سورهٔ مائده

محل نزول:   مدینه
تعداد کل آیات: ۱۲۰
نام‌های سوره:
مائده، عقود، منقذه، احبار، اخیار
تفسیر

جزء ۶
سوره مائده
حزب ۲۴

٥١ يَاأَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا الْيَهُودَ وَالنَّصَارَى أَوْلِيَاءَ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاءُ بَعْضٍ وَمَن يَتَـوَلَّهُم مِّنكُمْ فَإِنَّهُ مِنْهُمْ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِـمِينَ

ای کسانی که ایمان آورده‌‌اید از یهود و نصاری دوست نگیرید [که با آنها همانند معاشرت با احباب (دوستان) معاشرت کنید و از آنها توقّع یاری در بلایا بدارید] بعضی از آنها دوستان بعضی دیگر هستند [پس از آنها توقّع دوستی نداشته باشید برای بر دین واحد بودنشان متوادّ (با هم دوستی کننده) هستند و اگرچه از جهتی دیگر متنازع (با هم نزاع داشتن) باشند] و کسی از شما که آنها را دوست بگیرد پس همانا او از آنها است [و آنها به سبب عدم قبول اسلام ظالم هستند یا به سبب دوستی کردن با آنها و عدم دوستی مؤمنین ظالم می‌‌گردید] همانا خداوند مردمان ظالم را هدایت نمی‌‌کند

- ترجمه سلطانی

ای کسانی که ایمان آورده‌اید از یهود و نصاری دوست نگیرید بعضی از آنها دوستان بعضی دیگر هستند و کسی از شما که آنها را دوست بگیرد پس همانا او از آنها است همانا خداوند مردمان ستمکار را هدایت نمی‌کند

- ترجمه راستین

ای اهل ایمان، یهود و نصاری را به دوستی مگیرید، آنان بعضی دوستدار بعضی دیگرند، و هر که از شما مؤمنان با آنها دوستی کند به حقیقت از آنها خواهد بود؛ همانا خدا ستمکاران را هدایت نخواهد نمود.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٥٢ فَتَرَى الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ يُسَارِعُونَ فِيهِمْ يَقُـولُونَ نَخْشَى أَن تُصِيبَنَا دَائِرَةٌ فَعَسَى اللَّهُ أَن يَأْتِيَ بِالْفَتْحِ أَوْ أَمْرٍ مِّنْ عِندِهِ فَيُصْبِحُوا عَلَى مَا أَسَرُّوا فِي أَنفُسِهِمْ نَادِمِينَ

و کسانی که در قلب‌‌هایشان مرضی هست را می‌‌بینی که در [دوستی کردن با] آنها شتاب می‌‌کنند، می‌‌گویند می‌‌ترسیم که به ما مصیبتی برسد {دائره عبارت از نوائب (دشواری‌‌ها) روزگار است که بر خلق دور می‌‌زند} پس چه بسا که خداوند پیروزی یا امری از نزد خودش را [برای رسولش (ص) و برای مؤمنین] بیاورد پس [این منافقان در دنیا یا در آخرت] بر آنچه [از نفاق با مؤمنین و دوستی با کافران] که در خودشان پنهان کرده‌‌اند پشیمان می‌‌گردند

- ترجمه سلطانی

و کسانی که در قلب‌هایشان مرضی هست را می‌بینی که در (دوستی کردن با) آنها شتاب می‌کنند، می‌گویند می‌ترسیم که به ما مصیبتی برسد پس چه بسا که خداوند پیروزی یا امری از نزد خودش را بیاورد پس بر آنچه که در خودشان پنهان کرده‌اند پشیمان می‌گردند

