سورهٔ معارج

محل نزول:   مکّه
تعداد کل آیات: ۴۴
نام‌های سوره:
معارج، سأل سائل، واقع
تفسیر

جزء ۲۹
سوره معارج
حزب ۱۱۴

١١ يُبَصَّرُونَهُمْ يَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ يَفْتَدِي مِنْ عَذَابِ يَوْمِئِذٍ بِبَنِيهِ

به آنان آنها نشان داده [یعنی شناسانده] شوند، در آنروز مجرم دوست دارد [آرزو می‌‌کند] که [برای رهایی] از عذاب فرزندانش را فدیه دهد

- ترجمه سلطانی

به آنان آنها نشان داده (شناسانده) شوند، در آنروز مجرم دوست دارد (آرزو می‌کند) که (برای رهایی) از عذاب فرزندانش را فدیه دهد

- ترجمه راستین

چون حقیقت حالشان به آنها بنمایند آن روز کافر بدکار آرزو کند که کاش توانستی فرزندانش را فدای خود سازد و از عذاب برهد.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٢ وَصَاحِبَتِهِ وَأَخِيهِ

و دوستانش و برادرانش

- ترجمه سلطانی

و دوستانش و برادرانش

- ترجمه راستین

و هم زن و برادرش.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٣ وَفَصِيلَتِهِ الَّتِي تُؤْوِيهِ

و عشیره‌‌اش که به او پناه می‌‌دادند [یعنی عشیره‌‌اش که او در نوائب (مصائب) به آنها پناه می‌‌بُرد و در هر کاری به او پناه می‌‌دادند و در نسبش به آنها پناه می‌‌بُرد و با تولّد از آنها از آنها منفصل گشت]

- ترجمه سلطانی

و عشیره‌اش که به او پناه می‌دادند

- ترجمه راستین

و هم خویشان و قبیله‌اش را که همیشه حمایتش می‌کردند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٤ وَمَن فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا ثُمَّ يُنجِيهِ

و کسانی که جمیعاً در زمین هستند را، تا [با آن فداء (فدیه دادن)] او نجات داده شود

- ترجمه سلطانی

و کسانی که جمیعاً در زمین هستند را، تا او نجات داده شود

- ترجمه راستین

و هر که را روی زمین است خواهد همه را فدای خویش گردند تا مگر او را (از آن عذاب) برهاند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٥ كَلَّا إِنَّهَا لَظَى

[به او گفته می‌‌شود:] چنین نیست همانا آن شعله کشیده

- ترجمه سلطانی

چنین نیست همانا آن شعله کشیده

- ترجمه راستین

و هرگز نجات نیابد که آتش دوزخ بر او شعله‌ور است.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٦ نَزَّاعَةً لِّلشَّوَى

بسیار بَرکنَندهٔ پوست سر است {شوى امر هیّن (سست) و رذال (پستی) مال و دو دست و دو پا و اطراف (دو دست و دو پا و سر) و کاسۀ سر و آنچه که غیر کُشنده باشد است، و نزاعت به معنی آن را کَند یا مشتاق شد است}

- ترجمه سلطانی

بسیار بَرکنَندهٔ پوست سر است

- ترجمه راستین

تا سر و صورت و اندمش پاک بسوزد.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٧ تَدْعُو مَنْ أَدْبَرَ وَتَوَلَّى

[در آن هنگام] کسی که [از آن پشت کرد یا کسی که از ولایت] پشت کرد و [یا به سوی آن] روی برگرداند را می‌‌خواند

- ترجمه سلطانی

کسی که پشت کرد و روی برگرداند را می‌خواند

- ترجمه راستین

دوزخ کسی را می‌خواند که از خدا رو گردانیده و با حق مخالفت کرده.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٨ وَجَمَعَ فَأَوْعَى

و [مال] جمع کرده و [گنج در ظرف] اندوخته کرده را

- ترجمه سلطانی

و (مال) جمع کرده و (گنج) اندوخته کرده را

- ترجمه راستین

و مال دنیا را جمع کرده و همه را ذخیره نموده است.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٩ إِنَّ الْإِنسَانَ خُلِقَ هَلُوعًا

همانا انسان حریص خلق شده [یعنی که انسان به طبع خویش پُر حرص و کم صبر است]

- ترجمه سلطانی

همانا انسان حریص خلق شده

- ترجمه راستین

که انسان مخلوقی طبعا سخت حریص و بی‌صبر است.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٢٠ إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعًا

وقتی که شرّی او را لمس کند بی‌‌تابی کننده است

- ترجمه سلطانی

وقتی که شرّی او را لمس کند بی‌تابی کننده است

- ترجمه راستین

چون شر و زیانی به او رسد سخت جزع و بی‌قراری کند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای
(نمایش تمام آیات سوره)