سورهٔ علق
علق، اقرأ باسم ربک، إقرأ، قلم
١٤ أَلَمْ يَعْلَم بِأَنَّ اللَّهَ يَرَى
آیا ندانست که خداوند میبیند [یعنی اگر می‌‌دانست پس او دو مرتبه ملوم (ملامت شده) و مستحقّ برای عذاب است، و اگر نمی‌‌دانست پس او یکبار ملوم و مستحقّ برای عذاب است]
- ترجمه سلطانیآیا ندانست که خداوند میبیند
- ترجمه راستینآیا او ندانست که خدا (اعمال زشتش را) میبیند (و از او روزی انتقام می‌کشد).
- ترجمه الهی قمشه‌ای١٥ كَلَّا لَئِن لَّمْ يَنتَهِ لَنَسْفَعًا بِالنَّاصِيَةِ
چنین نیست اگر بس نکند البتّه او را به موی پیشانی میکشیم [یعنی حتماً بر موی پیشانی او می‌‌گیریم و او را به سوی آتش میکشیم، یا حتماً صورت او را سیاه می‌‌کنیم]
- ترجمه سلطانیچنین نیست اگر بس نکند البتّه او را به موی پیشانی میکشیم
- ترجمه راستینهرگز (این را نداند) ، اگر او (از کفر و ظلم و تکذیبش) دست نکشد البته ما موی پیشانیشن (به قهر و انتقام) بگیریم.
- ترجمه الهی قمشه‌ای١٩ كَلَّا لَا تُطِعْهُ وَاسْجُدْ وَاقْتَرِب
چنین نیست اطاعت مکن او را [در نهی از نماز یا در تکذیب او بر محمّد (ص)] و سجده کن و نزدیک شو.
- ترجمه سلطانیچنین نیست اطاعت مکن او را و سجده کن و نزدیک شو.
- ترجمه راستین(ای رسول گرامی) چنین نیست (که ابو جهل پنداشته که تو را به زجر و ظلم مطیع خود تواند کرد) تو هیچ از او اطاعت مکن و به نماز و سجده خدا پرداز و به حق نزدیک شو (که سجده و نماز موجب قرب حضرت بی نیاز است).
- ترجمه الهی قمشه‌ای