سورهٔ انعام

محل نزول:   مکّه
تعداد کل آیات: ۱۶۵
نام‌های سوره:
أنعام، حجت
تفسیر

٤١ بَلْ إِيَّاهُ تَدْعُونَ فَيَكْشِفُ مَا تَدْعُونَ إِلَيْهِ إِن شَاءَ وَتَنسَوْنَ مَا تُشْرِكُونَ

بلکه تنها او را می‌‌خوانید پس اگر بخواهد آنچه که آن را به خاطر او می‌‌خوانید برطرف می‌‌کند [یعنی اجابت شما حتمی نیست] و آنچه که شریک [خدا] می‌‌کنید را فراموش می‌‌کنید

- ترجمه سلطانی

بلکه تنها او را می‌خوانید پس اگر بخواهد آنچه که آن را به خاطر او می‌خوانید برطرف می‌کند و آنچه که شریک (خدا) می‌کنید را فراموش می‌کنید

- ترجمه راستین

-بلکه در آن هنگام تنها خدا را می‌خوانید تا اگر مشیّت او قرار گرفت شما را از سختی برهاند، و آنچه را که با خدا شریک قرار می‌دهید به کلی فراموش می‌کنید.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٤٢ وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا إِلَى أُمَمٍ مِّن قَبْلِكَ فَأَخَذْنَاهُم بِالْبَأْسَاءِ وَالضَّرَّاءِ لَعَلَّهُمْ يَتَضَرَّعُونَ

و همانا [رسولانی را] به سوی امّت‌‌های قبل از تو فرستادیم سپس آنها را به ناگواری (داهیه، بلاء) و گرفتاری (آسیب، نقص در انفس و اموال) در انداختیم [تا سَوْرَت (سختی) خیالشان و قوّت هواهایشان شکسته شود، تا آنان (رسولان) را به سهولت قبول کنند] به ترقّب اینکه آنها تضرّع نمایند [و به رسولانشان ملتجی شوند و از آنان قبول کنند]

- ترجمه سلطانی

و همانا (رسولانی را) به سوی امّت‌های قبل از تو فرستادیم سپس آنها را به ناگواری و گرفتاری (آسیب) در انداختیم به ترقّب اینکه آنها تضرّع نمایند

- ترجمه راستین

-و همانا ما پیغمبرانی به سوی امتان پیش از تو فرستادیم، پس (چون اطاعت نکردند) به بلاها و مصیبتها گرفتارشان ساختیم، شاید به درگاه خدا گریه و زاری کنند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٤٣ فَلَـوْلَا إِذْ جَاءَهُم بَأْسُنَا تَضَرَّعُوا وَلَكِن قَسَتْ قُلُوبُهُمْ وَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ

پس [چرا] آنوقت که ناگواری ما به آنها رسید تضرّع نکردند و لکن قلب‌‌های آنان قسی (سخت) شده بود و شیطان آنچه را که عمل می‌‌کردند برای آنان زینت داده بود

- ترجمه سلطانی

پس (چرا) آنوقت که ناگواری ما به آنها رسید تضرّع نکردند و لکن قلب‌های آنان قسی (سخت) شده بود و شیطان آنچه را که عمل می‌کردند برای آنان زینت داده بود

- ترجمه راستین

-پس چرا وقتی که بلای ما به آنها رسید تضرّع و زاری نکردند (تا نجات یابند) ؟ولی (بدین سبب که نکردند) دلهاشان را قساوت فرا گرفت و شیطان کردار زشت آنان را در نظرشان زیبا نمود.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٤٤ فَلَمَّا نَسُوا مَا ذُكِّرُوا بِهِ فَتَحْنَا عَلَيْهِمْ أَبْوَابَ كُلِّ شَيْءٍ حَتَّى إِذَا فَرِحُوا بِمَا أُوتُوا أَخَذْنَاهُم بَغْتَةً فَإِذَا هُم مُّبْلِسُونَ

پس چون [با ترک اِتّعاظ (پند گرفتن) از آنها] آنچه [از ناگواری و گرفتاری] را که به آن تذکّر داده شده بودند فراموش کردند درب‌‌های هر چیزی را [از مأمولات (آرزو شده‌‌ها) و مَهْویّات (خواسته‌‌ها) به جهت استدراج آنها و به جهت امهال (مهلت دادن)] بر آنها گشودیم تا آنکه آنوقت به آنچه که به آنها داده می‌‌شد [آنها را نعمت می‌‌دیدند و] شادان شدند، [سپس] بطور ناگهانی آنها را فرو گرفتیم و آنوقت آنها متحیّر شدند

