سورهٔ حاقه
حاقه، سلسله، واعیه
٥٢ فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ
پس به (سبب) اسم پروردگار عظیم خود [خدای را] تسبیح کن {مراد از تسبیح ربّ تنزیه لطیفۀ انسانی است که آن مظهر الله و آن به وجهی ربّ و به وجهی اسم ربّ است چه تسبیح معلّق بر الله شود یا بر ربّ یا بر اسم ربّ یکسان است}.
- ترجمه سلطانیپس به (سبب) اسم پروردگار عظیم خود (خدای را) تسبیح کن.
- ترجمه راستینپس به نام خدای بزرگوار خود تسبیح گوی و آن را به ستایش یاد کن.
- ترجمه الهی قمشه‌ای