سورهٔ انعام آیه ۲۵

و از آنها کسانی هستند که [حینی که آیات کتاب یا مناقب وصیّ خود را بر آنان می‌‌خوانی] به تو گوش می‌‌دهند و (لیکن) بر قلوب آنها پوشش‌‌هایی قرار داده‌‌ایم که آن را نفهمند و در گوش‌‌های [قلوب] آنان سنگینیی [قرار داده‌‌ایم که آن را نشنوند پس اگر هر آیه‌‌ای را دربارهٔ رسالتت یا خلافت وصیّ خود بر آنها بخوانی نمی‌‌شنوند] و اگر هر آیه‌‌ای [از آیات بزرگ ما و معجزات تو] را ببینند به [سبب ازدیاد قساوتشان و عنادشان به] آن ایمان نمی‌‌آورند تا آنکه وقتی که نزد تو می‌‌آیند [دربارهٔ نبوّت تو یا خلافت وصیّ تو] با تو مجادله می‌‌کنند، کسانی که [به تو یا به وصیّ تو] کفر ورزیده‌‌اند می‌‌گویند این [گفتار که آن را قول خدا می‌‌نامی یا این که آن را دربارهٔ پسر عمویت می‌‌گوئی] جز افسانه‌‌های پیشینیان نیست

و از آنها کسانی هستند که به تو گوش می‌دهند و (لیکن) بر قلوب آنها پوشش‌هایی قرار داده‌ایم که آن را نفهمند و در گوش‌های آنان سنگینیی را (قرار داده‌ایم) و اگر هر آیه‌ای را ببینند به آن ایمان نمی‌آورند تا آنکه وقتی که نزد تو می‌آیند با تو مجادله می‌کنند، کسانی که کفر ورزیده‌اند می‌گویند این جز افسانه‌های پیشینیان نیست

و بعضی از آنان به سخن تو گوش فرا دارند، ولی ما پرده بر دلهاشان نهاده‌ایم که فهم آن نتوانند کرد و در گوشهای آنها سنگینی نهاده‌ایم، و اگر همه آیات الهی را مشاهده کنند باز بدان ایمان نمی‌آورند تا آنجا که چون نزد تو آیند در مقام مجادله بر آمده، آن کافران گویند: این آیات چیزی جز افسانه‌های پیشینیان نیست.