سورهٔ انشراح آیه ۲

ما بار سنگینی که پشت تو را شکسته {و مراد سنگینی بار دعوت خلق یا معاشرت با آنها یا سنگینی بار شنیدن وحی و دیدن فرشته زیرا آن حضرت در اوائل نزول وحی از شدّت و سختی و هیبت آن تب و لرز کرد، یا سنگینی اظهار پیغمبری و اظهار نماز و غیر آنها یا سنگینی اذیّت کفّار و اندوه‌‌هائی که از طرف آنها به او می‌‌رسید یا سنگینی اصلاح حال مسلمین و واداشتن آنها به احکام دین}

ما بار سنگینی که پشت تو را شکسته

و بار سنگین (گناه) را (به اعطای مقام عصمت) از تو برداشتیم.