سورهٔ حدید

آنچه که در آسمان‌‌ها و زمین است خداوند را تسبیح می‌‌کنند {تسبیح از هر چیزی همان تنزیه لطیفهٔ الهیّهٔ او و وجههٔ ربّانیّت او از نقایص مادّه و حدود آن می‌‌باشد} و او غالب [است، غالبی که غلبهٔ او اقتضای تسبیح همه چیز است] و حکیم است [که صنع هر چیزی را متقن نمود به حیثی که چیزی یافت نمی‌‌شود مگر که آن بر او مسبّح (تسبیح کننده) است]

مُلک (مملکت، پادشاهی) آسمان‌‌ها و زمین برای او است، زنده می‌‌کند و می‌‌میراند [بر استمرار، هر چیزی را با اخراج او از قوا و استعدادات زنده می‌‌کند و آن چیز را از فعلیّات ناقصه می‌‌میراند] و او بر هر چیزی [از میراندن و زنده کردن و غیر آن] بسیار توانا است

او [در ترکیب موجودات] اوّل است و [در تحلیل آنها] آخر است {نظیر وحدت در اعداد، زیرا مراتب اعداد همگی ترکیب آنها از وحدت است نه غیر، و تحلیل آنها به وحدت است نه غیر} و ظاهر است و باطن است {زیرا مراتب اعداد ظواهر آنها و بواطن آنها جز وحدت نیست، و آنچه که تمیّز بین مراتب به آن است جز به عنوان اعتباری عدمی نیست} و او به هر چیزی دانا است {زیرا علم او عین ذات او است و برای احاطهٔ او به همهٔ اشیاء به عنوان اوّل و آخر و ظاهر و باطن از جمیع می‌‌باشد}

او کسی است که آسمان‌‌ها و زمین را در شش روز خلق کرد سپس بر عرش ایستاد، آنچه که در زمین داخل می‌‌شود و آنچه که از آن خارج می‌‌شود و آنچه که از آسمان نازل می‌‌شود و آنچه که در آن بالا می‌‌رود را می‌‌داند، و او با شما است در هر کجا که باشید {معیّت (همراهی) قیّومی به عنوان لازمه برای رحمت رحمانی است، زیرا او تعالی به وجود فعلیش همهٔ اشیاء است و قوام آنها و فعلیّت آنها و اوّل آنها و آخر آنها و ظاهر آنها و باطن آنها است} و خداوند بیناست به آنچه که عمل می‌‌کنید

مُلک (مملکت، پادشاهی) آسمان‌‌ها و زمین برای او است و امور به خداوند بازگردانده می‌‌شود

شب را در روز داخل می‌‌کند و روز را در شب داخل می‌‌کند و او به ذات سینه‌‌ها [از نیّات و خطورات و خیالات و حالات و سجیّات (سرشت‌‌ها) یا از قوا و استعدادات که صاحبان سینه‌‌ها از آنها خبر ندارند] دانا است

به خداوند و رسول او ایمان بیاورید و از آنچه که خداوند شما را در آن جانشین قرار داده [از اموال دنیوی و اعراض و حشمت و اعضاء و قوا و از نسبت دادن افعال و اوصاف به خودتان و از انانیّات خود] انفاق کنید، پس کسانی از شما که [با بیعت عامّه یا بیعت خاصّه] ایمان آورده‌‌اند و انفاق کردند پاداش بزرگی برای آنها هست

و شما را چه شده که به خداوند ایمان نمی‌‌آورید [یعنی اذعان نمی‌‌کنید، یا با بیعت عامّهٔ نبویّه اسلام نمی‌‌آورید، یا با بیعت خاصّهٔ ولویّه ایمان نمی‌‌آورید] و (حال آنکه) رسول شما را دعوت می‌‌کند تا به پروردگار [مطلق] خود [که او ربّ الارباب است] ایمان بیاورید و [حال آنکه خداوند در عالم ذرّ] از شما [به ایمان به خداوند یا با بیعت با محمّد (ص) یا با بیعت با علیّ (ع)] پیمان گرفته که مؤمن [یعنی تصدیق کنندهٔ اذعان کننده یا بیعت کننده با بیعت عامّهٔ اسلامی] باشید

او کسی است که آیاتی روشن [از آیات قرآنی و معجزات نبوی] را بر بندهٔ خود نازل می‌‌کند [که او رسول (ص) داعی (دعوت کننده) بر شما به ایمان به علیّ (ع) است] تا شما را از تاریکی‌‌ها به نور [یعنی از ظلمات (تاریکی‌‌ها) مادّه و شبهات و شکوک و اهویه و تعلّقات به نور تجرّد و یقین و اطلاق (رها شدن) از اهویه و تعلّقات] خارج سازد و همانا خداوند البتّه به شما رئوف و مهربان است

و شما را چه شده که در راه خدا انفاق نمی‌‌کنید [در حالی که شما در سبیل الله (راه خدا) که همان جهاد است، یا سبیل حجّ یا سبیل هجرت به سوی رسول (ص) یا به سوی امام است هستید، یا در حالی که شما در طریق قلب و سلوک به او و الی الله هستید] و (حال آنکه) میراث آسمان‌‌ها و زمین برای خداوند است {آسمان‌‌های ارواح و مافیها و زمین‌‌های اشباح و مافیها میراث مقام مشیّت هستند که آنها را انسان کامل و عقول از مشیّت به ارث می‌‌برند، و مابعد عقول از عقول، و مابعد نفوس از نفوس، و مابعد عالم مثال از عالم مثال آنها را به ارث می‌‌برند، و همه از خدای تعالی است} [پس چرا اندیشهٔ آنچه که برای خدا می‌‌باشد را ندارید که از آن به امر او تعالی انفاق نمی‌‌کنید]، متساوی نمی‌‌شود کسی از شما که قبل از فتح انفاق کرد و جنگ نمود [و کسی که بعد از فتح انفاق کرد و جنگید]، آنان از لحاظ درجه بالاتر از کسانی هستند که بعداً انفاق کردند و جنگ نمودند و به هر دو خداوند وعدهٔ نیک [یعنی مثوبت (ثواب) نیکو یا عاقبت نیک] داده است و خداوند به آنچه که عمل می‌‌کنید آگاه است