سورهٔ انعام

محل نزول:   مکّه
تعداد کل آیات: ۱۶۵
نام‌های سوره:
أنعام، حجت
نمایش آیات ۱ الی ۱۰ | صفحه بعدی (نمایش تمام آیات سوره)
تفسیر

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم


جزء ۷
سوره انعام
حزب ۲۶

١ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَجَعَلَ الظُّلُمَاتِ وَالنُّورَ ثُمَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ يَعْدِلُونَ

حمد (ستایش) برای خداوندی است که آسمان‌‌ها و زمین را خلق کرد و تاریکی‌‌ها و نور را قرار داد آنگاه کسانی که به پروردگارشان کفر ورزیده‌‌اند [غیر او را با او] معادل (برابر) می‌‌کنند

- ترجمه سلطانی

حمد (ستایش) برای خداوندی است که آسمان‌ها و زمین را خلق کرد و تاریکی‌ها و نور را قرار داد آنگاه کسانی که به پروردگارشان کفر ورزیده‌اند (غیر او را با او) معادل (برابر) می‌کنند

- ترجمه راستین

ستایش خدای راست که آسمانها و زمین را آفرید و تاریکی‌ها و روشنایی را مقرّر داشت (و با آنکه نظم آسمان و زمین دلیل یکتایی اوست) باز کافران به پروردگار خود شرک می‌آورند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٢ هُوَ الَّذِي خَلَقَكُم مِّن طِينٍ ثُمَّ قَضَى أَجَلًا وَأَجَلٌ مُّسَمًّى عِندَهُ ثُمَّ أَنتُمْ تَمْتَرُونَ

او کسی است که شما را از گِل آفرید سپس مدّتی (اجلی) را مقرّر کرد و اجل معیّن شده نزد او است سپس شما شکّ می‌‌کنید

- ترجمه سلطانی

او کسی است که شما را از گِل آفرید سپس مدّتی را مقرّر کرد و اجل معیّن شده نزد او است سپس شما شکّ می‌کنید

- ترجمه راستین

اوست خدایی که شما را از گِلی آفرید، پس فرمان اجل و مرگ را بر همه کس معین کرد، و اجلی که معین و معلوم است به نزد اوست، باز شما شک در آیات او می‌کنید.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٣ وَهُوَ اللَّهُ فِي السَّمَاوَاتِ وَفِي الْأَرْضِ يَعْلَمُ سِرَّكُمْ وَجَهْرَكُمْ وَيَعْلَمُ مَا تَكْسِبُونَ

و او است که در آسمان‌‌ها و در زمین الله است، سرّ شما [از سجایا (سرشت‌‌ها، خصوصیات) و نیّات و عقاید و جملهٔ مکمونات که هنوز در وجود شما ظاهر نشده و به آنها شعور ندارید] و آشکار شما [از اقوال و احوال و الوان و اشکال و نِسَب و اموال] را می‌‌داند و می‌‌داند آنچه را که کسب می‌‌کنید

- ترجمه سلطانی

و او است که در آسمان‌ها و در زمین الله است، سرّ شما و آشکار شما را می‌داند و می‌داند آنچه را که کسب می‌کنید

- ترجمه راستین

و اوست خدا در همه آسمانها و در زمین، که از نهان و آشکار شما با خبر است و بدانچه می‌کنید آگاه است.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٤ وَمَا تَأْتِيهِم مِّنْ آيَةٍ مِّنْ آيَاتِ رَبِّهِمْ إِلَّا كَانُوا عَنْهَا مُعْرِضِينَ

و آیه‌‌ای از آیات [تکوینی و تدوینی و آفاقی و انفسی] پروردگارشان [و اعظم آیات امیر المؤمنین (ع)] نزد آنها نیامد مگر اینکه از آن اعراض کننده بودند

- ترجمه سلطانی

و آیه‌ای از آیات پروردگارشان نزد آنها نیامد مگر اینکه از آن اعراض کننده بودند

- ترجمه راستین

و هیچ آیتی از آیات الهی بر اینان نیامد جز آنکه (از روی جهل و عناد) از آن روی گردانیدند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٥ فَقَدْ كَذَّبُوا بِالْحَقِّ لَـمَّا جَاءَهُمْ فَسَوْفَ يَأْتِيهِمْ أَنبَاءُ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ

و هرآینه حقّ [که آن اعظم آیات او و همان ولایت است] را چون نزد آنها آمد تکذیب کردند پس خبر آنچه [از ولایت] که آن را استهزاء می‌‌کردند به آنها خواهد رسید

- ترجمه سلطانی

و هرآینه حقّ را چون نزد آنها آمد تکذیب کردند پس خبر آنچه که آن را استهزاء می‌کردند به آنها خواهد رسید

- ترجمه راستین

حق را که بر آنها آمد جدّاً تکذیب کردند، پس به زودی خبر آنچه که آن را به سخریه گرفتند به آنان می‌رسد.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٦ أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا مِن قَبْلِهِم مِّن قَرْنٍ مَّكَّنَّاهُمْ فِي الْأَرْضِ مَا لَمْ نُمَكِّن لَّكُمْ وَأَرْسَلْنَا السَّمَاءَ عَلَيْهِم مِّدْرَارًا وَجَعَلْنَا الْأَنْهَارَ تَجْرِي مِن تَحْتِهِمْ فَأَهْلَكْنَاهُم بِذُنُوبِهِمْ وَأَنشَأْنَا مِن بَعْدِهِمْ قَرْنًا آخَرِينَ

آیا ندیده‌‌اند که قبل از آنها چه بسیار از پیشینیان را هلاک کردیم [پس بر زندگانی داثره (کهنه) فانیشان اتّکال کردند و به آراء کاسدهٔ (ناروا، بی ارزش) خود استبداد ورزیدند و از آیات ما اعراض نمودند]، آنها را [با صحّت و قوّت در اجسام و سعه در اموال و اولاد] در زمین به آنچه که به شما تمکّن نداده‌‌ایم متمکّن کردیم و [باران و ابر] آسمان را بر آنها پی در پی بارنده فرستادیم و نهرهایی قرار دادیم که از تحت آنها جاری می‌‌شد [یعنی برای آنها علاوه بر تمکینشان در زمین، اسباب تَرَفُّه (در رفاه و آسایش بودن) و وسعت و تفرّج (گردش کردن) آماده کردیم]، پس آنها را به (سبب) گناهانشان هلاک کردیم [و تمکّن آنها در برابر بأس (سخت گرفتن) ما و نه امداد ما برای آنها و نه استدراج ما برای آنها حافظ آنها نگشت] و امّت‌‌های دیگری را بعد از آنها نشو دادیم

- ترجمه سلطانی

آیا ندیده‌اند که قبل از آنها چه بسیار از پیشینیان را هلاک کردیم، آنها را در زمین به آنچه که به شما تمکّن نداده‌ایم متمکّن کردیم و (باران و ابر) آسمان را بر آنها پی در پی بارنده فرستادیم و نهرهایی قرار دادیم که از تحت آنها جاری می‌شد، پس آنها را به (سبب) گناهانشان هلاک کردیم و امّت‌های دیگری را بعد از آنها نشو دادیم

- ترجمه راستین

آیا ندیدند پیش از ایشان چه بسیار گروهی را هلاک نمودیم و حال آنکه در زمین به آنها قدرت و تمکّنی داده بودیم که شما را نداده‌ایم؟و از آسمان بر آنها باران (رحمت ظاهر و رحمت باطن که کتاب آسمانی است) پیوسته فرستادیم و نهرها در زمین جاری ساختیم، پس چون نافرمانی کردند آن‌ها را هلاک نمودیم و گروهی دیگر بعد از آنها پدید آوردیم.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٧ وَلَوْ نَزَّلْنَا عَلَيْكَ كِتَابًا فِي قِرْطَاسٍ فَلَمَسُوهُ بِأَيْدِيهِمْ لَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ هَذَا إِلَّا سِحْرٌ مُّبِينٌ