- ترجمه راستین

گروهی منافق را که دلهاشان ناپاک است خواهی دید که در (راه دوستی) ایشان می‌شتابند و می‌گویند: ما از آن می‌ترسیم که (در گردش روزگار) مبادا آسیبی از آنها به ما رسد. باشد که خدا فتحی پیش آورد و یا امری دیگر از طرف خود، تا منافقان از آنچه (به نفاق) در دل نهان کردند سخت پشیمان شوند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٥٣ وَيَقُـولُ الَّذِينَ آمَنُوا أَهَـؤُلَاءِ الَّذِينَ أَقْسَمُوا بِاللَّهِ جَهْدَ أَيْمَانِهِمْ إِنَّهُمْ لَمَعَكُمْ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فَأَصْبَحُوا خَاسِرِينَ

و کسانی که ایمان آورده‌‌اند [در دنیا بعد از انقلاب امر بر کفّار یا بر منافقان بعد از آنکه منافقان را در زمرهٔ کافران دیدند، یا در آخرت بعد از آنکه آنها را در طریق کافران دیدند] می‌‌گویند آیا اینان [همان منافقان] کسانی هستند که با سوگندهای غلیظ به خداوند قسم یاد کردند که آنها حتماً با شما (مؤمنان) هستند! اعمالشان باطل شده و زیانکار گشته‌‌اند

- ترجمه سلطانی

و کسانی که ایمان آورده‌اند می‌گویند آیا اینان (همان منافقان) کسانی هستند که با سوگندهای سخت به خداوند قسم یاد کردند که آنها حتماً با شما (مؤمنان) هستند! اعمالشان باطل شده و زیانکار گشته‌اند

- ترجمه راستین

و اهل ایمان گویند: آیا اینان هستند که با جدیت و مبالغه بسیار به خدا سوگند یاد می‌کردند که ما از شما هستیم؟! اعمالشان باطل گردید و سخت زیانکار شدند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٥٤ يَاأَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا مَن يَرْتَدَّ مِنكُمْ عَن دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلَا يَخَافُونَ لَوْمَةَ لَائِمٍ ذَلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَن يَشَاءُ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ

ای کسانی که ایمان آورده‌‌اید کسی از شما که از دینش برگردد [پس هرگز چیزی به دین خداوند ضرر نمی‌‌رساند] پس خداوند قومی را خواهد آورد که آنها را دوست می‌‌دارد و او را دوست می‌‌دارند {مقصود ارتداد از قول محمّد (ص) دربارهٔ ولایت علیّ (ع) است} در برابر مؤمنین، خوار، بر کافران سختگیر (غلاظ شداد) هستند {مقصود این است که آنها دارای مناعت (استواری) و عزّت بر کافران هستند که آنها را در چیزی بشمار نمی‌‌آورند}، در راه خدا جهاد می‌‌کنند [نه در راه نفس و شیطان] و [در آنچه که به امر خداوند انجام می‌‌دهند] از ملامت کردن سرزنش کننده‌‌ای ترسان نمی‌‌شوند [یعنی که آنها ناظر به امر خداوند هستند و نه به مدح مادح (مدح کننده) و لوم (سرزنش) لائم (سرزنش کننده)]، آن فضل خداوند است که به کسی که بخواهدآن را می‌‌دهد و خداوند دارای وسعت و دانا است

- ترجمه سلطانی

ای کسانی که ایمان آورده‌اید کسی از شما که از دینش برگردد پس خداوند قومی را خواهد آورد که آنها را دوست می‌دارد و او را دوست می‌دارند در برابر مؤمنین، خوار، بر کافران سختگیر هستند، در راه خدا جهاد می‌کنند و از ملامت کردن سرزنش کننده‌ای ترسان نمی‌شوند، آن فضل خداوند است که به کسی که بخواهدآن را می‌دهد و خداوند دارای وسعت و دانا است

- ترجمه راستین

ای گروهی که ایمان آورده‌اید، هر که از شما از دین خود مُرتَد شود به زودی خدا قومی را که بسیار دوست دارد و آنها نیز خدا را دوست دارند و نسبت به مؤمنان سرافکنده و فروتن و به کافران سرافراز و مقتدرند (به نصرت اسلام) برانگیزد که در راه خدا جهاد کنند و (در راه دین) از نکوهش و ملامت احدی باک ندارند. این است فضل خدا، به هر که خواهد عطا کند و خدا را رحمت وسیع بی‌منتهاست و (به احوال همه) دانا است.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٥٥ إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ

