سورهٔ عبس
عبس، سَفره، صاخّه، أعمی، إبن أم مکتوم
٢١ ثُمَّ أَمَاتَهُ فَأَقْبَرَهُ
سپس او را [از صورتی و فعلیّتی که شایسته است که طرح (دور انداختن) شود] میراند و او را [در صورتی دیگر] در قبر نهاد [تا که او را از جمیع صور با موت اختیاری یا اضطراری بمیراند سپس او را در قبر خاکی و در صور برزخی و مثالی قبر (دفن کردن) مینماید]
- ترجمه سلطانیسپس او را میراند و او را در قبر نهاد
- ترجمه راستینآن گاه (به وقت معین) او را بمیراند و به خاک قبر سپرد.
- ترجمه الهی قمشهای٢٣ كَلَّا لَـمَّا يَقْضِ مَا أَمَرَهُ
چنین نیست، آنچه [از اخلاص عبادت و اتمام عبودیّت] که به او امر کرده را هنوز انجام نداده [تا آنکه آنچه که شهودش از نشر و حساب و عقاب تمنّا میکند را مشاهده کند، یا انسان هنوز آنچه که خدای تعالی از اوامر شرعی قالبی به او امر کرده است را انجام نداده تا آثار آلهت یا رسالت یا ولایت را مشاهده نماید]
- ترجمه سلطانیچنین نیست، آنچه که به او امر کرده را هنوز انجام نداده
- ترجمه راستینچنین نیست (که منکران معاد میپندارند) بشر کافر هنوز آنچه خدا امر کرده به جا نیاورده (تا سعادت ابد یابد).
- ترجمه الهی قمشهای٢٤ فَلْيَنظُرِ الْإِنسَانُ إِلَى طَعَامِهِ
پس انسان باید [به اسباب و مسبّبات و چگونگی ترقّی آنها و ترتّب آنها و وصول آنها به غایات آنها نظر کند و مسبّبات آنها را مشاهده کند تا آنکه به علم الیقین بداند که آنها الهی دارند و اینکه برای او رسولی و امامی هست، و اینکه انسان در تقلّبات (دگرگونیها) خود منتهی میشود به آنکه از قشرش و قالبش خارج میشود، و به لبّ (مغز) خود و قلب خود و به حساب خود و ربّ خود میرسد و از جملهٔ اسباب و مسبّبات باید] به طعام [صوری و معنوی] خویش نظر کند
- ترجمه سلطانیپس انسان باید به طعام خویش نظر کند
- ترجمه راستینآدمی باید به قوت و غذای خود به چشم خود بنگرد.
- ترجمه الهی قمشهای٢٥ أَنَّا صَبَبْنَا الْمَاءَ صَبًّا
همانا ما آب را با فرو ریختنی [عجیب که به قدر حاجت میباشد و زیاد نیست به حیثی که به او ضرر برساند و نه در غیر وقت حاجت است از ابرها] فرو ریختیم
- ترجمه سلطانیهمانا ما آب را با فرو ریختن فرو ریختیم
- ترجمه راستینکه ما آب باران فرو ریختیم.
- ترجمه الهی قمشهای