سورهٔ حاقه
حاقه، سلسله، واعیه
٢٤ كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِيئًا بِمَا أَسْلَفْتُمْ فِي الْأَيَّامِ الْخَالِيَةِ
بخورید و بیاشامید گوارایتان باد به (سبب) آنچه که در ایّام گذشته [از اعمال حسنهٔ گذشته] انجام دادید
- ترجمه سلطانیبخورید و بیاشامید گوارایتان باد به (سبب) آنچه که در ایّام گذشته انجام دادید
- ترجمه راستین(و خطاب رسد که) از طعام و شرابهای لذیذ و گوارای بهشتی هر چه خواهید تناول کنید، شما را گوارا باد، که این پاداش اعمال ایّام گذشته دنیاست که (بر امروز خویش) پیش فرستادید.
- ترجمه الهی قمشه‌ای٢٥ وَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِشِمَالِهِ فَيَقُـولُ يَالَيْتَنِي لَمْ أُوتَ كِتَابِيَهْ
و امّا کسی که کتابش به چپ او داده شود پس میگوید ای کاش کتابم به من داده نمیشد
- ترجمه سلطانیو امّا کسی که کتابش به چپ او داده شود پس میگوید ای کاش کتابم به من داده نمیشد
- ترجمه راستینو اما آن کس که کتاب عملش به دست چپ دهند (با کمال شرمندگی و اندوه) گوید: ای کاش نامه مرا به من نمی‌دادند.
- ترجمه الهی قمشه‌ای٢٨ مَا أَغْنَى عَنِّي مَالِيَهْ
مال من مرا بینیاز نکرد [یعنی که از اتباع و اولاد و اموال که داشتم، یا مال من که در دنیا آن را جمع کرده بودم از من بینیاز نکرد]
- ترجمه سلطانیمال من مرا بینیاز نکرد
- ترجمه راستین(ای داد که) مال و ثروت من امروز به فریاد من نرسید.
- ترجمه الهی قمشه‌ای٢٩ هَلَكَ عَنِّي سُلْطَانِيَهْ
تسلّط داشتن من [یعنی سلطنت من یا سلطان (تسلّط داشتن) من که مرا به اعمالی در دنیا امر می‌‌کرد، یا سلطان من که او را به خدا شریک کرده بودم و او را نزد خداوند برای خود به عنوان شفیع قرار داده بودم] از من هلاک (نابود) شد
- ترجمه سلطانیتسلّط داشتن من از من هلاک (نابود) شد
- ترجمه راستینهمه قدرت و حشمتم نابود گردید.
- ترجمه الهی قمشه‌ای