سورهٔ انعام
آیه ۳۱
متن عربی آیه
٣١ قَدْ خَسِرَ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِلِقَاءِ اللَّهِ حَتَّى إِذَا جَاءَتْهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً قَالُوا يَاحَسْرَتَنَا عَلَى مَا فَرَّطْنَا فِيهَا وَهُمْ يَحْمِلُونَ أَوْزَارَهُمْ عَلَى ظُهُورِهِمْ أَلَا سَاءَ مَا يَزِرُونَ
ترجمهها
کسانی که ملاقات خداوند را [در مظاهر ولوی او] تکذیب کردند زیان کردهاند {زیرا لقای او تعالی اضافهٔ بین او و عبدش است و حقیقت اضافات او تعالی همان اضافهٔ اشراقیّهٔ او است که همان ولایت مطلقه و همان علی (ع) به علویّتش است} تا آنکه وقتی که ناگهانی آن ساعت [یعنی ساعت مرگ یا ساعت قیامت یا ظهور قائم (ع) یعنی ظهور امام هنگام حضور ساعت] نزد آنها میآید [و خداوند را با ظهور علی (ع) یا ظهور قائم (ع) ملاقات میکنند] میگویند: ای حسرت بر ما بر آنچه که دربارهٔ آن (ساعت و لقای پروردگار در هنگامهٔ آن) کوتاهی (قصور) کردیم و آنان [در آن هنگام است که] بارهایشان (سنگینیهایشان) را [که آنها را در دنیا کسب کردهاند] بر پشت خود حمل میکنند [برای اینکه در آنروز بارکشی بار دیگری را نمیکشد]
کسانی که ملاقات خداوند را تکذیب کردند زیان کردهاند تا آنکه وقتی که آن ساعت ناگهانی نزد آنها میآید میگویند: ای حسرت بر ما بر آنچه که دربارهٔ آن کوتاهی کردیم و آنان بارهایشان را بر پشت خود حمل میکنند
آنان که لقاء خدا را تکذیب کردند البته زیانکار شدند، تا آن گاه که ساعت قیامت ناگهان آنها را فرا رسد گویند: دریغا که در این باره کوتاهی کردیم!پس بار گناهان خویش را بر پشت گیرند. زنهار که بد بار گرانی به دوش میگیرند.
لغات
(برای دیدن جزییات هر کلمه روی آن کلیک کنید)