سورهٔ لیل

محل نزول:   مکّه
تعداد کل آیات: ۲۱
نام‌های سوره:
لیل، والیل إذا یغشی
نمایش آیات ۱ الی ۲۱
(نمایش صفحه به صفحه آیات سوره)
تفسیر

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم


١ وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَى

قسم به شب وقتی که [با تاریکیش نور خورشید و دیده‌‌ها را، و با برودتش مدارک و روح حیوانیّه و نفسانیّه را] بپوشاند [تا آنکه آن دو در باطن جمع شوند، یا مردم را با خواب می‌‌پوشاند، یا سوگند یاد کرد به شب طبع یا نفس یا بلایا، یا شب قدر وقتی که اهلش را می‌‌پوشاند]

- ترجمه سلطانی

قسم به شب وقتی که بپوشاند

- ترجمه راستین

قسم به شب تار هنگامی که (جهان را در پرده سیاه) بپوشاند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٢ وَالنَّهَارِ إِذَا تَجَلَّى

و روز وقتی که تجلّی کند [یعنی وقت بلند شدن خورشید تا آصال (غروب آفتاب) یا روز روح یا سرور یا روز عالم مثال وقتی که برای اهلش تجلّی می‌‌کند]

- ترجمه سلطانی

و روز وقتی که تجلّی کند

- ترجمه راستین

و قسم به روز هنگامی که روشن و فروزان گردد.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٣ وَمَا خَلَقَ الذَّكَرَ وَالْأُنثَى

و کسی که مذکّر و مؤنّث را خلق کرد

- ترجمه سلطانی

و کسی که مذکّر و مؤنّث را خلق کرد

- ترجمه راستین

و قسم به مخلوقات عالم که خدا همه را جفت نر و ماده بیافرید.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٤ إِنَّ سَعْيَكُمْ لَشَتَّى

همانا سعی شما البتّه شتّی (پراکنده، متفرّق) است

- ترجمه سلطانی

همانا سعی شما البتّه پراکنده است

- ترجمه راستین

(قسم به این آیات الهی) که سعی و کوشش شما مردم بسیار مختلف است (برخی بر صلاح و برخی بر فساد می‌کوشید).

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٥ فَأَمَّا مَنْ أَعْطَى وَاتَّقَى

و امّا کسی که [از مال خود و از جاه خود و عِرض (آبرو) خود و از قوّت قوایش و حرکات اعضایش، و از قوّت متخیّله و عاقله‌‌اش برای خداوند] اعطاء کرد و [از بخل ورزیدن و از اعطاء کردن در غیر طلب رضای خداوند] پرهیز کرد

- ترجمه سلطانی

و امّا کسی که اعطاء کرد و پرهیز کرد

- ترجمه راستین

اما هر کس عطا و احسان کرد و خدا ترس و پرهیزکار شد.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٦ وَصَدَّقَ بِالْحُسْنَى

و [از جهت تقلید به اینکه از صادق شنیده و تصدیق نموده، یا از جهت تحقیق به اینکه نمونهٔ آنچه که شنیده را در نفس خود یافته] نیکوتر [یعنی عاقبت یا مثوبت (ثواب) یا خصلت یا فضیلت یا کلمۀ حسنى] را تصدیق کرد

- ترجمه سلطانی

و نیکوتر را تصدیق کرد

- ترجمه راستین

و به نیکویی (یعنی به نعیم آخرت با هر خیر و سعادت که در قرآن بیان شده) تصدیق کرد.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٧ فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْيُسْرَى

پس بزودی برای او [بحسب عمل] آسانی را [یعنی به خصلت آسان] آسان خواهیم کرد [یعنی خصلت آسان که آن آسان‌‌ترین چیز بر انسانیّت انسان و همان جدّ در طلب مرضات خداوند است] {زیرا بعد از آنکه انسان به عنوان مصدّق بود خصوصاً وقتی که تصدیق او تحقیقی می‌‌باشد طاعت آسان‌‌ترین چیز و لذیذترین چیز نزد او می‌‌باشد}

- ترجمه سلطانی

پس بزودی برای او آسانی را (بحسب عمل خصلتی) آسان خواهیم کرد

- ترجمه راستین

ما هم البته کار او را (در دو عالم) سهل و آسان می‌گردانیم.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٨ وَأَمَّا مَن بَخِلَ وَاسْتَغْنَى

و امّا کسی که [بحسب عمل تقلیدی] بخل ورزید و [از موائد (مائده‌‌ها، بلایا و سختی‌‌های) آخرت با ترک عمل بر آنها] بی‌‌نیازی جُست

- ترجمه سلطانی

و امّا کسی که بخل ورزید و بی‌نیازی جُست

- ترجمه راستین

اما هر کس بخل ورزید و خود را (از لطف خدا) بی نیاز دانست.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٩ وَكَذَّبَ بِالْحُسْنَى

و نیکوتر را تکذیب کرد

- ترجمه سلطانی

و نیکوتر را تکذیب کرد

- ترجمه راستین

و نیکویی را تکذیب کرد.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٠ فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْعُسْرَى

