سورهٔ مائده
مائده، عقود، منقذه، احبار، اخیار
٦١ وَإِذَا جَاءُوكُمْ قَالُوا آمَنَّا وَقَد دَّخَلُوا بِالْكُفْرِ وَهُمْ قَدْ خَرَجُوا بِهِ وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا كَانُوا يَكْتُمُونَ
و وقتی که نزد شما میآیند میگویند ایمان آوردیم و [حال آنکه در مجلس یا در دین تو] به کفر داخل شدهاند [یعنی دخول آنها از روی خلوص از کفر نبوده، بلکه از جهت انقیاد برای سلطنت تو است] و آنان با آن (کفر) [از نزد تو یا از دین تو] خارج شدهاند و خداوند داناتر است به آنچه که کتمان میکردند
- ترجمه سلطانیو وقتی که نزد شما میآیند میگویند ایمان آوردیم و (حال آنکه) (در مجلس یا در دین تو) به کفر داخل شدهاند و آنان با آن (کفر) خارج شدهاند و خداوند داناتر است به آنچه که کتمان میکردند
- ترجمه راستینو چون آنان در نزد شما آیند اظهار کنند ما ایمان آورده‌ایم و حال آنکه با همان کفر و انکار که (به اسلام) درآمدند باز (از اسلام) بیرون شدند، و خدا به کفر و نفاقی که در درون دل پنهان می‌دارند داناتر است.
- ترجمه الهی قمشه‌ای٦٢ وَتَرَى كَثِيرًا مِّنْهُمْ يُسَارِعُونَ فِي الْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَأَكْلِهِمُ السُّحْتَ لَبِئْسَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ
و بسیاری از آنان را میبینی که در گناه (ذنبی که غیر متعدّی به دیگری است) و دشمنی (بدی کردن به دیگری) و حرام خوارگی خود میشتابند البتّه آنچه که عمل میکردند بد است
- ترجمه سلطانیو بسیاری از آنان را میبینی که در گناه و دشمنی و حرام خوارگی خود میشتابند البتّه آنچه که عمل میکردند بد است
- ترجمه راستینبسیاری از آنها را بنگری که در گناه و ستمکاری و خوردن حرام میشتابند؛ بسیار بد کاری را پیشه خود نمودند.
- ترجمه الهی قمشه‌ای٦٣ لَـوْلَا يَنْهَاهُمُ الرَّبَّانِيُّونَ وَالْأَحْبَارُ عَن قَوْلِـهِمُ الْإِثْمَ وَأَكْلِهِمُ السُّحْتَ لَبِئْسَ مَا كَانُوا يَصْنَعُونَ
چرا ربّانیّون (مرتاضان) و احبار (علماء) آنها را از گفتار گناه آلودشان و حرام خوارگیشان نهی نمیکردند البتّه که چه بد میکردند
- ترجمه سلطانیچرا ربّانیّون (مرتاضان) و احبار (علماء) آنها را از گفتار گناه آلودشان و حرام خوارگیشان نهی نمیکردند البتّه که چه بد میکردند
- ترجمه راستینچرا علما و روحانیون آنها را از گفتار زشت و خوردن مال حرام باز نمی‌دارند؟همانا کاری بسیار زشت را پیشه خود نمودند.
