سورهٔ انعام آیه ۵۰

بگو: به شما نمی‌‌گویم که خزائن خداوند نزد من است [تا از من مال کثیر طلب کنید، یعنی تنزّل به مقام بشریّت کن و بحسب بشریّتت با آنها مدارا نما و آنچه را که آن لازمهٔ آن است ظاهر کن تا تو را مثل خود ببینند و از تو پراکنده نشوند] و غیب نمی‌‌دانم [تا اخبار مغیبات را از من مطالبه کنید] و من به شما نمی‌‌گویم که من ملک هستم [تا آنچه را که ملک بر آن قدرت دارد از صعود در آسمان و آوردن کتابی از آنجا و امثال آن از من طلب کنید] که جز از آنچه که به من وحی می‌‌شود پیروی نمی‌‌کنم بگو: آیا نابینا [از نبوّات و کیفیّت آنها] و بینا [به آنها] مساوی می‌‌شوند؟ آیا پس فکر نمی‌‌کنید [تا از ظلمت کوری به نور بَصَر خارج شوید]

بگو: به شما نمی‌گویم که خزائن خداوند نزد من است و غیب نمی‌دانم و من به شما نمیگویم که من ملک هستم که جز از آنچه که به من وحی می‌شود پیروی نمی‌کنم بگو: آیا نابینا و بینا مساوی هستند؟ آیا پس فکر نمی‌کنید

-بگو: من شما را نمی‌گویم که گنج‌های خدا نزد من است و نه آنکه از غیب (الهی) آگاهم و نمی‌گویم که من فرشته‌ام، من پیروی نمی‌کنم جز آنچه را که به من وحی می‌رسد. بگو: آیا کور و بینا برابرند؟آیا فکر و اندیشه نمی‌کنید؟