سورهٔ اعراف آیه ۱۶۰

تفسیر


جزء ۹
سوره اعراف
حزب ۳۴

متن عربی آیه

١٦٠ وَقَطَّعْنَاهُمُ اثْنَتَيْ عَشْرَةَ أَسْبَاطًا أُمَمًا وَأَوْحَيْنَا إِلَى مُوسَى إِذِ اسْتَسْقَاهُ قَوْمُهُ أَنِ اضْرِب بِّعَصَاكَ الْحَجَرَ فَانبَجَسَتْ مِنْهُ اثْنَتَا عَشْرَةَ عَيْنًا قَدْ عَلِمَ كُلُّ أُنَاسٍ مَّشْرَبَهُمْ وَظَلَّلْنَا عَلَيْهِمُ الْغَمَامَ وَأَنزَلْنَا عَلَيْهِمُ الْمَنَّ وَالسَّلْوَى كُلُوا مِن طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ وَمَا ظَلَمُونَا وَلَكِن كَانُوا أَنفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ

ترجمه‌ها

و آنها (قوم موسی) را به دوازده قبیله به امّت‌‌هایی تقسیم کردیم و آنوقت که قومش [در تیه (بیابان خشک)] از او آب خواستند به موسی وحی کردیم که با عصایت به سنگ بزن [پس زد و] آنگاه دوازده چشمه [به عدد قبائل] از آن جوشید تا هر قبیله‌‌ای (فرقه‌‌ای از اسباط) مشرب (آبشخوار) خویش را بداند و با ابر بر آنها سایه افکندیم و بر آنها منّ (ترنجبین یا عسل) و سلوی (بلدرچین) نازل کردیم، [در حالی که می‌‌گفتیم:] از چیزهای پاکیزه‌‌ای که روزی شما کرده‌‌ایم بخورید، و [با ترک قناعت و استبدال با کسی که او ادنی است در مظاهر ما و خلفای ما] به ما ظلم نکردند و لکن آنها به خودشان ظلم می‌‌کردند

و آنها را به دوازده قبیله به امّت‌هایی تقسیم کردیم و آنوقت که قومش از او آب خواستند به موسی وحی کردیم که با عصایت به سنگ بزن آنگاه دوازده چشمه از آن جوشید تا هر قبیله‌ای مشرب (آبشخوار) خویش را بداند و با ابر بر آنها سایه افکندیم و بر آنها منّ و سلوی نازل کردیم، از چیزهای پاکیزهای که روزی شما کرده‌ایم بخورید، و به ما ظلم نکردند و لکن آنها به خودشان ظلم می‌کردند

و قوم موسی را به دوازده سبط منشعب کردیم که هر سبطی طایفه‌ای باشند. و چون امت موسی (در آن بیابان بی‌آب) از او آب طلبیدند به موسی وحی کردیم که عصای خود را بر سنگ زن، پس دوازده چشمه آب از آن سنگ جوشید و جاری شد، هر قبیله آبشخور خود را دانستند. و ما به واسطه ابر بر سر آنها سایه افکندیم و نیز بر آنها من و سلوی (مرغ و ترنجبین) فرستادیم (تا تغذیه کنند، و گفتیم) از لذیذ و پاکیزه قوتی که روزیتان کردیم تناول کنید. و آنها نه بر ما بلکه بر خویش ستم می‌کردند.

لغات

(برای دیدن جزییات هر کلمه روی آن کلیک کنید)

وَقَطَّعْنَاهُمُ
و تقسیم کردیم آنها را
اثْنَتَيْ
<null>
عَشْرَةَ
قبیله
أَسْبَاطًا
قبیله
أُمَمًا
گروه‌ها
وَأَوْحَيْنَا
و وحی کردیم
إِلَى
به
مُوسَى
موسی
إِذِ
آن زمان که
اسْتَسْقَاهُ
طلب آب کرد
قَوْمُهُ
قومش
أَنِ
که
اضْرِب
بزن
بِّعَصَاكَ
با عصای خود
الْحَجَرَ
(آن) سنگ
فَانبَجَسَتْ
پس بیرون آمد
مِنْهُ
از آن
اثْنَتَا
دوازده
عَشْرَةَ
دوازده
عَيْنًا
چشمه
قَدْ
البته
عَلِمَ
شناخت
كُلُّ
هر
أُنَاسٍ
گروهی
مَّشْرَبَهُمْ
محل آب خوردن
وَظَلَّلْنَا
و سایه انداختیم
عَلَيْهِمُ
بر آن‌ها
الْغَمَامَ
ابر
وَأَنزَلْنَا
و فرو فرستادیم
عَلَيْهِمُ
بر آن‌ها
الْمَنَّ
گزانگبین
وَالسَّلْوَى
و بلدرچین
كُلُوا
بخورید
مِن
از
طَيِّبَاتِ
(نعمت‌های) پاکیزه
مَا
آن چه
رَزَقْنَاكُمْ
روزیتان کردیم
وَمَا
و بر ما ستم نکردند
ظَلَمُونَا
و بر ما ستم نکردند
وَلَكِن
ولی
كَانُوا
0
أَنفُسَهُمْ
بر خودشان ستم می‌کردند
يَظْلِمُونَ
بر خودشان ستم می‌کردند