگند به طور

- ترجمه راستین

قسم به طور سینا.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٢ وَكِتَابٍ مَّسْطُورٍ

و کتاب (مکتوب) نوشته شده

- ترجمه سلطانی

و کتاب نوشته شده

- ترجمه راستین

قسم به کتاب مسطور (قرآن).

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٣ فِي رَقٍّ مَّنشُورٍ

در ورقی [پوست نازکی که در آن نوشته می‌‌شود و صحیفهٔ سفید است] گشوده {مراد از آن هیولای عالم است که صور انواع و نفوس آن در آن نوشته شده، یا طبع انسان است که در آن نفس او و قوایش و مدارک آن نوشته شده}

- ترجمه سلطانی

در ورقی گشوده

- ترجمه راستین

که در صحیفه‌ای گشوده فرستاد.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٤ وَالْبَيْتِ الْمَعْمُورِ

و خانهٔ آباد {همان قلب او است که آن به وجهی در آسمان چهارم و به وجهی تحت عرش، و به وجهی در آسمان دنیا است، و به حذاء (مقابل) آن قلب صنوبری است که آن در زمین طبع است و آن را ملائکه به حذاء قلب معنوی که آن در آسمان ارواح است بناء کرده‌‌اند}

- ترجمه سلطانی

و خانهٔ آباد

- ترجمه راستین

قسم به بیت المعمور (کعبه اهل زمین یا مسجد ملایک آسمان).

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٥ وَالسَّقْفِ الْمَرْفُوعِ

و سقف بلند [آسمان، یا عقل که آن به منزلهٔ سقف برای قلب و طبع است]

- ترجمه سلطانی

و سقف بلند (آسمان)

- ترجمه راستین

قسم به طاق بلند آسمان.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٦ وَالْبَحْرِ الْمَسْجُورِ

و دریای بر افروخته [یعنی آتش زده شده یا مملو (پُر) زیرا دریاها در روز قیامت گرم می‌‌شوند و آتش می‌‌گیرند] {مراد بحر هیولی است که از آتش غضبات و شهوات و حیل (حیله‌‌ها) شیطانیّه می‌‌سوزد}

- ترجمه سلطانی

و دریای بر افروخته

- ترجمه راستین

قسم به دریای آتش فروزان (که خدا روز قیامت دریا را آتش سازد و بر دوزخیان فرو ریزد).

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٧ إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ لَوَاقِعٌ

همانا عذاب پروردگارت البتّه واقع می‌‌شود

- ترجمه سلطانی

همانا عذاب پروردگارت البتّه واقع می‌شود

- ترجمه راستین

قسم به این امور که البته عذاب خدای تو واقع خواهد شد.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٨ مَّا لَهُ مِن دَافِعٍ

و دفع کننده‌‌ای ندارد

- ترجمه سلطانی

و دفع کننده‌ای ندارد

- ترجمه راستین

هیچ کس دافع آن نخواهد بود.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٩ يَوْمَ تَمُورُ السَّمَاءُ مَوْرًا

روزی که آسمان با موج زدن موج زند [یعنی مضطرب می‌‌شود یا تموّج می‌‌یابد یا دور می‌‌زند]

- ترجمه سلطانی

روزی که آسمان با موج زدن موج زند

- ترجمه راستین

روزی که آسمان سخت جنبش کند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٠ وَتَسِيرُ الْجِبَالُ سَيْرًا

و کوه‌‌ها با سیر کردن سیر کنند [تا آنکه با زمین مساوی می‌‌شوند، یا سیر کوه‌‌ها ظاهر می‌‌شود] {زیرا آنها حرکت می‌‌کنند مانند حرکت کردن ابرها و حال آنکه آنها را جامد می‌‌پنداری}

- ترجمه سلطانی

و کوه‌ها با سیر کردن سیر کنند

- ترجمه راستین

و کوهها تند به گردش آید.

- ترجمه الهی قمشه‌ای
(نمایش تمام آیات سوره)