سورهٔ انعام
أنعام، حجت
١٣١ ذَلِكَ أَن لَّمْ يَكُن رَّبُّكَ مُهْلِكَ الْقُرَى بِظُلْمٍ وَأَهْلُهَا غَافِلُونَ
آن [ارسال رسولان و قصّه (حکایت) کردن آیات و انذار از روز قیامت] به خاطر این است که پروردگارت به [قصد] ظلم کردن، هلاک کنندهٔ قریهای که اهل آن غافل (غیر متذکّر ثواب و عقاب) هستند نمیباشد
- ترجمه سلطانیآن به خاطر این است که پروردگارت به (قصد) ظلم کردن، هلاک کنندهٔ قریهای که اهل آن غافل هستند نمیباشد
- ترجمه راستیناین (فرستادن رسل) برای این است که خدا اهل دیاری را تا (اتمام حجت نکرده و) آنها غافل و جاهل باشند به ستم هلاک نگرداند.
- ترجمه الهی قمشه‌ای١٣٢ وَلِكُلٍّ دَرَجَاتٌ مِّمَّا عَمِلُوا وَمَا رَبُّكَ بِغَافِلٍ عَمَّا يَعْمَلُونَ
و برای هر کدام [از افراد جنّ و انس] درجاتی هست از آنچه که عمل کردند و پروردگار تو از آنچه که عمل میکنند غافل نیست
- ترجمه سلطانیو برای هر کدام درجاتی هست از آنچه که عمل کردند و پروردگار تو از آنچه که عمل میکنند غافل نیست
- ترجمه راستینو هر کس (از بندگان) به عملی که کرده رتبه خواهد یافت، و خدای تو از عمل هیچ کس غافل نخواهد بود.
- ترجمه الهی قمشه‌ای١٣٣ وَرَبُّكَ الْغَنِيُّ ذُو الرَّحْمَةِ إِن يَشَأْ يُذْهِبْكُمْ وَيَسْتَخْلِفْ مِن بَعْدِكُم مَّا يَشَاءُ كَمَا أَنشَأَكُم مِّن ذُرِّيَّةِ قَوْمٍ آخَرِينَ
و پروردگار بینیاز و دارای رحمت تو [به مقتضای غنائش و عدم حاجتش] اگر بخواهد شما را [از میان] میبرد [لکن شما را مدّتی باقی می‌‌گذارد تا در آن به مقتضای رحمتش استکمال یابید] و بعد از شما هر آنچه را که بخواهد جانشین شما میکند همانگونه که شما را از فرزندان مردمانی دیگر ایجاد کرد
- ترجمه سلطانیو پروردگار بینیاز و دارای رحمت تو اگر بخواهد شما را (از میان) میبرد و بعد از شما هر آنچه را که بخواهد جانشین شما میکند همانگونه که شما را از فرزندان مردمانی دیگر ایجاد کرد
- ترجمه راستینو خدای تو از خلق بینیاز و (به همه) مهربان است و اگر بخواهد، شما را ببرد (و همه را فانی گرداند) آن گاه هر که را بخواهد جانشین شما کند چنان که شما را از نسل گروهی دیگر پدید آورد.
- ترجمه الهی قمشه‌ای١٣٤ إِنَّ مَا تُوعَدُونَ لَآتٍ وَمَا أَنتُم بِمُعْجِزِينَ
همانا آنچه که به شما وعده داده میشود حتماً میآید و شما عاجز کننده [او از اذهاب (بردن و آوردن)] نیستید
- ترجمه سلطانیهمانا آنچه که به شما وعده داده میشود حتماً میآید و شما عاجز کننده نیستید
- ترجمه راستینهر چه به شما وعده دادند محققا خواهد آمد و شما (بر قدرت و مقدّرات خدا) غالب نخواهید شد.
- ترجمه الهی قمشه‌ای١٣٥ قُلْ يَاقَوْمِ اعْمَلُوا عَلَى مَكَانَتِكُمْ إِنِّي عَامِلٌ فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ مَن تَكُونُ لَهُ عَاقِبَةُ الدَّارِ إِنَّهُ لَا يُفْلِحُ الظَّالِـمُونَ
[از جهت تهدید] بگو ای قوم من، بنابر مکان (جایگاه) خود عمل کنید که من [هم بنابر مرتبتم در توحید و اسلام] عمل میکنم پس خواهید دانست عاقبتِ [خوش آن] خانه برای چه کسی میباشد همانا ستمکاران رستگار نمیشوند [یعنی به آنها بگو: آن برای این است که آنها ظالم هستند و ظالم با حجّت رستگار نمی‌‌شود]
- ترجمه سلطانیبگو ای قوم من، بنابر مکان (جایگاه) خود عمل کنید که من (هم) عمل میکنم پس خواهید دانست عاقبتِ (خوش) (آن) خانه برای چه کسی میباشد همانا ستمکاران رستگار نمیشوند
- ترجمه راستینبگو: ای قوم من، شما را هر چه در خور است و بر آن توانایی دارید عمل کنید، من نیز در خور خویش عمل (نیک) میکنم، آن گاه البته (من به اجر خود رسم و) شما به زودی آگاه خواهید شد که آن کس که عاقبت منزلگاه خوش دارد کیست، البته ستمکاران را رستگاری نیست.
