سورهٔ مجادله آیه ۲۲

گروهی که به خداوند و روز آخِر ایمان آورده‌‌اند را [در حالتی] نمی‌‌یابی که با کسانی که با خداوند و رسول او مخالفت می‌‌کنند دوستی کنند اگرچه پدران آنها یا فرزندان آنها یا برادرانشان یا خویشان آنان باشند {و آن برای این است که وقتی که نسبت ایمان به صاحب ایمان ظاهر می‌‌شود و قوّت می‌‌یابد بر نسب جسمانی غلبه می‌‌کند} آنان [کسانی هستند که خداوند] ایمان [و همان صورت داخل شده در قلوب آنان از ولیّ امر آنان] را در قلوب آنها نوشت و با روحی از خود آنها را مؤیّد نمود {مقصود از روح همان ربّ النّوع انسانی است و تأیید او با روح به این است که ملکی از لشکریان این روح را بر او موکّل می‌‌کند که او را تأیید می‌‌کند و او را به آن تسدید (توفیق) می‌‌نماید} و آنها را در جنّت‌‌هایی که از تحت آنها نهرها جاری می‌‌شود داخل می‌‌کند، در آنجا جاودان هستند، خداوند از آنها خشنود است و [آنها] از او خشنود هستند {انفحهٔ (مایهٔ) ولایت که در قلوب مؤمنین داخل می‌‌شود همانطور که آن سبب انعقاد قلب بر ایمان می‌‌شود مادّۀ رضوان خداوند از بندگانش می‌‌شود} آنان حزب خدا هستند، بدانید همانا حزب خدا همان رستگارانند {انسان اگر ایمان که همان صورت ولیّ امر او است با بیعت با ولیّ امرش و توبه بر دست او در قلبش داخل شود فعلیّت اخیرۀ او فعلیّت ولیّ امرش می‌‌گردد و ولیّ امر او از جند الله (سرباز خدا) است، و بیعت کننده با این بیعت بواسطهٔ این فعلیّت از جند الله می‌‌گردد، و به وجود خویش و جنود مملکتش و لسان قالش و حالش دین خدا را یاری می‌‌کند، و به فطرتش و به اختیارش با جنود شیطان می‌‌جنگد و با وجود خویش و لسان حالش و گفتارش بندگان خدا را به خداوند دعوت می‌‌کند، و کسی که در جهل و اتّباع شیطان تمکّن یابد از حزب شیطان می‌‌گردد و برای شیطان مثل کسی می‌‌باشد که از حزب الله برای خداوند می‌‌باشد، و کسی که ایمان در قلب او داخل نشده و در اتّباع از شیطان تمکّن نیافته بر او به چیزی از بودن او از لشکریان رحمن یا شیطان حکم نمی‌‌شود کما اینکه بر او به نقمت یا نعمت حکم نمی‌‌شود بلکه او تا اعراف امیدوار به امر خداوند می‌‌باشد، یا او را عذاب می‌‌کند و یا بر او توبه (التفات) می‌‌نماید}.

گروهی که به خداوند و روز آخِر ایمان آورده‌اند را (در حالتی) نمی‌یابی که با کسانی که با خداوند و رسول او مخالفت می‌کنند دوستی کنند اگرچه پدران آنها یا فرزندان آنها یا برادرانشان یا خویشان آنان باشند آنان (کسانی هستند که خداوند) ایمان را در قلوب آنها نوشت و با روحی از خود آنها را مؤیّد نمود و آنها را در جنّت‌هایی که از تحت آنها نهرها جاری می‌شود داخل می‌کند، در آنجا جاودان هستند، خداوند از آنها خشنود است و (آنها) از او خشنود هستند آنان حزب خدا هستند، بدانید همانا حزب خدا همان رستگارانند.

هرگز مردمی را که ایمان به خدا و روز قیامت آورده‌اند چنین نخواهی یافت که دوستی با دشمنان خدا و رسول او کنند هر چند آن دشمنان پدران یا فرزندان یا برادران یا خویشان آنها باشند. این مردم پایدارند که خدا بر دلهاشان (نور) ایمان نگاشته و به روح (قدسی) خود آنها را مؤید و منصور گردانیده و آنها را به بهشتی داخل کند که نهرها زیر درختانش جاری است و جاودان در آنجا متنعّمند، خدا از آنها خشنود و آنها هم از خدا خشنودند، اینان به حقیقت حزب خدا هستند، الا (ای اهل ایمان) بدانید که حزب خدا رستگاران عالمند.