سورهٔ جمعه آیه ۴

آن [بعث رسول (فرستادن رسول) از جنس بشر یا بعث مثل محمّد (ص) که آنان را تزکیه نماید سپس به آنها کتاب و حکمت را تعلیم دهد] فضل خداوند است که آن را به کسی [از امّت‌‌ها] که بخواهد می‌‌دهد {و آن منّتی است از او تعالی بر امّت محمّد (ص) یا آن فضل که همان رسالت و نبوّت است فضل خداوند است که آن را به کسی از افراد بشر که بخواهد می‌‌دهد} و خداوند دارای فضلی بزرگ است [پس زیاده از آن عطاء می‌‌کند یا با دادن رسالت بر مستحقّان چیزی از فضل او کم نمی‌‌شود، یا با بعثت محمّد (ص) در آنان دارای فضل بزرگ بر مردم است]

آن فضل خداوند است که آن را به کسی که بخواهد می‌دهد و خداوند دارای فضلی بزرگ است

این (رسالت و نزول قرآن) فضل و کرامت خداست که به هر که بخواهد می‌دهد و خدا را فضل و رحمت نامنتهاست.