سورهٔ بروج

محل نزول:   مکّه
تعداد کل آیات: ۲۲
نام‌های سوره:
بروج، السماء ذات البروج
نمایش آیات ۱ الی ۱۰ | صفحه بعدی (نمایش تمام آیات سوره)
تفسیر

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم


جزء ۳۰
سوره بروج
حزب ۱۱۸

١ وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الْبُرُوجِ

سوگند به آسمان دارندۀ بروج (برج‌‌های دوازدهگانه) [یا مراد آسمان روح انسان است که آن دارای مراتب و درجاتی است]

- ترجمه سلطانی

سوگند به آسمان دارندۀ بروج (برج‌ها)

- ترجمه راستین

قسم به آسمان بلند که دارای کاخهای با عظمت است.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٢ وَالْيَوْمِ الْمَوْعُودِ

و روز موعود [همان قیامت کبری برای روح انسانی که جز با فنای تامّ محقّق نمی‌‌شود]

- ترجمه سلطانی

و روز موعود

- ترجمه راستین

و قسم به روز موعود (قیامت که وعده گاه خلایق است).

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٣ وَشَاهِدٍ وَمَشْهُودٍ

و شاهد و مشهود

- ترجمه سلطانی

و شاهد و مشهود

- ترجمه راستین

و قسم به شاهد (عالم، پیغمبر خاتم صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) و به مشهود (او قیامت و امت).

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٤ قُتِلَ أَصْحَابُ الْأُخْدُودِ

اصحاب اخدود کشته شدند

- ترجمه سلطانی

اصحاب اخدود کشته شدند

- ترجمه راستین

قسم به اینان که اصحاب اخدود (یعنی آن قوم کافری که بر مؤمنان به مکر مسلط شدند و آنها را به خندقهای آتش در افکندند) همه کشته (یعنی ملعون و مطرود) شدند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٥ النَّارِ ذَاتِ الْوَقُودِ

آتش دارای هیزم

- ترجمه سلطانی

آتش دارای هیزم

- ترجمه راستین

همان آتش سختی که (آن مردم ظالم به جان خلق) بر افروختند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٦ إِذْ هُمْ عَلَيْهَا قُعُودٌ

وقتی که آنان (پادشاه و اصحابش) بر آن نشستند

- ترجمه سلطانی

وقتی که آنان بر آن نشستند

- ترجمه راستین

که بر کنار آن خندقهای آتش بنشستند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٧ وَهُمْ عَلَى مَا يَفْعَلُونَ بِالْمُؤْمِنِينَ شُهُودٌ

و آنان بر آنچه که به مؤمنین انجام می‌‌دادند شاهد (حاضر بر تعذیب آنها) بودند

- ترجمه سلطانی

و آنان بر آنچه که به مؤمنین انجام می‌دادند شاهد بودند

- ترجمه راستین

و سوختن مؤمنانی که به آتش افکندند مشاهده می‌کردند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٨ وَمَا نَقَمُوا مِنْهُمْ إِلَّا أَن يُؤْمِنُوا بِاللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ

و از آنها عیبی (ایرادی) نگرفتند [یعنی از آنها مکافات نکشیدند یا قبیح نشمردند یا کراهت نورزیدند]، جز آنکه [آنها] به خدای غالب و ستوده ایمان آورده بودند

- ترجمه سلطانی

و از آنها عیبی (ایرادی) نگرفتند جز آنکه به خدای غالب و ستوده ایمان آوردند

- ترجمه راستین

و با آن مؤمنان که بسوختند هیچ عداوتی نداشتند جز آنکه آنان به خدای مقتدر ستوده صفات ایمان آورده بودند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٩ الَّذِي لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاللَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ

که مُلک (مملکت، پادشاهی) آسمان‌‌ها و زمین فقط برای او است و خداوند بر هر چیزی بسیار گواه است [چه رسد به مالکیّت او و شهود او بر هر چیزی به نحو شهود نفس بر صور ادراکیّهٔ آن و مالکیّت او نیز به نحو مالکیّت نفس بر صور ذهنیّهٔ آن است]

- ترجمه سلطانی

که مُلک (مملکت، پادشاهی) آسمان‌ها و زمین فقط برای او است و خداوند بر هر چیزی بسیار گواه است

- ترجمه راستین

آن خدایی که فرمانروایی آسمانها و زمین از آن اوست، و خدا بر هر چه در عالم است گواه است.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٠ إِنَّ الَّذِينَ فَتَنُوا الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ ثُمَّ لَمْ يَتُوبُوا فَلَهُمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ وَلَهُمْ عَذَابُ الْحَرِيقِ

همانا کسانی که نسبت به مؤمنان و مؤمنات فتنه کردند سپس توبه نکردند پس عذاب جهنّم برای آنها است و برای آنان عذاب سوزان [ناشی از احتراق] هست

- ترجمه سلطانی

همانا کسانی که نسبت به مؤمنان و مؤمنات فتنه کردند سپس توبه نکردند پس عذاب جهنّم برای آنها است و برای آنان عذاب سوزان هست

- ترجمه راستین

آنان که مردان و زنان با ایمان را به آتش فتنه سوختند و توبه نکردند، بر آنها عذاب جهنم و آتش سوزان دوزخ مهیاست.

- ترجمه الهی قمشه‌ای
(نمایش تمام آیات سوره)