سورهٔ نبأ

محل نزول:   مکّه
تعداد کل آیات: ۴۰
نام‌های سوره:
نبأ، عمّ، عمّ یتسائلون، تساؤل، معصرات
تفسیر

١١ وَجَعَلْنَا النَّهَارَ مَعَاشًا

و روز را به جهت معاش [وقت تمتّع شما یا سبب ابتغاء معاش شما] قرار دادیم

- ترجمه سلطانی

و روز را به جهت معاش قرار دادیم

- ترجمه راستین

و روز روشن را برای تحصیل معاش آنان مقرر داشتیم.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٢ وَبَنَيْنَا فَوْقَكُمْ سَبْعًا شِدَادًا

و فوق شما هفت مستحکم (استوار) بناء کردیم [که انثلام (رخنه) قبول نمی‌‌کند و بقای شما و تعیّش (زندگانی) شما با بناء آنها و قرار دادن کواکب در آنها می‌‌باشد]

- ترجمه سلطانی

و فوق شما هفت مستحکم (استوار) بناء کردیم

- ترجمه راستین

و بر فراز شما هفت آسمان محکم بنا کردیم.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٣ وَجَعَلْنَا سِرَاجًا وَهَّاجًا

و چراغی فروزان قرار دادیم [که وجود شما و نه بقای شما بدون آن ممکن نمی‌‌شود]

- ترجمه سلطانی

و چراغی فروزان قرار دادیم

- ترجمه راستین

و چراغی (چون خورشید) رخشان بر افروختیم.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٤ وَأَنزَلْنَا مِنَ الْمُعْصِرَاتِ مَاءً ثَجَّاجًا

و از فشرده شده‌‌ها [یعنی ابرهایی که معصوره (فشرده) گشته‌‌اند یعنی به عنوان متراکمه با سرما و باد یا بادی که معصره (فشار آورنده) بر ابرها می‌‌باشد، یا بادهایی که دارای اعاصیر (فشار آورنده‌‌ها، گردبادها) به اغبره (غبارها) می‌‌باشند زیرا بادها اسباب نزول باران می‌‌باشند] آبی پُر بارش را نازل کردیم [که سیّال به مواضع زراعات شما و روضات (باغ‌‌ها) شما است و حیات شما با آن می‌‌باشد]

- ترجمه سلطانی

و از فشرده شده‌ها (ابرهای فشرده شده) آبی پُر بارش را نازل کردیم

- ترجمه راستین

و از فشار و تراکم ابرها آب باران فرو ریختیم.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٥ لِّنُخْرِجَ بِهِ حَبًّا وَنَبَاتًا

تا با آن دانه را [برای ارزاق شما و ارزاق دوابّ (چهارپایان، جنبندگان) شما] و [همچنین] گیاه را خارج کنیم

- ترجمه سلطانی

تا با آن دانه و گیاه را خارج کنیم

- ترجمه راستین

تا بدان آب، دانه و گیاه رویانیم.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٦ وَجَنَّاتٍ أَلْفَافًا

و باغ‌‌های انبوهی (به هم پیچیده) را

- ترجمه سلطانی

و باغ‌های انبوهی را

- ترجمه راستین

و باغهای پر درخت (و انواع میوه‌ها) پدید آوریم.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٧ إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ كَانَ مِيقَاتًا

همانا روز جدایی به عنوان میقات (محلّ قرار) می‌‌باشد

- ترجمه سلطانی

همانا روز جدایی به عنوان میقات (محلّ قرار) می‌باشد

- ترجمه راستین

همانا روز فصل (یعنی روز قیامت که در آن فصل خصومتها شود) وعده گاه خلق است.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٨ يَوْمَ يُنفَخُ فِي الصُّورِ فَتَأْتُونَ أَفْوَاجًا

روزی که [نفخۀ اوّل یا نفخۀ دوّم] در صور دمیده می‌‌شود آنگاه دسته دسته می‌‌آیید

- ترجمه سلطانی

روزی که در صور دمیده می‌شود آنگاه دسته دسته می‌آیید

- ترجمه راستین

آن روزی که در صور بدمند (تا مردگان زنده شوند) و فوج فوج (به محشر) در آیید.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٩ وَفُتِحَتِ السَّمَاءُ فَكَانَتْ أَبْوَابًا

و آسمان گشوده شود و باب‌‌هایی شوند

- ترجمه سلطانی

و آسمان گشوده شود و باب‌هایی شوند

- ترجمه راستین

و درهای آسمان به ابواب مختلف گشوده شود (تا هر فوجی از دری شتابند).

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٢٠ وَسُيِّرَتِ الْجِبَالُ فَكَانَتْ سَرَابًا

و کوه‌‌ها به سیر (حرکت) افتند و سرابی شوند [یعنی اینکه کوه‌‌ها را می‌‌پنداری که آنها ثابت هستند و (حال آنکه) آنها به مقتضای تجدّد جوهری مانند ابرها مرور دارند، و سراب بودن آنها از جهت این است که کوه‌‌ها را عظیم ثابت جامد می‌‌بینی و (حال آنکه) این‌‌چنین نیست]

- ترجمه سلطانی

و کوه‌ها به سیر (حرکت) افتند و سرابی شوند

- ترجمه راستین

و کوهها را به گردش آرند تا به مانند سراب گردد.

- ترجمه الهی قمشه‌ای
(نمایش تمام آیات سوره)