سورهٔ لیل

محل نزول:   مکّه
تعداد کل آیات: ۲۱
نام‌های سوره:
لیل، والیل إذا یغشی
تفسیر

١١ وَمَا يُغْنِي عَنْهُ مَالُهُ إِذَا تَرَدَّى

و مال او از آن بی‌‌نیاز نمی‌‌کند وقتی که [در هاویه (جهنّم)] بیفتد (سقوط کند)

- ترجمه سلطانی

و مال او از آن بی‌نیاز نمی‌کند وقتی که بیفتد

- ترجمه راستین

و گاه عذاب و هلاکت داراییش وی را هیچ نجات نتواند داد.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٢ إِنَّ عَلَيْنَا لَلْهُدَى

همانا البتّه هدایت بر [عهدهٔ] ما است

- ترجمه سلطانی

همانا البتّه هدایت بر (عهدهٔ) ما است

- ترجمه راستین

و البته بر ماست که (خلق را) هدایت کنیم.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٣ وَإِنَّ لَنَا لَلْآخِرَةَ وَالْأُولَى

و همانا آخرت و اوُلی [مبدءً و غایتاً و ملکاً] برای ما است [و آنچه از آن دو را که می‌‌خواهیم به کسی که می‌‌خواهیم می‌‌دهیم]

- ترجمه سلطانی

و همانا آخرت و اوُلی برای ما است

- ترجمه راستین

و ملک دنیا و آخرت از ماست (به هر که بخواهیم و صلاح دانیم می‌بخشیم).

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٤ فَأَنذَرْتُكُمْ نَارًا تَلَظَّى

پس من به شما بیم می‌‌دهم از آتشی که زبانه می‌‌کشد

- ترجمه سلطانی

پس من به شما بیم می‌دهم از آتشی که زبانه می‌کشد

- ترجمه راستین

من شما را از آتش شعله‌ور دوزخ ترسانیدم و آگاه ساختم.

- ترجمه الهی قمشه‌ای
جزء ۳۰
سوره لیل
حزب ۱۱۹

١٥ لَا يَصْلَاهَا إِلَّا الْأَشْقَى

که آن جز شقی‌‌ترین را نمی‌‌سوزاند

- ترجمه سلطانی

که آن جز شقی‌ترین را نمی‌سوزاند

- ترجمه راستین

که هیچ کس در آن آتش در نیفتد مگر شقی‌ترین خلق.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٦ الَّذِي كَذَّبَ وَتَوَلَّى

کسی که [ولایت را] تکذیب کرد و [از آن] روی گرداند [یا آخرت را، یا رسالت را تکذیب کرد]

- ترجمه سلطانی

کسی که (ولایت را) تکذیب کرد و روی گرداند

- ترجمه راستین

همان کس که (آیات و رسل حق را) تکذیب کرد و روی از آن بگردانید.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٧ وَسَيُجَنَّبُهَا الْأَتْقَى

و بزودی پرهیزکارتر از آن دور نگه داشته خواهد شد [یعنی بزودی از آن بر جانب (کنار) یا دور قرار داده می‌‌شود]

- ترجمه سلطانی

و بزودی پرهیزکارتر از آن دور نگه داشته خواهد شد

- ترجمه راستین

و اهل تقوا را از آن آتش دور سازند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٨ الَّذِي يُؤْتِي مَالَهُ يَتَزَكَّى

کسی که مالش را می‌‌دهد که پاک شود

- ترجمه سلطانی

کسی که مالش را می‌دهد که پاک شود

- ترجمه راستین

آن کس که مال خود را (به فقیران اسلام) به وجه زکات بدهد.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٩ وَمَا لِأَحَدٍ عِندَهُ مِن نِّعْمَةٍ تُجْزَى

به احدی نعمتی (مالی) از نزد خود پاداش نمی‌‌دهد

- ترجمه سلطانی

به احدی نعمتی (مالی) از نزد خود پاداش نمی‌دهد

- ترجمه راستین

و حال آنکه هیچ کس بر وی حق نعمت ندارد تا به پاداش آن بدهد.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٢٠ إِلَّا ابْتِغَاءَ وَجْهِ رَبِّهِ الْأَعْلَى

جز برای ابتغاء وجه پروردگار اعلای خود [یعنی مالش را جز برای ابتغاء وجه پروردگار اعلایش نمی‌‌دهد]

- ترجمه سلطانی

جز برای ابتغاء وجه پروردگار اعلای خود

- ترجمه راستین

(او احسان نکند) جز در طلب رضای خدای خود که برتر و بالاترین موجودات است.

- ترجمه الهی قمشه‌ای
(نمایش تمام آیات سوره)