حزب شمارهٔ ۳۷
٤١ وَاعْلَمُوا أَنَّمَا غَنِمْتُم مِّن شَيْءٍ فَأَنَّ لِلَّهِ خُمُسَهُ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِي الْقُرْبَى وَالْيَتَامَى وَالْمَسَاكِينِ وَابْنِ السَّبِيلِ إِن كُنتُمْ آمَنتُم بِاللَّهِ وَمَا أَنزَلْنَا عَلَى عَبْدِنَا يَوْمَ الْفُرْقَانِ يَوْمَ الْتَقَى الْجَمْعَانِ وَاللَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
و بدانید که از آنچه که از چیزی فایده بردید [یا غنیمت گرفتید] پس همانا خُمس آن برای خداوند و برای رسول و برای خویشان و یتیمان و مساکین و در راه ماندگان است اگر به خداوند و به آنچه [از احکام عبادات مالی و بدنی] که بر بندهٔ خود نازل کردیم ایمان آورده باشید در روز فرقان [در روز بدر، برای ظهور حقّ از باطل و فرق بین آن دو در آن] روز روبرو شدن دو جمع با یکدیگر، و خداوند بر [امداد و نصرت گروه قلیل بر گروه کثیر قادر است، پس، از کثرت دشمن و قلّت خود نترسید و بر] هر چیزی بسیار توانا است [پس از کمی آنچه که در دست است و انفاق کردن نترسید زیرا او بر اعطاء به شما قادر است]
- ترجمه سلطانیو بدانید که از آنچه که از چیزی فایده بردید پس همانا خمس آن برای خداوند و برای رسول و برای خویشان و یتیمان و مساکین و در راه ماندگان است اگر به خداوند و به آنچه که بر بندهٔ خود نازل کردیم ایمان آورده باشید روز فرقان روز روبرو شدن دو جمع با یکدیگر است و خداوند بر هر چیزی بسیار توانا است
- ترجمه راستینو (ای مؤمنان) بدانید که هر چه غنیمت و فایده برید خمس آن خاص خدا و رسول و خویشان او و یتیمان و فقیران و در راه سفر ماندگان (از خاندان او) است، اگر به خدا و به آنچه بر بنده خود (محمّد صلّی اللّه علیه و آله و سلم) در روز فرقان، روزی که دو سپاه (اسلام و کفر در جنگ بدر) روبرو شدند نازل کرده‌ایم ایمان آوردهاید، و خدا بر هر چیز تواناست.
- ترجمه الهی قمشه‌ای٤٢ إِذْ أَنتُم بِالْعُدْوَةِ الدُّنْيَا وَهُم بِالْعُدْوَةِ الْقُصْوَى وَالرَّكْبُ أَسْفَلَ مِنكُمْ وَلَوْ تَوَاعَدتُّمْ لَاخْتَلَفْتُمْ فِي الْمِيعَادِ وَلَكِن لِّيَقْضِيَ اللَّهُ أَمْرًا كَانَ مَفْعُولًا لِّيَهْلِكَ مَنْ هَلَكَ عَن بَيِّنَةٍ وَيَحْيَى مَنْ حَيَّ عَن بَيِّنَةٍ وَإِنَّ اللَّهَ لَسَمِيعٌ عَلِيمٌ
وقتی که شما در کنارهٔ نزدیکتر [به مدینه] بودید و آنها در کنارهٔ دورتر [از آن] بودند و کاروان (قافلهٔ قریش) پایینتر از شما بود و [حال آنکه شما بر غایت ضعفتان و قوّت دشمنانتان] اگرچه [برای جنگیدن] با آنها وعده میگذاشتید البتّه در وعدهگاه اختلاف میکردید و لکن [شما را بر جنگ بر این حال ثابت نمود و شما را وا نگذاشت تا فرار کنید] البتّه خداوند است که امری انجام شده (مُحقّ به انجام) را قضاء (حکم، اجرا) مینماید تا هلاک نماید کسی را که هلاک کرد به (سبب) بیّنهای (دلیلی روشن) و زنده میدارد کسی را که زنده است به (سبب) بیّنهای و همانا خداوند البتّه [به استغاثهٔ (طلب یاری کردن) شما] شنوا است و [شما را اجابت میکند و به سینه‌‌های شما و خفیّات آن از خوف و اضطراب و آنچه که آن را اصلاح میکند از تثبیت و امداد] دانا است
