سورهٔ انشقاق آیه ۱۰

و امّا کسی که نامه‌‌اش از ورای پشتش [به دستش] داده شود [که آن فعلیّت شیطانیّهٔ او یا حیوانیّهٔ سبعیّه یا بهیمیّه است که از این فعلیّت گاهی به خلف انسان و وراى او تعبیر می‌‌شود، برای اینکه آن خلف انسانیّت است زیرا انسانیّت همان لطیفۀ مقبله (اقبال آورنده) بر خداوند مُدبره (پشت کننده) از شیطنت و حیوانیّت است و گاهی از آن به شمال تعبیر می‌‌شود، چنانکه از فعلیّت الهیّهٔ او به یمین تعبیر می‌‌شود]

و امّا کسی که نامه‌اش از ورای پشتش (به دستش) داده شود

و اما آن کس که نامه اعمالش را از پشت سر (به دست چپ) دهند.