- ترجمه الهی قمشه‌ای٦٤ وَقَالَتِ الْيَهُودُ يَدُ اللَّهِ مَغْلُولَةٌ غُلَّتْ أَيْدِيهِمْ وَلُعِنُوا بِمَا قَالُوا بَلْ يَدَاهُ مَبْسُوطَتَانِ يُنفِقُ كَيْفَ يَشَاءُ وَلَيَزِيدَنَّ كَثِيرًا مِّنْهُم مَّا أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ طُغْيَانًا وَكُفْرًا وَأَلْقَيْنَا بَيْنَهُمُ الْعَدَاوَةَ وَالْبَغْضَاءَ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ كُلَّمَا أَوْقَدُوا نَارًا لِّلْحَرْبِ أَطْفَأَهَا اللَّهُ وَيَسْعَوْنَ فِي الْأَرْضِ فَسَادًا وَاللَّهُ لَا يُحِبُّ الْمُفْسِدِينَ
و یهود [با کنایت از بخل و امساک] گفتند دست خداوند بسته است، [حال آنکه] دستان آنها بسته شده و به خاطر آنچه که گفتند لعن (دور) شدهاند بلکه دو دست او گشاده (به معنی جود) است و انفاق میکند آنطور که میخواهد و آنچه که از پروردگارت به تو نازل شده البتّه حتماً طغیان و کفر بسیاری از آنها را بیفزاید، و بینشان عداوت [در قلوب] و کینه [در افعال] افکندیم تا روز قیامت هرگاه برای جنگ آتشی بیفروزند خداوند آن را [برای عدم وفاق آنان] خاموش میکند [و اجساد آنان بزرگ مجتمع است و قلوبشان ضعیف شتّی (پراکنده)] و در زمین به فساد میکوشند {افساد آنان در زمین عالم صغیرشان به ترک اصلاح اهل آن و صدّ (منع) آنان از طریق قلب و در کبیر به صدّ اهل آن از طریق ایمان است} و خداوند مفسدان را دوست ندارد [و آنان نزد او قدری ندارند]
- ترجمه سلطانیو یهود گفتند دست خداوند بسته است، (حال آنکه) دستان آنها بسته شده و به خاطر آنچه که گفتند لعن (دور) شدهاند بلکه دو دست او گشاده است و انفاق میکند آنطور که میخواهد و آنچه که از پروردگارت به تو نازل شده البتّه حتماً طغیان و کفر بسیاری از آنها را بیفزاید، و بینشان عداوت و کینه افکندیم تا روز قیامت هرگاه برای جنگ آتشی بیفروزند خداوند آن را خاموش میکند و در زمین به فساد میکوشند و خداوند مفسدان را دوست ندارد
- ترجمه راستینیهود گفتند: دست (قدرت) خدا بسته است!به واسطه این گفتار (دروغ) دست آنها بسته شده و به لعن خدا گرفتار گردیدند، بلکه دو دست (قدرت) خدا گشاده است و هر گونه بخواهد (بر خلق) انفاق میکند. و همانا قرآنی که به تو نازل گشت بر کفر و طغیان بسیاری از اهل کتاب بیفزاید و ما (به کیفر آن) تا قیامت آتش کینه و دشمنی را در میان آنها برافروختیم، هر گاه برای جنگ (با مسلمانان) آتشی برافروختند خدا آن آتش را خاموش ساخت، و آنها در روی زمین به فسادکاری میکوشند، و هرگز خدا مردم ستمکار مفسد را دوست نمی‌دارد.
- ترجمه الهی قمشه‌ای٦٥ وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْكِتَابِ آمَنُوا وَاتَّقَوْا لَكَفَّرْنَا عَنْهُمْ سَيِّئَاتِهِمْ وَلَأَدْخَلْنَاهُمْ جَنَّاتِ النَّعِيمِ
و اگر که اهل کتاب [به نبیّشان و کتابشان] ایمان بیاورند و [از مخالفت کردن با کتابشان و با آنچه از احکام که در آن است و از وصف محمّد (ص)] پرهیز کنند [تا آنکه به او ایمان بیاورند] حتماً بدیهایشان را از آنها میپوشانیم و حتماً آنها را در جنّتهای پر نعمت داخل میکنیم
- ترجمه سلطانیو اگر که اهل کتاب ایمان بیاورند و پرهیز کنند حتماً بدیهایشان را از آنها میپوشانیم و حتماً آنها را در جنّتهای پر نعمت داخل میکنیم
- ترجمه راستینو چنانچه اهل کتاب ایمان آرند و تقوا پیشه کنند ما البته گناهانشان را محو و مستور می‌سازیم و آنها را در بهشت پر نعمت داخل می‌گردانیم.