- ترجمه الهی قمشه‌ای١٣٦ وَجَعَلُوا لِلَّهِ مِمَّا ذَرَأَ مِنَ الْحَرْثِ وَالْأَنْعَامِ نَصِيبًا فَقَالُوا هَذَا لِلَّهِ بِزَعْمِهِمْ وَهَذَا لِشُرَكَائِنَا فَمَا كَانَ لِشُرَكَائِهِمْ فَلَا يَصِلُ إِلَى اللَّهِ وَمَا كَانَ لِلَّهِ فَهُوَ يَصِلُ إِلَى شُرَكَائِهِمْ سَاءَ مَا يَحْكُمُونَ
و برای خداوند از آنچه که افشانده (آفریده) شده از کشت و دامها نصیبی قرار دادند و به زعم خویش (بدون حجّت و دلیل) گفتند: این برای خداوند است و این برای شرکاء (اصنام) ما است و آنچه که برای شرکائشان میباشد پس به خداوند نمیرسد و آنچه که برای خداوند میباشد به شرکاء آنان میرسد، چه بد حکم میکنند
- ترجمه سلطانیو برای خداوند از آنچه که افشانده (آفریده) شده از کشت و دامها نصیبی قرار دادند و به زعم خویش گفتند: این برای خداوند است و این برای شرکاء ما است و آنچه که برای شرکائشان میباشد پس به خداوند نمیرسد و آنچه که برای خداوند میباشد به شرکاء آنان میرسد، چه بد حکم میکنند
- ترجمه راستینو برای خدا از روییدنیها و چهارپایانی که آفریده نصیبی معین کردند و به گمان خودشان گفتند: این سهم برای خدا و این سهم برای دیگر شریکان و بتان ما. پس آن سهمی که شریکانشان را بود به خدا نمی‌رسید و آن که برای خدا بود به شریکان می‌رسید!حکمی سخت (جاهلانه و) ناشایسته میکنند.
- ترجمه الهی قمشه‌ای١٣٧ وَكَذَلِكَ زَيَّنَ لِكَثِيرٍ مِّنَ الْمُشْرِكِينَ قَتْلَ أَوْلَادِهِمْ شُرَكَاؤُهُمْ لِيُرْدُوهُمْ وَلِيَلْبِسُوا عَلَيْهِمْ دِينَهُمْ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ مَا فَعَلُوهُ فَذَرْهُمْ وَمَا يَفْتَرُونَ
و اینچنین [یعنی مثل تزئین قرار دادن نصیب برای خداوند از مخلوقات او] برای بسیاری از مشرکین شرکایشان کشتن فرزندانشان را زینت دادند تا آنها را [به مَهلک] ببرند و دین [فطری]شان را بر آنها بپوشانند [تا بر آنها خلط (در هم آمیختن) کنند] و اگر خداوند میخواست آن را انجام نمیدادند پس آنها و آنچه که افتراء میزنند را رها کن
- ترجمه سلطانیو اینچنین برای بسیاری از مشرکین شرکایشان کشتن فرزندانشان را زینت دادند تا آنها را (به مَهلک) ببرند و (فطرت) دینشان را بر آنها بپوشانند (مشتبه سازند) و اگر خداوند میخواست آن را انجام نمیدادند پس آنها و آنچه که افتراء میزنند را رها کن
- ترجمه راستینو همچنین در نظر بسیاری از مشرکان، عمل کشتن فرزندان را بتهای ایشان نیکو جلوه داده تا آنکه آنان را با این عمل هلاک سازند و در دین فطریشان به غلط و اشتباه اندازند. و اگر خدا میخواست چنین نمیکردند، پس آنها را با آنچه (از خرافات) می‌بافند واگذار.
