سورهٔ اعراف آیه ۳۸

تفسیر


جزء ۸
سوره اعراف
حزب ۳۱

متن عربی آیه

٣٨ قَالَ ادْخُلُوا فِي أُمَمٍ قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِكُم مِّنَ الْجِنِّ وَالْإِنسِ فِي النَّارِ كُلَّمَا دَخَلَتْ أُمَّةٌ لَّعَنَتْ أُخْتَهَا حَتَّى إِذَا ادَّارَكُوا فِيهَا جَمِيعًا قَالَتْ أُخْرَاهُمْ لِأُولَاهُمْ رَبَّنَا هَـؤُلَاءِ أَضَلُّونَا فَآتِهِمْ عَذَابًا ضِعْفًا مِّنَ النَّارِ قَالَ لِكُلٍّ ضِعْفٌ وَلَكِن لَّا تَعْلَمُونَ

ترجمه‌ها

[خداوند] می‌‌گوید: در امّت‌‌هایی از جن و انس که قبل از شما درگذشته‌‌اند [کسانی که از سنخ شما داعی (خواننده) کسانی بودند که در دعوت (خواندن) آنها مأذون نبودند] در آتش داخل شوید هرگاه امّتی داخل می‌‌شوند خواهرشان (هم عقیدهٔ خود یا الفت دارندگان و دوستان از آنها) را لعن می‌‌کنند تا آن زمانی که جمیعاً (تابعان و متبوعین) در آن (درک اسفل) گرد هم بیایند، پیروان [ملحق شدهٔ] آنها دربارهٔ (در حقّ) اولیائشان (متبوعین) می‌‌گویند ای پروردگار ما، اینان ما را گمراه کردند پس آنها را [برای گمراهیشان و گمراه کردنشان] با دو برابر از آتش عذاب بده می‌‌فرماید: برای همه دو برابر است و لکن خود نمی‌‌دانید

خداوند) می‌گوید: در امّت‌هایی از جن و انس که قبل از شما درگذشته‌اند در آتش داخل شوید هرگاه امّتی داخل می‌شوند خواهرشان (هم عقیدهٔ خود) را لعن می‌کنند تا آن زمانی که جمیعاً در آن گرد هم بیایند، پیروان آنها دربارهٔ اولیائشان می‌گویند ای پروردگار ما، اینان ما را گمراه کردند پس آنها را با دو برابر از آتش عذاب بده می‌گوید: برای همه دو برابر است و لکن خود نمیدانید

خداوند گوید: شما هم با آن گروه از جن و انس که پیش از شما بودند به دوزخ داخل شوید. در آن وقت هر قومی که به دوزخ شوند قوم دیگر (از همکیشان خود) را لعن کنند، تا آن گاه که همه در آتش دوزخ فراهم شوند زمره آخرین درباره فرقه اول (یا مرئوسان درباره رئیسان) گویند که خدایا، اینان ما را گمراه کردند، پس عذابشان را از آتش افزون و مضاعف گردان. خدا گوید: همه را عذاب مضاعف است و لیکن شما آگاه نیستید.

لغات

(برای دیدن جزییات هر کلمه روی آن کلیک کنید)

قَالَ
گفت
ادْخُلُوا
وارد شوید
فِي
در
أُمَمٍ
امتها
قَدْ
البته
خَلَتْ
گذشته است
مِن
از
قَبْلِكُم
قبل شما
مِّنَ
از
الْجِنِّ
جن
وَالْإِنسِ
و انس
فِي
در
النَّارِ
آتش
كُلَّمَا
هرگاه
دَخَلَتْ
داخل شد
أُمَّةٌ
گروهی
لَّعَنَتْ
لعن کرد
أُخْتَهَا
همکیشان خود
حَتَّى
تا این که
إِذَا
هنگامی که
ادَّارَكُوا
به همدیگر رسیدند
فِيهَا
در آن جا
جَمِيعًا
همگی
قَالَتْ
گفت
أُخْرَاهُمْ
آخری آنان(پیروان طاغوت)
لِأُولَاهُمْ
به اولی آنان (رهبران طاغوت)
رَبَّنَا
پروردگار ما
هَؤُلَاءِ
این‌ها
أَضَلُّونَا
گمراه کردند ما را
فَآتِهِمْ
پس بده به آنها
عَذَابًا
عذابی
ضِعْفًا
دو برابر
مِّنَ
از
النَّارِ
آتش
قَالَ
گفت
لِكُلٍّ
برای همه
ضِعْفٌ
دو چندان
وَلَكِن
ولی
لَّا
نمی‌دانید
تَعْلَمُونَ
نمی‌دانید