سورهٔ انعام آیه ۴۴

پس چون [با ترک اِتّعاظ (پند گرفتن) از آنها] آنچه [از ناگواری و گرفتاری] را که به آن تذکّر داده شده بودند فراموش کردند درب‌‌های هر چیزی را [از مأمولات (آرزو شده‌‌ها) و مَهْویّات (خواسته‌‌ها) به جهت استدراج آنها و به جهت امهال (مهلت دادن)] بر آنها گشودیم تا آنکه آنوقت به آنچه که به آنها داده می‌‌شد [آنها را نعمت می‌‌دیدند و] شادان شدند، [سپس] بطور ناگهانی آنها را فرو گرفتیم و آنوقت آنها متحیّر شدند

پس چون آنچه را که به آن تذکّر داده شده بودند فراموش کردند درب‌های هر چیزی را بر آنها گشودیم تا آنکه آنوقت به آنچه که به آنها داده می‌شد شادان شدند، (سپس) بطور ناگهانی آنها را فرو گرفتیم و آنوقت آنها متحیّر شدند

-پس چون آنچه به آنها تذکر داده شد همه را فراموش کردند ما هم ابواب هر چیز را به روی آن‌ها گشودیم تا چون به نعمتی که به آنها داده شد شادمان و مغرور شدند ناگاه آنها را (به کیفر اعمالشان) گرفتار کردیم و آن هنگام (خوار و) نا امید گردیدند.