و اگر بر تو کتابی (نوشته شده) در کاغذ نازل می‌‌کردیم و آنها آن را با دستانشان لمس می‌‌کردند کسانی که کفر ورزیده‌‌اند حتماً [به خداوند یا به تو] می‌‌گفتند که این جز سحری آشکار نیست

- ترجمه سلطانی

و اگر بر تو کتابی (نوشته شده) در کاغذ نازل می‌کردیم و آنها آن را با دستانشان لمس می‌کردند کسانی که کفر ورزیده‌اند حتماً می‌گفتند که این جز سحری آشکار نیست

- ترجمه راستین

و اگر ما کتابی بر تو فرستیم در کاغذی که آن را به دست خود لمس کنند، باز کافران گویند: این نیست مگر سحری آشکار.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٨ وَقَالُوا لَـوْلَا أُنزِلَ عَلَيْهِ مَلَكٌ وَلَوْ أَنزَلْنَا مَلَكًا لَّقُضِيَ الْأَمْرُ ثُمَّ لَا يُنظَرُونَ

و [از روی عِناد و به لِجاج] می‌‌گفتند: [اگر رسول می‌‌باشد] چرا ملکی بر او نازل نشده و اگر ملکی نازل می‌‌کردیم البتّه کار (امر حیاتشان) قضاء می‌‌شد (به پایان می‌‌رسید) [زیرا آنها دیدشان ضعیف است قوّت جمع بین دو طرف را ندارند] سپس آنها مهلتی داده نمی‌‌شدند

- ترجمه سلطانی

و می‌گفتند: چرا ملکی بر او نازل نشده و اگر ملکی نازل می‌کردیم البتّه کار قضاء می‌شد (به پایان می‌رسید) سپس آنها مهلتی داده نمی‌شدند

- ترجمه راستین

و گفتند: چرا (اگر محمد صلّی اللّه علیه و آله و سلّم رسول است) بر او فرشته‌ای نازل نشد؟و چنانچه فرشته‌ای بفرستیم کار تمام شود و دیگر لحظه‌ای آنها مهلت نخواهند یافت.

- ترجمه الهی قمشه‌ای
جزء ۷
سوره انعام
حزب ۲۶

٩ وَلَوْ جَعَلْنَاهُ مَلَكًا لَّجَعَلْنَاهُ رَجُلًا وَلَلَبَسْنَا عَلَيْهِم مَّا يَلْبِسُونَ

و اگر او را به صورت ملکی قرار می‌‌دادیم البتّه او را [به شکل] مردی قرار می‌‌دادیم و البتّه [حقیقت را] بر آنها لباس می‌‌پوشاندیم (مشتبه می‌‌ساختیم) همانطور که لباس می‌‌پوشند

- ترجمه سلطانی

و اگر او را به صورت ملکی قرار می‌دادیم البتّه او را (به شکل) مردی قرار می‌دادیم و البتّه (حقیقت را) بر آنها لباس می‌پوشاندیم (مشتبه می‌ساختیم) همانطور که لباس می‌پوشند

- ترجمه راستین

و چنانچه رسول را فرشته‌ای قرار می‌دادیم باز هم او را به صورت مردی در می‌آوردیم و بی‌شک سبب می‌شدیم که همان اشتباهی که برای دیگران پیش می‌آوردند برای خودشان پیش آید.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٠ وَلَقَدِ اسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِّن قَبْلِكَ فَحَاقَ بِالَّذِينَ سَخِرُوا مِنْهُم مَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ

و همانا رسولان قبل از تو استهزاء شدند پس کسانی از آنها که مسخره کردند با همانچه که آن را استهزاء می‌‌کردند احاطه شدند

- ترجمه سلطانی

و همانا رسولان قبل از تو استهزاء شدند پس کسانی از آنها که مسخره کردند با همانچه که آن را استهزاء می‌کردند احاطه شدند

- ترجمه راستین

(ای پیغمبر) پیش از تو هم امم گذشته پیغمبران خود را سخت استهزاء کردند، پس آنان را کیفر این عمل دامنگیر شد.

- ترجمه الهی قمشه‌ای
(نمایش تمام آیات سوره)