جز این نیست که ولیّ (به معنی ولایت در تصرّف) شما خداوند و رسول او و کسانی هستند که ایمان آورده‌‌اند کسانی که نماز بپا می‌‌دارند و زکات می‌‌دهند و (در حالی که) ایشان رکوع کننده هستند {از طریق عامّه و خاصّه وارد شده که این آیه دربارهٔ علی (ع) نازل شد حینی که در مسجد در رکوع نماز انگشترش یا جامه‌‌اش را صدقه داد}

- ترجمه سلطانی

جز این نیست که ولیّ شما خداوند و رسول او و کسانی هستند که ایمان آورده‌اند کسانی که نماز بپا می‌دارند و زکات می‌دهند و (در حالی که) ایشان رکوع کننده هستند

- ترجمه راستین

ولیّ امر و یاور شما تنها خدا و رسول و مؤمنانی خواهند بود که نماز به پا داشته و به فقرا در حال رکوع زکات می‌دهند (به اتفاق مفسّران مراد علی علیه السّلام است).

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٥٦ وَمَن يَتَـوَلَّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا فَإِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْغَالِبُونَ

و هر کس که خداوند و رسول او و کسانی که ایمان آورده‌‌اند را ولیّ [در تصرّف] بگیرد پس همانا حزب الله همان غلبه کنندگان هستند

- ترجمه سلطانی

و هر کس که خداوند و رسول او و کسانی که ایمان آورده‌اند را ولیّ بگیرد پس همانا حزب الله همان غلبه کنندگان هستند

- ترجمه راستین

و هر کس که خدا و رسول و اهل ایمان را ولیّ و فرمانروای خود داند (فیروز است) که تنها لشکر خدا فاتح و غالب خواهد بود.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٥٧ يَاأَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا الَّذِينَ اتَّخَذُوا دِينَكُمْ هُزُوًا وَلَعِبًا مِّنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ مِن قَبْلِكُمْ وَالْكُفَّارَ أَوْلِيَاءَ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ

ای کسانی که [به ولایتِ کسی که به ولایت او امر شده‌‌اید] ایمان آورده‌‌اید کسانی که دین شما را به تمسخر و بازی گرفته‌‌اند از کسانی که قبل از شما کتاب داده شده‌‌اند و از کفّار را به عنوان دوست نگیرید [برای اینکه آنها در شقاق (جدائی) با شما هستند و برای شما تولّى (دوستی کردن) با آنها شایسته نیست] و [در اولیاء گرفتن مذکورین] از خداوند پروا کنید اگر مؤمن می‌‌باشید

- ترجمه سلطانی

ای کسانی که ایمان آورده‌اید کسانی که دین شما را به تمسخر و بازی گرفته‌اند از کسانی که قبل از شما کتاب داده شده‌اند و از کفّار را به عنوان دوست نگیرید و از خداوند پروا کنید اگر مؤمن می‌باشید

- ترجمه راستین

ای اهل ایمان، با آن گروه از اهل کتاب و کافران که دین شما را به فسوس و بازیچه گرفتند دوستی مکنید و از خدا بترسید اگر به او ایمان آورده‌اید.

- ترجمه الهی قمشه‌ای
جزء ۶
سوره مائده
حزب ۲۴

٥٨ وَإِذَا نَادَيْتُمْ إِلَى الصَّلَاةِ اتَّخَذُوهَا هُزُوًا وَلَعِبًا ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَّا يَعْقِلُونَ

و وقتی که به نماز نداء می‌‌دهید آن را به تمسخر و بازی می‌‌گیرند آن به این جهت است که آنها گروهی هستند که تعقّل نمی‌‌کنند {زیرا عقل اقتضای تعظیم حقّ و عبادات او را می‌‌کند نه استهزاء آن}

