سورهٔ انفطار

محل نزول:   مکّه
تعداد کل آیات: ۱۹
نام‌های سوره:
إنفطار، إذا السماء انفطرت، انفطرت، منفطره
نمایش آیات ۱ الی ۱۹
(نمایش صفحه به صفحه آیات سوره)
تفسیر

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم


جزء ۳۰
سوره انفطار
حزب ۱۱۸

١ إِذَا السَّمَاءُ انفَطَرَتْ

وقتی که آسمان شکافته شود (انشقاق یابد)

- ترجمه سلطانی

وقتی که آسمان شکافته شود

- ترجمه راستین

هنگامی که آسمان شکافته شود.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٢ وَإِذَا الْكَوَاكِبُ انتَثَرَتْ

و وقتی که کواکب پراکنده شوند [یعنی با تساقط (با هم سقوط کردن) از محلّ خود متفرّق شوند]

- ترجمه سلطانی

و وقتی که کواکب پراکنده شوند

- ترجمه راستین

و هنگامی که ستارگان آسمان فرو ریزند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٣ وَإِذَا الْبِحَارُ فُجِّرَتْ

و وقتی که [آب] دریاها سیلان کند

- ترجمه سلطانی

و وقتی که (آب) دریاها سیلان کند

- ترجمه راستین

و هنگامی که آب دریاها روان گردد (تا به هم پیوسته همه یک دریا شود).

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٤ وَإِذَا الْقُبُورُ بُعْثِرَتْ

و وقتی که قبرها زیرورو شوند {مراد وقت مرگ یا وقت بعث است}

- ترجمه سلطانی

و وقتی که قبرها زیرورو شوند

- ترجمه راستین

و هنگامی که قبرها زیر و رو شود (و خلایق از آنها بر انگیخته شوند).

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٥ عَلِمَتْ نَفْسٌ مَّا قَدَّمَتْ وَأَخَّرَتْ

هر نفسی خواهد دانست که چه مقدّم کرده [پیش فرستاده] و [چه] مؤخّر کرده است

- ترجمه سلطانی

هر نفسی خواهد دانست که چه مقدّم کرده (پیش فرستاده) و (چه) مؤخّر کرده است

- ترجمه راستین

آن هنگام است که هر شخصی به هر چه مقدّم و مؤخّر انجام داده همه را بداند (شاید مراد از مقدم عملی است که پیش از رفتن از دنیا برای آخرت به جای آورده، و مؤخر آن اعمالی که پس از مرگ به او می‌رسد مانند باقیات صالحات و اعمال خیری که وصیت کرده و وقف و صدقات جاری و فرزند صالح یا کتاب علمی و سنّت حسنه).

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٦ يَاأَيُّهَا الْإِنسَانُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَرِيمِ

ای انسان چه تو را به پروردگار کریمت مغرور کرد

- ترجمه سلطانی

ای انسان چه تو را به پروردگار کریمت مغرور کرد

- ترجمه راستین

ای انسان، چه باعث شد که به خدای کریم بزرگوار خود مغرور گشتی (و نافرمانی او کردی).

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٧ الَّذِي خَلَقَكَ فَسَوَّاكَ فَعَدَلَكَ

کسی که تو را خلق کرد و [با خلق کردن جمیع آنچه که در معاشت و معادت به آن احتیاج داری] تو را درست کرد و تو را [در بدنت و نفست] معتدل نمود [و هر کدام از اعضای تو را با دیگری و همگی را با بدن و نفس متوافق قرار داد]

- ترجمه سلطانی

کسی که تو را خلق کرد و تو را درست کرد و تو را (در بدنت و نفست) معتدل نمود

- ترجمه راستین

آن خدایی که تو را به وجود آورد و به صورتی تمام و کامل بیاراست و به اعتدال (اندام و تناسب قوا) برگزید.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٨ فِي أَيِّ صُورَةٍ مَّا شَاءَ رَكَّبَكَ

در هر صورتی که خواست تو را ترکیب نمود {مراد از صورت مرکوبه (صورت ترکیبی) صورت بدنیّه از زیبا و زشت، و بلند و کوتاه، و مذکّر و مؤنّث، و سفید و سیاه است یا صورت نفسیّه و اخلاق باطنیّه است، یا صورتى است که آن فعلیّت اخیره از فعلیّات علویّهٔ ملکوتیّه یا سفلیّهٔ ملکوتیّه است}

