سورهٔ اعراف آیه ۵۷

تفسیر


جزء ۸
سوره اعراف
حزب ۳۲

متن عربی آیه

٥٧ وَهُوَ الَّذِي يُرْسِلُ الرِّيَاحَ بُشْرًا بَيْنَ يَدَيْ رَحْمَتِهِ حَتَّى إِذَا أَقَلَّتْ سَحَابًا ثِقَالًا سُقْنَاهُ لِبَلَدٍ مَّيِّتٍ فَأَنزَلْنَا بِهِ الْمَاءَ فَأَخْرَجْنَا بِهِ مِن كُلِّ الثَّمَرَاتِ كَذَلِكَ نُخْرِجُ الْمَوْتَى لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ

ترجمه‌ها

و او کسی است که بادها را به عنوان بشارت پیشاپیش رحمتش [یعنی باران، زیرا باران در عرف رحمت نامیده می‌‌شود] می‌‌فرستد تا آنوقت که ابرهای پُربار [سنگین با اجزاء رشیّهٔ (کوچک) آبی] را بَر دارند، آنها را به سوی شهری مرده [یا برای آبیاری آن یا برای احیاء آن] سوق می‌‌دهیم سپس آب را در آنجا نازل می‌‌کنیم و با آن از همهٔ میوه‌‌ها خارج می‌‌کنیم این‌‌چنین [همانطور که می‌‌بینید] مردگان را خارج می‌‌کنیم راجی به اینکه شما یاد کنید (پند گیرید)

و او کسی است که بادها را به عنوان بشارت پیشاپیش رحمتش می‌فرستد تا آنوقت که ابرهای پُربار (سنگین) را بَر دارند، آنها را به سوی شهری مرده سوق می‌دهیم سپس آب را در آنجا نازل می‌کنیم و با آن از همهٔ میوه‌ها خارج می‌کنیم این‌چنین (همانطور که می‌بینید) مردگان را خارج می‌کنیم راجی به اینکه شما یاد کنید (پند گیرید)

و او خدایی است که بادها را به بشارت باران رحمت خویش در پیش فرستد، تا چون بار ابرهای سنگین را بر دارند ما آنها را به شهر و دیاری که (از بی آبی) مرده است برانیم و بدان سبب باران فرو فرستیم و هرگونه ثمر و حاصل از آن بر آوریم، همین گونه مردگان را هم از خاک برانگیزیم، باشد که (بر اهوال قیامت خود) متذکر گردید.

لغات

(برای دیدن جزییات هر کلمه روی آن کلیک کنید)

وَهُوَ
و او
الَّذِي
کسی که
يُرْسِلُ
می‌فرستد
الرِّيَاحَ
بادها
بُشْرًا
مژده دهندگان
بَيْنَ
بین
يَدَيْ
دو دست
رَحْمَتِهِ
رحمت او
حَتَّى
تا این که
إِذَا
هنگامی که
أَقَلَّتْ
حمل کرد
سَحَابًا
ابرها
ثِقَالًا
سنگین‌ها
سُقْنَاهُ
سوق دادیم آن را
لِبَلَدٍ
به سوی سرزمین
مَّيِّتٍ
مرده
فَأَنزَلْنَا
پس فرو فرستادیم
بِهِ
به آن
الْمَاءَ
آب
فَأَخْرَجْنَا
پس بیرون آوردیم
بِهِ
با آن
مِن
از
كُلِّ
همه
الثَّمَرَاتِ
محصولات
كَذَلِكَ
این چنین
نُخْرِجُ
بیرون می‌آوریم
الْمَوْتَى
مردگان
لَعَلَّكُمْ
شاید (که) شما
تَذَكَّرُونَ
پند می‌گیرید