- ترجمه الهی قمشه‌ای٦٦ وَلَوْ أَنَّهُمْ أَقَامُوا التَّوْرَاةَ وَالْإِنجِيلَ وَمَا أُنزِلَ إِلَيْهِم مِّن رَّبِّهِمْ لَأَكَلُوا مِن فَوْقِهِمْ وَمِن تَحْتِ أَرْجُلِهِم مِّنْهُمْ أُمَّةٌ مُّقْتَصِدَةٌ وَكَثِيرٌ مِّنْهُمْ سَاءَ مَا يَعْمَلُونَ
و اگر که آنها تورات و انجیل و آنچه که از پروردگارشان به سوی آنها نازل شده را برپا بدارند {تعریضاً یعنی اگر که امّت محمّد (ص) قرآن را اقامه کنند، و اقامۀ کتاب به ایتمار (فرمانبرداری) به اوامر آن و انتهاء (خودداری) از نواهی آن و حفظ کردن آنچه که در آن نازل شده است} البتّه از فوق خود [از ارزاق آسمانی اخرویِ روحی] و از زیر پاهایشان [از ارزاق زمینی دنیویّ بدنی] میخورند، از آنها امّتی معتدل [خارج از تفریط یهود و افراط نصاری و داخل در طریقهٔ مقتصد (میانهرو) محمّدی (ص)] هستند و (حال آنکه) بسیاری از آنها [برای خروجشان از اقتصاد (میانه روی) به یکی از دو طرف آن] آنچه که عمل میکنند بد است
- ترجمه سلطانیو اگر که آنها تورات و انجیل و آنچه که از پروردگارشان به سوی آنها نازل شده را برپا بدارند البتّه از فوق خود و از زیر پاهایشان میخورند، از آنها امّتی معتدل (میانه رو) هستند و (حال آنکه) بسیاری از آنها آنچه که عمل میکنند بد است
- ترجمه راستینو چنانچه آنها به دستور تورات و انجیل خودشان و قرآنی که از سوی پروردگارشان به سوی آنها نازل شده قیام میکردند البته به هر گونه نعمت از بالا و پایین برخوردار می‌شدند، (لیکن) برخی از آنان مردمی میانهرو و معتدل، و بسیاری از آنها بسی زشتکار و بد عملند.
- ترجمه الهی قمشه‌ای٦٧ يَاأَيُّهَا الرَّسُـولُ بَلِّغْ مَا أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ وَإِن لَّمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَاللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ
ای رسول آنچه که از پروردگارت [دربارهٔ علی] به تو نازل شد را ابلاغ کن و [اگر از روی خوف از افتتان (اغتشاش) امتّت و در فتنه افتادن تو به توسط آنها] انجام ندهی پس رسالت او را ابلاغ نکردهای [برای اینکه ولایت غایت رسالت است و اگر حاصل نشود مانند این است که رسالت حاصل نشده] و خداوند تو را از مردم حفظ میکند همانا خداوند مردمان کافر را [به مرادشان از بدی کردن به تو] هدایت نمیکند
- ترجمه سلطانیای رسول آنچه که از پروردگارت به تو نازل شد را ابلاغ کن و اگر انجام ندهی پس رسالت او را ابلاغ نکردهای و خداوند تو را از مردم حفظ میکند همانا خداوند مردمان کافر را هدایت نمیکند
- ترجمه راستینای پیغمبر، آنچه از خدا بر تو نازل شد (به خلق) برسان که اگر نرسانی تبلیغ رسالت و اداء وظیفه نکردهای، و خدا تو را از (شر) مردمان محفوظ خواهد داشت، (و دل قوی دار که) خدا کافران را (به هیچ راه موفقیتی) راهنمایی نخواهد کرد.