- ترجمه سلطانی

در هر صورتی که خواست تو را ترکیب نمود

- ترجمه راستین

و حال آنکه به هر صورتی که خواستی (جز این صورت زیبا هم) خلق توانستی کرد.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٩ كَلَّا بَلْ تُكَذِّبُونَ بِالدِّينِ

چنین نیست، بلکه دین را تکذیب می‌‌کنید {تکذیب آنها دین را یعنی جزاء را یا ولایت علی (ع) یا شریعت محمّد (ص) را}

- ترجمه سلطانی

چنین نیست، بلکه دین را تکذیب می‌کنید

- ترجمه راستین

چنین نیست (که شما کافران پنداشتید که معاد و قیامتی نیست) بلکه شما (از جهل) روز جزا را تکذیب می‌کنید.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٠ وَإِنَّ عَلَيْكُمْ لَحَافِظِينَ

و همانا علیکم (بر شما) البتّه نگهبان‌‌هایی هستند

- ترجمه سلطانی

و همانا علیکم (بر شما) البتّه نگهبان‌هایی هستند

- ترجمه راستین

البته نگهبانها بر (مراقبت احوال) شما مأمورند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١١ كِرَامًا كَاتِبِينَ

بزرگوارانی نویسنده

- ترجمه سلطانی

بزرگوارانی نویسنده

- ترجمه راستین

که آنها نویسندگان (اعمال شما و فرشته) مقرب خدایند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٢ يَعْلَمُونَ مَا تَفْعَلُونَ

می‌‌دانند که چه انجام می‌‌دهید [پس وقتی که می‌‌دانند که چه انجام می‌‌دهید پس بر معصیت خداوند جرأت نکنید]

- ترجمه سلطانی

می‌دانند که چه انجام می‌دهید

- ترجمه راستین

شما هر چه کنید همه را می‌دانند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٣ إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِي نَعِيمٍ

همانا نیکان البتّه در نعیم هستند

- ترجمه سلطانی

همانا نیکان البتّه در نعیم هستند

- ترجمه راستین

همانا نیکو کاران عالم در بهشت پر نعمت متنعّمند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٤ وَإِنَّ الْفُجَّارَ لَفِي جَحِيمٍ

و همانا بدکاران البتّه در جحیم هستند

- ترجمه سلطانی

و همانا بدکاران البتّه در جحیم هستند

- ترجمه راستین

و بدکاران در آتش دوزخ معذبند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٥ يَصْلَوْنَهَا يَوْمَ الدِّينِ

که آنها را می‌‌سوزاند [که حرارت آن را متحمّل می‌‌شوند] در روز دین (جزا)

- ترجمه سلطانی

که آنها را می‌سوزاند در روز دین

- ترجمه راستین

روز جزا به آن دوزخ در افتند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٦ وَمَا هُمْ عَنْهَا بِغَائِبِينَ

و آنها از آن غایب نیستند [یعنی که آنها در این دنیا در آن حاضر هستند و اگرچه آن از آنان در آن غایب (پنهان) باشد]

- ترجمه سلطانی

و آنها از آن غایب نیستند

- ترجمه راستین

و هیچ از آن آتش دور نتوانند بود.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٧ وَمَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الدِّينِ

و تو چه می‌‌دانی روز دین چیست

- ترجمه سلطانی

و تو چه می‌دانی روز دین چیست

- ترجمه راستین

و تو چگونه به روز با عظمت جزا (ای بشر امروز کاملا) آگاه توانی شد؟

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٨ ثُمَّ مَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الدِّينِ

سپس تو چه می‌‌دانی روز دین چیست

- ترجمه سلطانی

سپس تو چه می‌دانی روز دین چیست

- ترجمه راستین

باز هم عظمت آن روز جزا را چگونه توانی دانست؟

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٩ يَوْمَ لَا تَمْلِكُ نَفْسٌ لِّنَفْسٍ شَيْئًا وَالْأَمْرُ يَوْمَئِذٍ لِّلَّهِ

روزی که نفسی بر نفسی مالک چیزی نمی‌‌شود و در آنروز [ظاهر می‌‌شود که] امر برای خداوند است.

- ترجمه سلطانی

روزی که نفسی بر نفسی مالک چیزی نمی‌شود و در آنروز (ظاهر می‌شود که) امر برای خداوند است.

- ترجمه راستین

آن روز هیچ کس برای کسی قادر بر هیچ کار نیست و تنها حکم و فرمان در آن روز با خدای یکتاست.

- ترجمه الهی قمشه‌ای