سورهٔ مرسلات

محل نزول:   مکّه
تعداد کل آیات: ۵۰
نام‌های سوره:
مرسلات، عُرف
نمایش آیات ۱ الی ۱۰ | صفحه بعدی (نمایش تمام آیات سوره)
تفسیر

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم


١ وَالْمُرْسَلَاتِ عُرْفًا

قسم به فرستادگان پیاپی [یعنی ملائکهٔ مرسلۀ (فرستاده شده) متتابع (پی در پی) برای تعذیب اهل دنیا و جحیم نفس یا ملائکهٔ مرسله برای معروف و احسان به بندگان با تعذیب اهل شرّ و فساد]

- ترجمه سلطانی

قسم به فرستادگان پیاپی

- ترجمه راستین

قسم به رسولانی که از پی هم (بر خیر و سعادت خلق) فرستاده شدند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٢ فَالْعَاصِفَاتِ عَصْفًا

و طوفان‌‌های شدید [یعنی بادهای مرسله، برای تعذیب اهل دنیا با افساد (فاسد کردن) زراعات آنها و اهلاک مواشیشان (دام‌‌هاشان)]

- ترجمه سلطانی

و طوفان‌های شدید

- ترجمه راستین

قسم به فرشتگانی که به سرعت تند باد (به انجام حکم حق) می‌شتابند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٣ وَالنَّاشِرَاتِ نَشْرًا

و سوگند به نشر کنندگان به جهت نشر کردن [ملائکهٔ رحمت که علوم را در قلوب انبیاء و سایر بندگان نشر می‌‌کنند، و آنهایی که ابر را می‌‌آورند، و بادهای رحمت که ابرها را منتشر می‌‌کنند، و باران‌‌ها که گیاه را از زمین نشر می‌‌دهند و نفوس انبیاء (ع) که علوم و احکام را در بندگان نشر می‌‌دهند]

- ترجمه سلطانی

و سوگند به نشر کنندگان به جهت نشر کردن

- ترجمه راستین

قسم به آنان که (وحی حق و شرع الهی را در جهان) نیکو نشر می‌دهند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٤ فَالْفَارِقَاتِ فَرْقًا

پس جدا کنندگان به جهت جدا کردن

- ترجمه سلطانی

پس جدا کنندگان به جهت جدا کردن

- ترجمه راستین

و قسم به حق آنان که (به حکم خدا راه هدایت را از ضلالت ممتاز کرده و بین حق و باطل را بر خلق) کاملا جدا می‌کنند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٥ فَالْمُلْقِيَاتِ ذِكْرًا

پس القاء کنندگان ذکر [یعنی ملائکه و بادها یا ابرها یا باران‌‌ها یا انبیاء (ع) زیرا هر کدام از آنها قدرت خداوند و حکمت او در صُنعش را به یاد انسان می‌‌آورند]

- ترجمه سلطانی

پس القاء کنندگان ذکر

- ترجمه راستین

و قسم به آنان که ذکر (خدا و کتاب الهی) را (به انبیاء) وحی می‌کنند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٦ عُذْرًا أَوْ نُذْرًا

از جهت عذر خواستن [یعنی به عنوان سبب برای نجاتشان] یا از جهت انذار کردن [یعنی ارجاءً (به جهت امید دادن) و تخویفاً (به جهت ترساندن) القاء ذکر می‌‌کنند] {و این فقرات به واردات الهیّه در عالم صغیر انسانی از الهامات و قبض‌‌ها و بسط‌‌ها و خواب‌‌های منذر (بیم دهنده) و مبشّر (مژده دهنده) و بلایای وارده، و جبران آنها با الطاف الهی و خطورات و خیالات و سطوات (قدرت‌‌ها) و رأفات (مهربانی‌‌ها) و ملائکهٔ مرسلات به نبوّات و رسالات تفسیر شده‌‌اند}

- ترجمه سلطانی

از جهت عذر خواستن یا از جهت انذار کردن

- ترجمه راستین

تا عذر و حجت (نیکان) و بیم و تهدید (بدان) شود.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٧ إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَوَاقِعٌ

همانا آنچه که [به آن] وعده داده می‌‌شوید [یعنی بعث و حساب، یا ثواب و عقاب] البتّه واقع می‌‌شود

- ترجمه سلطانی

همانا آنچه که (به آن) وعده داده می‌شوید البتّه واقع می‌شود

- ترجمه راستین

(قسم به همه اینان) که آنچه (از ثواب و عقاب آخرت) به شما وعده دهند البته واقع خواهد شد.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٨ فَإِذَا النُّجُومُ طُمِسَتْ

و وقتی که ستاره‌‌ها طمس شوند [یعنی محق، محو، نابود شوند یا نور آنها محی (از بین رفتن) شود]

- ترجمه سلطانی

و وقتی که ستاره‌ها طَمس (محق، محو) شوند

- ترجمه راستین

وقتی که ستارگان همه بی نور و محو شوند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٩ وَإِذَا السَّمَاءُ فُرِجَتْ

و وقتی که آسمان شکافته (پاره) شود

- ترجمه سلطانی

و وقتی که آسمان شکافته شود

- ترجمه راستین

و آن گاه که آسمان شکافته شود.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٠ وَإِذَا الْجِبَالُ نُسِفَتْ

و وقتی که کوه‌‌ها فرو ریخته شوند

- ترجمه سلطانی

و وقتی که کوه‌ها فرو ریخته شوند

- ترجمه راستین

و آن گاه که کوهها (چون خاک بر دم باد) پراکنده شوند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای
(نمایش تمام آیات سوره)