- ترجمه سلطانی

پس چون آنچه را که به آن تذکّر داده شده بودند فراموش کردند درب‌های هر چیزی را بر آنها گشودیم تا آنکه آنوقت به آنچه که به آنها داده می‌شد شادان شدند، (سپس) بطور ناگهانی آنها را فرو گرفتیم و آنوقت آنها متحیّر شدند

- ترجمه راستین

-پس چون آنچه به آنها تذکر داده شد همه را فراموش کردند ما هم ابواب هر چیز را به روی آن‌ها گشودیم تا چون به نعمتی که به آنها داده شد شادمان و مغرور شدند ناگاه آنها را (به کیفر اعمالشان) گرفتار کردیم و آن هنگام (خوار و) نا امید گردیدند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای
جزء ۷
سوره انعام
حزب ۲۷

٤٥ فَقُطِعَ دَابِرُ الْقَوْمِ الَّذِينَ ظَلَمُوا وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَـمِينَ

پس ریشهٔ قومی که ظلم می‌‌کردند بریده شد و ستایش برای خداوند پروردگار عالمیان است

- ترجمه سلطانی

پس ریشهٔ قومی که ظلم می‌کردند بریده شد و ستایش برای خداوند پروردگار عالمیان است

- ترجمه راستین

-پس ریشه گروه ظالمان کنده شد، و ستایش خدای را که پروردگار جهانیان است.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٤٦ قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَخَذَ اللَّهُ سَمْعَكُمْ وَأَبْصَارَكُمْ وَخَتَمَ عَلَى قُلُوبِكُم مَّنْ إِلَهٌ غَيْرُ اللَّهِ يَأْتِيكُم بِهِ انظُرْ كَيْفَ نُصَرِّفُ الْآيَاتِ ثُمَّ هُمْ يَصْدِفُونَ

بگو آیا ندیدید اگر خداوند گوش شما و چشمان شما را بگیرد و بر قلوب شما مهر بزند [پس تمیزتان را مانند مَجانین (دیوانه‌‌ها) سلب کند] چه خدایی غیر از الله است که آن را به شما بازگرداند، نظر کن چگونه آیات [قدرت خود و شواهد آن] را صرف [یعنی به اشکال مختلف بیان] می‌‌کنیم سپس آنها روی می‌‌گردانند (اعراض می‌‌کنند و در آنها تأمّل نمی‌‌کنند)

- ترجمه سلطانی

بگو آیا ندیدید اگر خداوند گوش شما و چشمان شما را بگیرد و بر قلوب شما مهر بزند چه خدایی غیر از الله است که آن را به شما بازگرداند، نظر کن چگونه آیات را صرف (به اشکال مختلف بیان) می‌کنیم سپس آنها روی می‌گردانند

- ترجمه راستین

-بگو: مرا گویید، اگر خدا گوش و چشمهای شما را گرفت و مهر بر دل شما نهاد (تا کور و کر و جاهل شدید) کدام خدایی غیر از خدا هست که این نعمت‌ها را به شما باز دهد؟! بنگر که ما چگونه آیات را به انواع گوناگون بیان می‌کنیم باز آنها اعراض می‌کنند!

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٤٧ قُلْ أَرَأَيْتَكُمْ إِنْ أَتَاكُمْ عَذَابُ اللَّهِ بَغْتَةً أَوْ جَهْرَةً هَلْ يُهْلَكُ إِلَّا الْقَوْمُ الظَّالِـمُونَ

بگو آیا ندیدید که عذاب خداوند [بدون تقدّم امارهٔ (نشانه) آن] ناگهانی یا [با تقدّم امارهٔ آن به تدریج و] آشکارا به شما می‌‌رسد آیا [کسانی] جز مردمان ستمکار هلاک می‌‌شوند؟

- ترجمه سلطانی

بگو آیا ندیدید که عذاب خداوند ناگهان به شما می‌رسد یا (به تدریج و) آشکارا آیا (کسانی) جز مردمان ستمکار هلاک می‌شوند؟

- ترجمه راستین

-بگو: چه خواهید کرد اگر عذاب خدا شما را به ناگاه، پنهان یا آشکار در رسد، آیا کسی به جز گروه ستمکار هلاک خواهد شد؟

