سورهٔ انشراح آیه ۴

و نام تو را بلند گردانیدیم [یعنی ما نام تو را پس از آنکه در شِعب ابی طالب مدّت‌‌ها پنهان و گمنام بودی بلند کردیم زیرا نام حضرت در همان زمان خودش بطوری بلند و مشهور گردید و آوازه او از عرب گذشت که فارس و روم هم شنیدند و پس از رحلتش در همه جا منتشر گردید، و نیز نام حضرت را بلند فرمود و دستور داد که پس از نام خودش در اذان اعلامی و اذان و اقامه نماز گفته شود، و نیز نام حضرت را بلند کرد که خطیبان و واعظان در منابر در خطبه‌‌ها و پند و اندرزهای خود او را نام می‌‌برند و به او تبرّک می‌‌جویند و نیز نام او را بلند کرد به اینکه هر که نام او را می‌‌شنود بر او درود می‌‌فرستد و نام او را بلند کرد که آن را از نام خود مشتق گردانید]

و نام تو را بلند گردانیدیم

و نام نکوی تو را (به رغم دشمنان، در عالم) بلند کردیم.