سورهٔ نوح

محل نزول:   مکّه
تعداد کل آیات: ۲۸
نام‌های سوره:
نوح، إنا أرسلنا نوحا
تفسیر

جزء ۲۹
سوره نوح
حزب ۱۱۴

١١ يُرْسِلِ السَّمَاءَ عَلَيْكُم مِّدْرَارًا

تا [ابر] آسمان را با بارشی [پر برکت و باران] زیاد بر شما بفرستد

- ترجمه سلطانی

تا (ابر) آسمان را با بارشی زیاد (پر برکت) بر شما بفرستد

- ترجمه راستین

تا باران آسمان بر شما فراوان نازل کند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٢ وَيُمْدِدْكُم بِأَمْوَالٍ وَبَنِينَ وَيَجْعَل لَّكُمْ جَنَّاتٍ وَيَجْعَل لَّكُمْ أَنْهَارًا

و به شما با اموال و فرزندان مدد کند و برای شما [در دنیا و آخرت] باغ‌هایی قرار دهد و برای شما نهرهایی قرار دهد

- ترجمه سلطانی

و به شما با اموال و فرزندان مدد کند و برای شما باغ‌هایی قرار دهد و برای شما نهرهایی قرار دهد

- ترجمه راستین

و شما را به مال بسیار و پسران متعدد مدد فرماید و باغهای خرّم و نهرهای جاری به شما عطا کند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٣ مَّا لَكُمْ لَا تَرْجُونَ لِلَّهِ وَقَارًا

[از قول نوح (ع) است، یا ابتدای کلام از خداوند به عنوان خطاب با آنها است:] شما را چه شده که به شکوه (جلال و عظمت) خداوند امید ندارید {وقار رزانت (سنگینی) و عظمت است، و رجاء ضدّ یأس (نومیدی) است، و گاهی در خوف استعمال می‌شود}

- ترجمه سلطانی

شما را چه شده که به شکوه (جلال و عظمت) خداوند امید ندارید

- ترجمه راستین

چرا شما مردم خدای را به عظمت و وقار باور ندارید؟

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٤ وَقَدْ خَلَقَكُمْ أَطْوَارًا

و (حال آنکه) شما را در مراحل [نطفهٔ کثیف و علقه و مضغه و استخوان و گوشت و نفس ناقص و کامل] خلق کرد [یا شما را متطوّر (جور به جور شده) در احوالتان از رضا و سخط (خشم) و بسط و قبض و غناء و فقر و عزّت و ذلّت بدون تصرّفی در آنها و بدون اراده‌ای و اختیاری از شما خلق کرد، پس چرا شما به رزانت او امید نمی‌دارید و (حال آنکه) آن را در تطوّرات خلقیّهٔ خویش مشاهده نموده‌اید، یا چرا از عظمت او ترسان نمی‌شوید و در حالی که آن را در تطوّرات خویش در احوالتان مشاهده کرده‌اید]

- ترجمه سلطانی

و (حال آنکه) شما را در مراحل (حالات مختلف) خلق کرد

- ترجمه راستین

و حال آنکه او شما را (از نطفه‌ای) به انواع خلقت و اطوار گوناگون (ارمتب آدمیّت) بیافرید.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٥ أَلَمْ تَرَوْا كَيْفَ خَلَقَ اللَّهُ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ طِبَاقًا

[از کلام نوح (ع) است به جهت استشهاد بر عظمت او، یا از کلام خدای تعالی است:] آیا ندیدید که خداوند چگونه هفت آسمان را طبقه طبقه خلق کرده

- ترجمه سلطانی

آیا ندیدید که خداوند چگونه هفت آسمان را طبقه طبقه خلق کرده

- ترجمه راستین

آیا ندیدید که خدا چگونه هفت آسمان را به طبقاتی (بسیار منظم و محکم) خلق کرد،

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٦ وَجَعَلَ الْقَمَرَ فِيهِنَّ نُورًا وَجَعَلَ الشَّمْسَ سِرَاجًا

و ماه را، در آنها نوری قرار داده و خورشید را به عنوان چراغ قرار داده {اشعار به اینکه خورشید مانند چراغ نور آن از ذات خود است دون ماه، و برای اشاره به این است که آن با نورش تاریکی شب را مانند چراغ زایل می‌کند}

- ترجمه سلطانی

و ماه را، در آنها نوری قرار داده و خورشید را به عنوان چراغ قرار داده

- ترجمه راستین

و در آن آسمانها ماه شب را فروغی تابان و خورشید روز را چراغی فروزان ساخت؟

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٧ وَاللَّهُ أَنبَتَكُم مِّنَ الْأَرْضِ نَبَاتًا

و خداوند شما را همانند نبات از زمین رویاند [یعنی شما را بدون مداخلهٔ اختیار شما در آن از آن انشاء (ایجاد) نمود]

- ترجمه سلطانی

و خداوند شما را همانند نبات از زمین رویاند

- ترجمه راستین

و خدا شما را مانند نباتات مختلف از زمین برویانید.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٨ ثُمَّ يُعِيدُكُمْ فِيهَا وَيُخْرِجُكُمْ إِخْرَاجًا

سپس [با قرار دادن ابدان شما و موّاد اوّلیهٔ شما به عنوان جزئی از آن] شما را در آن باز می‌گرداند [و حال آنکه شما در مدّت حیاتتان با آن متّحد بوده‌اید، یا خداوند شما را بحسب نفوستان از زمین ابدانتان و نطفه‌هایتان به صورت نباتی منکور (مجهول) که آن را نمی‌شناسید رویاند، سپس شما را بعد اختیار شما با توجّه شما به ابدانتان با لوازم معاشتان در آن عود می‌دهد] و شما را با اخراج کردنی خارج می‌کند [یعنی آن به شما مکرّراً واقع می‌شود، یا شما را با اخراج کردن با مرگ خارج می‌نماید، یا شما را از ابدان برزخی شما با اخراجى منکور (انکار کرده شده و ناشناخته، مجهول) بر شما خارج می‌سازد]

- ترجمه سلطانی

سپس شما را در آن باز می‌گرداند و شما را با اخراج کردنی خارج می‌کند

- ترجمه راستین

آن گاه بار دیگر (پس از مرگ) به زمین باز گرداند و دیگر بار هم شما را (از خاک به روز حساب) برانگیزد.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٩ وَاللَّهُ جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ بِسَاطًا

و خداوند برای شما زمین را گسترده قرار داد

- ترجمه سلطانی

و خداوند برای شما زمین را گسترده قرار داد

- ترجمه راستین

و خدا زمین را برای شما چون بساط (پرنعمت) بگسترانید.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٢٠ لِّتَسْلُكُوا مِنْهَا سُبُلًا فِجَاجًا

تا از راه‌های فراخ (واسع، پهن، دارای وسعت) آن عبور کنید [و کسی که آن را انجام می‌دهد شایسته است که امید بر رزانت (وقار) او بدارد یا از عظمت او بترسد]

- ترجمه سلطانی

تا از راه‌های فراخ آن عبور کنید

- ترجمه راستین

تا در زمین راههای مختلف وسیع بپیمایید.

- ترجمه الهی قمشه‌ای
(نمایش تمام آیات سوره)