سورهٔ انعام آیه ۱۱۸

پس از آنچه که نام خداوند بر آن ذکر شده بخورید اگر به آیات او [و بزرگترینِ آیات محمّد (ص) و علی (ع)] مؤمن هستید {اَکْل (خوردن) اعمّ از فعل قوا و اعضاء و صفات نفس و ادراک مدارک ظاهری و باطنی و عقاید عقلانیّه است، و اینکه اصل در اسم اللّه همان ولایت است و اینکه آن اسم اعظم است، و اینکه اسمى نیست مگر اینکه آن ظلّ (سایه) برای آن اسم اعظم است، و اینکه علی (ع) همان مظهر اتّم او است، و تعمیم اَکل در هر فعل و قول و اَکل و شُرب و ادراک و خاطر و علم و معرفت و اعتقاد و کشف و شهود و عیان ممکن می‌‌شود، زیرا همه نسبت به آن قوا که همان مبدأ آنها است اکل هستند، و همچنین تعمیم اسم اللّه در دو اسم قولی و قلبی متّصل به صورت ملکوتی او که در لسان آنها فکر و سکینه و حضور و ذکر حقیقی نامیده می‌‌شود ممکن می‌‌شود، پس هر چه که با حضور نزد اسم اعظم و تذکّر (یادآوری) او با صورت ملکوتیش انجام شود پس آن حلال است و نه وزر با آن است و نه وبال، و با تذکّر اسم اعظم به آنچه که گفتیم آنچه که آن مکروه (ناپسند) اسم اعظم است واقع نمی‌‌شود و مکروه او مکروه خداوند است، و حرامی خارج از سنّت از او واقع نمی‌‌شود}

پس از آنچه که نام خداوند بر آن ذکر شده بخورید اگر به آیات او مؤمن هستید

پس شما مؤمنان چنانچه به آیات خدا ایمان دارید از آنچه نام خدا بر آن ذکر شده تناول کنید.