پس بزودی آسانی را برای او سختی خواهیم کرد [یعنی طریقت عسرى و همان طریق نفس به ملکوت سفلی است، و برای انسانیّت اعسر (سخت‌‌تر) از آن نیست]

- ترجمه سلطانی

پس بزودی آسانی را برای او سختی خواهیم کرد

- ترجمه راستین

پس به زودی کار او را (در دو عالم) دشوار می‌کنیم.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١١ وَمَا يُغْنِي عَنْهُ مَالُهُ إِذَا تَرَدَّى

و مال او از آن بی‌‌نیاز نمی‌‌کند وقتی که [در هاویه (جهنّم)] بیفتد (سقوط کند)

- ترجمه سلطانی

و مال او از آن بی‌نیاز نمی‌کند وقتی که بیفتد

- ترجمه راستین

و گاه عذاب و هلاکت داراییش وی را هیچ نجات نتواند داد.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٢ إِنَّ عَلَيْنَا لَلْهُدَى

همانا البتّه هدایت بر [عهدهٔ] ما است

- ترجمه سلطانی

همانا البتّه هدایت بر (عهدهٔ) ما است

- ترجمه راستین

و البته بر ماست که (خلق را) هدایت کنیم.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٣ وَإِنَّ لَنَا لَلْآخِرَةَ وَالْأُولَى

و همانا آخرت و اوُلی [مبدءً و غایتاً و ملکاً] برای ما است [و آنچه از آن دو را که می‌‌خواهیم به کسی که می‌‌خواهیم می‌‌دهیم]

- ترجمه سلطانی

و همانا آخرت و اوُلی برای ما است

- ترجمه راستین

و ملک دنیا و آخرت از ماست (به هر که بخواهیم و صلاح دانیم می‌بخشیم).

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٤ فَأَنذَرْتُكُمْ نَارًا تَلَظَّى

پس من به شما بیم می‌‌دهم از آتشی که زبانه می‌‌کشد

- ترجمه سلطانی

پس من به شما بیم می‌دهم از آتشی که زبانه می‌کشد

- ترجمه راستین

من شما را از آتش شعله‌ور دوزخ ترسانیدم و آگاه ساختم.

- ترجمه الهی قمشه‌ای
جزء ۳۰
سوره لیل
حزب ۱۱۹

١٥ لَا يَصْلَاهَا إِلَّا الْأَشْقَى

که آن جز شقی‌‌ترین را نمی‌‌سوزاند

- ترجمه سلطانی

که آن جز شقی‌ترین را نمی‌سوزاند

- ترجمه راستین

که هیچ کس در آن آتش در نیفتد مگر شقی‌ترین خلق.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٦ الَّذِي كَذَّبَ وَتَوَلَّى

کسی که [ولایت را] تکذیب کرد و [از آن] روی گرداند [یا آخرت را، یا رسالت را تکذیب کرد]

- ترجمه سلطانی

کسی که (ولایت را) تکذیب کرد و روی گرداند

- ترجمه راستین

همان کس که (آیات و رسل حق را) تکذیب کرد و روی از آن بگردانید.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٧ وَسَيُجَنَّبُهَا الْأَتْقَى

و بزودی پرهیزکارتر از آن دور نگه داشته خواهد شد [یعنی بزودی از آن بر جانب (کنار) یا دور قرار داده می‌‌شود]

- ترجمه سلطانی

و بزودی پرهیزکارتر از آن دور نگه داشته خواهد شد

- ترجمه راستین

و اهل تقوا را از آن آتش دور سازند.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٨ الَّذِي يُؤْتِي مَالَهُ يَتَزَكَّى

کسی که مالش را می‌‌دهد که پاک شود

- ترجمه سلطانی

کسی که مالش را می‌دهد که پاک شود

- ترجمه راستین

آن کس که مال خود را (به فقیران اسلام) به وجه زکات بدهد.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

١٩ وَمَا لِأَحَدٍ عِندَهُ مِن نِّعْمَةٍ تُجْزَى

به احدی نعمتی (مالی) از نزد خود پاداش نمی‌‌دهد

- ترجمه سلطانی

به احدی نعمتی (مالی) از نزد خود پاداش نمی‌دهد

- ترجمه راستین

و حال آنکه هیچ کس بر وی حق نعمت ندارد تا به پاداش آن بدهد.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٢٠ إِلَّا ابْتِغَاءَ وَجْهِ رَبِّهِ الْأَعْلَى

جز برای ابتغاء وجه پروردگار اعلای خود [یعنی مالش را جز برای ابتغاء وجه پروردگار اعلایش نمی‌‌دهد]

- ترجمه سلطانی

جز برای ابتغاء وجه پروردگار اعلای خود

- ترجمه راستین

(او احسان نکند) جز در طلب رضای خدای خود که برتر و بالاترین موجودات است.

- ترجمه الهی قمشه‌ای

٢١ وَلَسَوْفَ يَرْضَى

و البتّه بزودی راضی خواهد شد.

- ترجمه سلطانی

و البتّه بزودی راضی خواهد شد.

- ترجمه راستین

و البته (در بهشت آخرت به آن نعمتهای ابدی) خشنود خواهد گردید.

- ترجمه الهی قمشه‌ای