سورهٔ اعراف آیه ۱۷۱

و آنوقت را که آن کوه را [با قَلع (کَندن) بالا بردیم] مانند سایبانی در فوق آنها بر افراشتیم و گمان کردند که آن بر آنها فرو می‌‌افتد، [در حالی که می‌‌گفتیم] آنچه که به شما داده‌‌ایم را با قوّت بگیرید [یعنی (در حالی که) می‌‌گفتیم: تورات و احکام آن را با قوّت و عزم از قلوبتان بگیرید و احکام آن را با قوّت از ابدانتان امتثال کنید] و یاد کنید آنچه [از عبرت‌‌ها و احکام] را که در آن هست به این ترقّب که شما [از موبقات (مهلکه‌‌های) نفس] بهراسید (تقوا پیشه کنید)

و آنوقت را که آن کوه را مانند سایبانی در فوق آنها بر افراشتیم و گمان کردند که آن بر آنها فرو می‌افتد، آنچه که به شما داده‌ایم را با قوّت بگیرید و یاد کنید آنچه را که در آن هست به این ترقّب که شما (از مهلکه‌های نفس) بهراسید (تقوا پیشه کنید)

و آن‌گاه که کوه طور را از جای برکندیم و مانند قطعه ابری بر فراز سر آنها برآوردیم که پنداشتند بر آنها فرو خواهد افتاد (و امر کردیم) دستور توراتی که به شما آمد با قوت (ایمان و عقیده محکم) اخذ کنید و آنچه در آن مذکور است متذکر شوید، باشد که پرهیزکار شوید.