سورهٔ حاقه

محل نزول:   مکّه
تعداد کل آیات: ۵۲
نام‌های سوره:
حاقه، سلسله، واعیه
تفسیر

٤١ وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَاعِرٍ قَلِيلًا مَّا تُؤْمِنُونَ

و او در گفتار شاعر نیست [چنانکه گاهی می‌‌گویید که او شاعر است] چه کم ایمان می‌‌آورید

- ترجمه سلطانی

و او در گفتار شاعر نیست چه کم ایمان می‌آورید

- ترجمه راستین

و آن نه سخن شاعری (و گفتار خیالی و موهومی) است (گر چه) اندکی از شما مردم به آن ایمان می‌آورید.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٤٢ وَلَا بِقَوْلِ كَاهِنٍ قَلِيلًا مَّا تَذَكَّرُونَ

و در گفتار به عنوان کاهن نیست [چنانکه گاهی دیگر می‌‌گویید] چه کم متذکّر می‌‌شوید

- ترجمه سلطانی

و در گفتار به عنوان کاهن نیست چه کم متذکّر می‌شوید

- ترجمه راستین

و نه حرف کاهن غیبگوست (گر چه) اندکی از شما مردم متذکر حقایق آن می‌شوید.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٤٣ تَنزِيلٌ مِّن رَّبِّ الْعَالَـمِينَ

[بلکه آن] تنزیل (به تدریج نازل) شده از پروردگار عالمیان است

- ترجمه سلطانی

(بلکه آن) تنزیل (به تدریج نازل) شده از پروردگار عالمیان است

- ترجمه راستین

این قرآن تنزیل خدای عالمیان است.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٤٤ وَلَوْ تَقَوَّلَ عَلَيْنَا بَعْضَ الْأَقَاوِيلِ

و اگر با بعضی سخنان سخنی را [به عنوان دروغ] بر ما می‌‌بست (بدعت می‌‌نمود)

- ترجمه سلطانی

و اگر با بعضی سخنان سخنی را (به دروغ) بر ما می‌بست (بدعت می‌نمود)

- ترجمه راستین

و اگر (محمّد صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) از دروغ به ما برخی سخنان را می‌بست،

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٤٥ لَأَخَذْنَا مِنْهُ بِالْيَمِينِ

البتّه او را از [سمت] راست می‌‌گرفتیم {به معنی البتّه از اعضای او از راست او می‌‌گیریم چنانکه از اعضای جانی مستحقّ برای عذاب از دستش گرفته می‌‌شود، و ذکر یمین (راست) برای آن است که آن اشرف اطراف (دو دست و دو پا و سر) او است و در دلالت بر اذلال (خوار کردن) رساتر می‌‌باشد یا البتّه دست او را برای قطع کردن از راست می‌‌گرفتیم، یعنی آن را قطع می‌‌کردیم زیرا در این صورت او به عنوان سارق در دین می‌‌باشد، و سارق دست راست از او قطع می‌‌شود، یا البتّه او را با قوّت خویش می‌‌گرفتیم، و استعمال یمین در قوّت در اغلب برای ظهور آن بر دست است، و راست قوی‌‌ترین اطراف است}

- ترجمه سلطانی

البتّه او را از (سمت) راست می‌گرفتیم

- ترجمه راستین

محققا ما او را (به قهر و انتقام) از یمینش می‌گرفتیم.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٤٦ ثُمَّ لَقَطَعْنَا مِنْهُ الْوَتِينَ

سپس البتّه رگ قلب او را قطع می‌‌کردیم {و آن حبل القلب (ریسمان قلب) است وقتی که قطع شود صاحبش هلاک شود، و قطع آن کنایه از اهلاک او است}

- ترجمه سلطانی

سپس البتّه رگ قلب او را قطع می‌کردیم

- ترجمه راستین

و رگ و تینش را قطع می‌کردیم.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٤٧ فَمَا مِنكُم مِّنْ أَحَدٍ عَنْهُ حَاجِزِينَ

آنگاه احدی از شما ممانعت کننده (مانع و بازدارنده) از آن نبودید

- ترجمه سلطانی

آنگاه احدی از شما ممانعت کننده از آن نبودید

- ترجمه راستین

و شما هیچ یک بر دفاع از او قادر نبودید.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٤٨ وَإِنَّهُ لَتَذْكِرَةٌ لِّلْمُتَّقِينَ

و همانا آن [یعنی قرآن یا قرآن ولایت علیّ (ع)] البتّه یادآوری برای پرهیزگاران است

- ترجمه سلطانی

و همانا آن البتّه یادآوری برای پرهیزکاران است

- ترجمه راستین

و این قرآن به حقیقت پند و تذکر پرهیزکاران عالم است.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٤٩ وَإِنَّا لَنَعْلَمُ أَنَّ مِنكُم مُّكَذِّبِينَ

و همانا ما البتّه می‌‌دانیم که از شما [بعضی] تکذیب کنندگانی هستند

- ترجمه سلطانی

و همانا ما البتّه می‌دانیم که از شما (بعضی) تکذیب کنندگانی هستند

- ترجمه راستین

و البته ما می‌دانیم که شما برخی تکذیب آن می‌کنید.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٥٠ وَإِنَّهُ لَحَسْرَةٌ عَلَى الْكَافِرِينَ

و البتّه او [علی (ع)] به عنوان حسرت بر کافران است

- ترجمه سلطانی

و البتّه او (علی (ع)) به عنوان حسرت بر کافران است

- ترجمه راستین

و تکذیبش عاقبت مایه ندامت کافران است.

- ترجمه الهی قمشه‌ای
(نمایش تمام آیات سوره)