- ترجمه الهی قمشه‌ای٦٨ قُلْ يَاأَهْلَ الْكِتَابِ لَسْتُمْ عَلَى شَيْءٍ حَتَّى تُقِيمُوا التَّوْرَاةَ وَالْإِنجِيلَ وَمَا أُنزِلَ إِلَيْكُم مِّن رَّبِّكُمْ وَلَيَزِيدَنَّ كَثِيرًا مِّنْهُم مَّا أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ طُغْيَانًا وَكُفْرًا فَلَا تَأْسَ عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ
بگو ای اهل کتاب شما بر چیزی [از دین که به آن اعتناء شود] نیستید تا آنکه [اوامر و نواهی] تورات و انجیل و آنچه [از قرآن] که از پروردگار شما به سوی شما نازل شده را [با اقامهٔ حدود آن] اقامه نمایید و البتّه آنچه که از پروردگارت [دربارهٔ علی] به تو نازل شد قطعاً طغیان و کفر بسیاری از آنها را میافزاید پس بر [این] قوم کافر تأسّف مخور [زیرا آنها برای انحرافشان از باب ولایت دربارهٔ آنها آنچه که به آن بر آنها تأسّف خوری باقی نمی‌‌ماند و با انحرافشان به تو و نه به علیّ (ع) ایضاً ضرر نمی‌‌رسانند تا بر آن متأسّف شوی]
- ترجمه سلطانیبگو ای اهل کتاب شما بر چیزی نیستید تا آنکه تورات و انجیل و آنچه که از پروردگار شما (از قرآن) به سوی شما نازل شده را اقامه نمایید و البتّه آنچه که از پروردگارت (دربارهٔ علی) به تو نازل شد قطعاً طغیان و کفر بسیاری از آنها را میافزاید پس بر (این) قوم کافر تأسّف مخور
- ترجمه راستین(ای پیغمبر) بگو: ای اهل کتاب، شما ارزشی ندارید تا آنکه به دستور تورات و انجیل و قرآنی که به شما از جانب خدا فرستاده شده قیام کنید. و همانا قرآنی که به تو از سوی پروردگارت نازل شد (به جای آنکه به آن ایمان آرند) بر کفر و سرکشی بسیاری از آنان خواهد افزود، در این صورت (تو ای پیغمبر) بر حال کافران نباید تأسف خوری.
- ترجمه الهی قمشه‌ای٦٩ إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَالَّذِينَ هَادُوا وَالصَّابِئُونَ وَالنَّصَارَى مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَعَمِلَ صَالِـحًا فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ
همانا کسانی که [با قبول دعوت ظاهره و با بیعت عامّهٔ نبویّه به محمّد (ص)] ایمان آوردهاند و کسانی که یهودی شدند و صابئین و نصاری کسانی که [با قبول دعوت باطنه و بیعت با علیّ (ع) با بیعت خاصّهٔ ولویّه و دخول ایمان در قلوبشان] به خداوند و روز آخر ایمان آورند و عمل صالح کنند پس بر آنان ترسی نیست و نه ایشان اندوهگین میشوند
- ترجمه سلطانیهمانا کسانی که ایمان آوردهاند و کسانی که یهودی شدند و صابئین و نصاری کسانی که به خداوند و روز آخر ایمان آورند و عمل صالح کنند پس بر آنان ترسی نیست و نه ایشان اندوهگین میشوند
- ترجمه راستینالبته هر کس از گرویدگان به اسلام و یهودان و ستاره‌پرستان و نصاری که به خدا و روز قیامت ایمان آورد و نیکوکار شود هرگز آنان را ترسی و اندوهی (در عالم آخرت) نخواهد بود.
- ترجمه الهی قمشه‌ای٧٠ لَقَدْ أَخَذْنَا مِيثَاقَ بَنِي إِسْرَائِيلَ وَأَرْسَلْنَا إِلَيْهِمْ رُسُلًا كُلَّمَا جَاءَهُمْ رَسُـولٌ بِمَا لَا تَهْوَى أَنفُسُهُمْ فَرِيقًا كَذَّبُوا وَفَرِيقًا يَقْتُلُونَ
[همانطور که از شما به ولایت علیّ (ع) میثاق گرفتیم] همانا از بنی اسرائیل پیمان گرفتیم [پس حذر کنید از اینکه مثل آنها باشید پس فریقى (گروهی) را تکذیب کنید و فریقى را بکشید] {چنانکه با علی (ع) و حسن (ع) و حسین (ع) کردند} و رسولانی را نزد آنها فرستادیم هرگاه رسولی آنچه را که نفس آنها هوی (تمایل) نداشت برای آنها آورد گروهی را تکذیب کردند و گروهی را میکشند
- ترجمه سلطانیهمانا از بنی اسرائیل پیمان گرفتیم و رسولانی را نزد آنها فرستادیم هرگاه رسولی آنچه را که نفس آنها هوی (تمایل) نداشت برای آنها آورد گروهی را تکذیب کردند و گروهی را میکشند
- ترجمه راستینما از بنی اسرائیل پیمان گرفتیم و پیغمبرانی بر آنها فرستادیم؛ اما هر گاه رسولی آمد که بر خلاف هوای نفس آنها سخن گفت، گروهی را تکذیب کرده و گروهی را می‌کشتند.
- ترجمه الهی قمشه‌ای