- ترجمه الهی قمشه‌ای١٣٨ وَقَالُوا هَذِهِ أَنْعَامٌ وَحَرْثٌ حِجْرٌ لَّا يَطْعَمُهَا إِلَّا مَن نَّشَاءُ بِزَعْمِهِمْ وَأَنْعَامٌ حُرِّمَتْ ظُهُورُهَا وَأَنْعَامٌ لَّا يَذْكُرُونَ اسْمَ اللَّهِ عَلَيْهَا افْتِرَاءً عَلَيْهِ سَيَجْزِيهِم بِمَا كَانُوا يَفْتَرُونَ
و به عنوان افتراء بر او گفتند: اینها دامها و زراعتهایی ممنوع هستند که به زعم خود [بدون حجّتی از خداوند] جز کسی که [ما] بخواهیم از آنها نمیخورد و چهارپایانی هستند که [سواری بر] پشت آنها حرام شده و چهارپایانی را [هنگام ذِبح و نَحر] اسم خداوند را بر آنها ذکر نمیکردند، به آنچه که افتراء میبستند بزودی آنها را مجازات خواهد کرد
- ترجمه سلطانیو به عنوان افتراء بر او گفتند: اینها دامها و زراعتهایی ممنوع هستند که به زعم خود جز کسی که (ما) بخواهیم از آنها نمیخورد و چهارپایانی هستند که (سواری بر) پشت آنها حرام شده و چهارپایانی را (در ذبح کردن) اسم خداوند را بر آنها ذکر نمیکردند، به آنچه که افتراء میبستند بزودی آنها را مجازات خواهد کرد
- ترجمه راستینو به پندار (جاهلانه) خویش گفتند: اینها چهار پایان و زراعتهایی است که بر همه ممنوع (و مخصوص بتان) است، نباید از آن بخورد مگر آن کس که ما بخواهیم، و چهارپایانی است که سواری آنها حرام است، و چهارپایانی را نیز بدون ذکر نام خدا ذبح میکنند. چون در این احکام به خدا دروغ بستند خدا به زودی آنها را مجازات خواهد کرد.
- ترجمه الهی قمشه‌ای١٣٩ وَقَالُوا مَا فِي بُطُونِ هَذِهِ الْأَنْعَامِ خَالِصَةٌ لِّذُكُورِنَا وَمُحَرَّمٌ عَلَى أَزْوَاجِنَا وَإِن يَكُن مَّيْتَةً فَهُمْ فِيهِ شُرَكَاءُ سَيَجْزِيهِمْ وَصْفَهُمْ إِنَّهُ حَكِيمٌ عَلِيمٌ
و گفتند: آنچه (جنینی) که در شکم این چهارپایان است اختصاص به مردان ما دارد و بر ازواج ما حرام شده و اگر مردار باشد آنگاه آنها (مرد و زن) در آن شریکند بزودی آنها را به (سبب) این توصیفشان مجازات خواهد کرد همانا او حکیم است [که حقّ هر ذیحقّی را از خیر و شرّ می‌‌دهد] و [به مقادیر استحقاقات آنها] دانا است
- ترجمه سلطانیو گفتند: آنچه که در شکم این چهارپایان است اختصاص به مردان ما دارد و بر ازواج ما حرام شده و اگر مردار باشد آنگاه آنها (مرد و زن) در آن شریکند بزودی آنها را به (سبب) این توصیفشان مجازات خواهد کرد همانا او حکیم و دانا است
- ترجمه راستینو گفتند: آنچه در شکم این چهارپایان است مخصوص مردان ماست و بر زنان ما حرام است، و اگر مرده باشد همه (مردان و زنان) در آن شریک باشند. خداوند آنها را به مجازات این گفتار به زودی می‌رساند و خدا درست کردار و داناست.
- ترجمه الهی قمشه‌ای١٤٠ قَدْ خَسِرَ الَّذِينَ قَتَلُوا أَوْلَادَهُمْ سَفَهًا بِغَيْرِ عِلْمٍ وَحَرَّمُوا مَا رَزَقَهُمُ اللَّهُ افْتِرَاءً عَلَى اللَّهِ قَدْ ضَلُّوا وَمَا كَانُوا مُهْتَدِينَ
هرآینه زیان کردند کسانی که اولادشان را از جهت سفه (سبک عقلی) بدون علم [از اینکه خداوند روزی دهندهٔ اولاد آنها است و اینکه او خالق آنها برای مصلحت نظام است] کشتند و آنچه را که خداوند روزی آنها کرده بود به عنوان افتراء بر خداوند [بر خودشان] حرام کردند البتّه گمراه شده بودند و هدایت شده [به سوی امر حقّ تعالی و ابتغاء رضای او] نبودند
- ترجمه سلطانیهرآینه زیان کردند کسانی که اولادشان را از جهت سفه (سبک عقلی) بدون علم کشتند و آنچه را که خداوند روزی آنها کرده بود به عنوان افتراء بر خداوند حرام کردند البتّه گمراه شده بودند و هدایت شده نبودند
- ترجمه راستینالبته آنان که فرزندان خود را به سفاهت و نادانی کشتند و آنچه را که خدا نصیبشان کرد با افترا به خدا حرام شمردند زیانکارند. اینان سخت گمراه شدند و هدایت نیافتند.
- ترجمه الهی قمشه‌ای