- ترجمه سلطانی

و وقتی که به نماز نداء می‌دهید آن را به تمسخر و بازی می‌گیرند آن به این جهت است که آنها گروهی هستند که تعقّل نمی‌کنند

- ترجمه راستین

و چون شما ندای نماز بلند کنید آن را مسخره و بازی فرض کنند، زیرا آن قوم مردمی بی‌خرد و نادانند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٥٩ قُلْ يَاأَهْلَ الْكِتَابِ هَلْ تَنقِمُونَ مِنَّا إِلَّا أَنْ آمَنَّا بِاللَّهِ وَمَا أُنزِلَ إِلَيْنَا وَمَا أُنزِلَ مِن قَبْلُ وَأَنَّ أَكْثَرَكُمْ فَاسِقُونَ

بگو: ای اهل کتاب آیا فقط به خاطر اینکه به خداوند ایمان آورده‌‌ایم و آنچه که به سوی ما نازل شده و آنچه که قبلاً نازل شده از ما انتقام می‌‌گیرید (مکافات می‌‌کنید یا اکراه می‌‌دارید یا عقوبت می‌‌نمایید) و اینکه اکثر شما فاسق (خارج از طریق حقّ و عقل) هستید

- ترجمه سلطانی

بگو: ای اهل کتاب آیا فقط به خاطر اینکه به خداوند ایمان آورده‌ایم و آنچه که به سوی ما نازل شده و آنچه که قبلاً نازل شده از ما انتقام می‌گیرید و اینکه اکثر شما فاسق (بدکار) هستید

- ترجمه راستین

بگو: ای اهل کتاب، آیا جز آنکه ما مسلمین به خدا و کتاب خودمان و کتاب شما ایمان آوردیم و شما (ایمان نیاورده و) اکثر فاسقید چیز دیگری موجب کینه و انکار شما بر ما هست؟

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٦٠ قُلْ هَلْ أُنَبِّئُكُم بِشَرٍّ مِّن ذَلِكَ مَثُوبَةً عِندَ اللَّهِ مَن لَّعَنَهُ اللَّهُ وَغَضِبَ عَلَيْهِ وَجَعَلَ مِنْهُمُ الْقِرَدَةَ وَالْخَنَازِيرَ وَعَبَدَ الطَّاغُوتَ أُولَئِكَ شَرٌّ مَّكَانًا وَأَضَلُّ عَن سَوَاءِ السَّبِيلِ

بگو آیا به بدتر از آن [ایمانی که به خاطرش انتقام می‌‌گیرید] به پاداشی (جزائی) که نزد خداوند است به شما خبر بدهم؟ کسانی که خداوند آنها را لعن (دور) کرد و بر آنها خشم گرفت و از آنها بوزینه و خوک قرار داد و (در حالی که) طاغوت را بندگی می‌‌کردند، آنها از لحاظ مکان بدتر و از راه سواء (غیر مایل به یکی از طرفین افراط و تفریط) گمراهتر هستند

- ترجمه سلطانی

بگو آیا به بدتر از آن (که به خاطرش انتقام میگیرید) به پاداشی (جزائی) که نزد خداوند است به شما خبر بدهم؟ کسانی که خداوند آنها را لعن (دور) کرد و بر آنها خشم گرفت و از آنها بوزینه و خوک قرار داد و (در حالی که) طاغوت را بندگی می‌کردند، آنها از لحاظ مکان بدتر و از راه سواء (میان دو طرف، مستوی، راست) گمراهتر هستند

- ترجمه راستین

بگو (ای پیغمبر): آیا شما را آگاه سازم که کدام قوم را نزد خدا بدترین پاداش است؟کسانی که خدا بر آنها لعن و غضب کرده و برخی از آنان را به بوزینه و خوک مسخ نموده و آن کس که بندگی طاغوت (شیطان) کرده. این گروه را (نزد خدا) بدترین منزلت است و آنها گمراه‌ترین مردم از راه راستند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای
(نمایش تمام آیات سوره)