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٤٨ وَمَا نُرْسِلُ الْمُرْسَلِينَ إِلَّا مُبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَ فَمَنْ آمَنَ وَأَصْلَحَ فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ

و ما این فرستادگان را نمی‌‌فرستیم مگر [با شأن ولویّ خود] به عنوان بشارت دهنده و [با شأن نبویّ خود] به عنوان بیم دهنده پس کسانی که [با ایمان عامّ] ایمان بیاورند و [خود را با ایمان خاصّ، یا کسانی که با بیعت بر دست علی (ع) ایمان آورند و نفسشان را با وفاء کردن به شروطی که بر آن گرفته شده] اصلاح کنند پس خوفی بر آنان نیست و آنها محزون نمی‌‌شوند

- ترجمه سلطانی

و ما این فرستادگان را نمی‌فرستیم مگر به عنوان بشارت دهنده و بیم دهنده پس کسانی که ایمان بیاورند و (خود را) اصلاح کنند پس خوفی بر آنان نیست و آنها محزون نمی‌شوند

- ترجمه راستین

و ما پیغمبران را جز برای آنکه مژده دهند و بترسانند نفرستادیم، پس هر کس ایمان آورد و کار شایسته کرد هرگز بر آنان بیمی نیست و ابدا اندوهگین نخواهند بود.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٤٩ وَالَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا يَمَسُّهُمُ الْعَذَابُ بِمَا كَانُوا يَفْسُقُونَ

و کسانی که آیات ما [و اعظم آنها ولایت است] را تکذیب کرده‌‌اند به (سبب) آنچه که [با خروج از حکم عقل و مظهر آن که همان نبیّ (ص) یا وصّی است] فسق می‌‌کردند عذاب آنها را لمس می‌‌کند

- ترجمه سلطانی

و کسانی که آیات ما را تکذیب کرده‌اند به (سبب) آنچه که فسق می‌کردند عذاب آنها را لمس می‌کند

- ترجمه راستین

و هر که آیات ما را تکذیب کرد به آنان در اثر فسق و زشتکاری عذاب خواهد رسید.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٥٠ قُل لَّا أَقُولُ لَكُمْ عِندِي خَزَائِنُ اللَّهِ وَلَا أَعْلَمُ الْغَيْبَ وَلَا أَقُولُ لَكُمْ إِنِّي مَلَكٌ إِنْ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا يُوحَى إِلَيَّ قُلْ هَلْ يَسْتَوِي الْأَعْمَى وَالْبَصِيرُ أَفَلَا تَتَفَكَّرُونَ

بگو: به شما نمی‌‌گویم که خزائن خداوند نزد من است [تا از من مال کثیر طلب کنید، یعنی تنزّل به مقام بشریّت کن و بحسب بشریّتت با آنها مدارا نما و آنچه را که آن لازمهٔ آن است ظاهر کن تا تو را مثل خود ببینند و از تو پراکنده نشوند] و غیب نمی‌‌دانم [تا اخبار مغیبات را از من مطالبه کنید] و من به شما نمی‌‌گویم که من ملک هستم [تا آنچه را که ملک بر آن قدرت دارد از صعود در آسمان و آوردن کتابی از آنجا و امثال آن از من طلب کنید] که جز از آنچه که به من وحی می‌‌شود پیروی نمی‌‌کنم بگو: آیا نابینا [از نبوّات و کیفیّت آنها] و بینا [به آنها] مساوی می‌‌شوند؟ آیا پس فکر نمی‌‌کنید [تا از ظلمت کوری به نور بَصَر خارج شوید]

- ترجمه سلطانی

بگو: به شما نمی‌گویم که خزائن خداوند نزد من است و غیب نمی‌دانم و من به شما نمیگویم که من ملک هستم که جز از آنچه که به من وحی می‌شود پیروی نمی‌کنم بگو: آیا نابینا و بینا مساوی هستند؟ آیا پس فکر نمی‌کنید

- ترجمه راستین

-بگو: من شما را نمی‌گویم که گنج‌های خدا نزد من است و نه آنکه از غیب (الهی) آگاهم و نمی‌گویم که من فرشته‌ام، من پیروی نمی‌کنم جز آنچه را که به من وحی می‌رسد. بگو: آیا کور و بینا برابرند؟آیا فکر و اندیشه نمی‌کنید؟

- ترجمه الهی قمشه‌ای
(نمایش تمام آیات سوره)