- ترجمه سلطانیوقتی که شما در کنارهٔ نزدیکتر بودید و آنها در کنارهٔ دورتر بودند و کاروان پایینتر از شما بود و (حال آنکه) اگرچه (برای جنگیدن) با آنها وعده میگذاشتید البتّه در وعدهگاه اختلاف میکردید و لکن البتّه خداوند است که امری انجام شده (مُحقّ به انجام) را قضاء (حکم) مینماید تا هلاک نماید کسی را که هلاک کرد به (سبب) بیّنهای (دلیلی روشن) و زنده میدارد کسی را که زنده است به (سبب) بیّنهای (دلیلی روشن) و همانا خداوند البتّه (به استغاثهٔ (طلب یاری کردن) شما) شنوا و دانا است
- ترجمه راستینهمان زمانی که سپاه شما در وادی نزدیک و دشمن به مکانی دور (از شهر مدینه) بود و آن کاروان (تجاری ابو سفیان) فرو دست شما قرار داشتند، و اگر این کارزار به وعده و قرار شما با دشمن مقرر می‌شد در وعدهگاه (از خوف و اندیشه در جنگ) اختلاف میکردید لیکن برای آنکه حکم ازلی و قضای حتمی را که خدا مقدر فرموده اجرا سازد (این رویارویی رخ داد) تا هر که هلاک شدنی است بعد از اتمام حجت هلاک شود و هر که لایق حیات ابدی است به اتمام حجت به حیات ابدی رسد و همانا خدا شنوا و داناست.
- ترجمه الهی قمشه‌ای٤٣ إِذْ يُرِيكَهُمُ اللَّهُ فِي مَنَامِكَ قَلِيلًا وَلَوْ أَرَاكَهُمْ كَثِيرًا لَّفَشِلْتُمْ وَلَتَنَازَعْتُمْ فِي الْأَمْرِ وَلَكِنَّ اللَّهَ سَلَّمَ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ
آنوقتی را که خداوند در خوابت آنان را به تو اندک نشان داد [تا اصحابت را به اندک بودن آنها خبر بدهی تا بر جنگ جرأت کنند] و اگر آنها را [با تعداد] بسیار، نشانت میداد [آنگاه که به اصحابت خبر می‌‌دادی] البتّه سست میشدید و البتّه در این امر (جنگ) با هم منازعه میکردید و لکن خداوند [نفوس شما را از فشل (جُبن، ضعف قلب) و تنازع (با هم منازعه کردن)] سالم (حفظ) کرد که او به ذات سینهها [یعنی به خفیّاتی که در سینهها همراه دارید] دانا است [و امر شما را از روی علم به آنچه که نمی‌‌دانید تدبیر میکند]
- ترجمه سلطانیآنوقتی را که خداوند در خوابت آنان را به تو اندک نشان داد و اگر آنها را (با تعداد) بسیار، نشانت میداد البتّه سست میشدید و البتّه در این امر با هم منازعه میکردید و لکن خداوند سالم (حفظ) کرد که او به ذات سینهها دانا است
- ترجمه راستینو (یاد آر ای رسول) آنگاه که خدا دشمنانت را در خواب به تو اندک نشان داد (تا قویدل باشی) و اگر سپاه دشمن را بسیار به چشم تو نشان داده بود (شما مسلمانان) کاملا هراسان و بددل شده و در امر (رفتن به جنگ) جدل و مخالفت میکردید، لیکن خدا (شما را از آسیب دشمن) به سلامت داشت، که او دانا و متصرف در اندیشه‌های درونی دلهای خلق است.
- ترجمه الهی قمشه‌ای٤٤ وَإِذْ يُرِيكُمُوهُمْ إِذِ الْتَقَيْتُمْ فِي أَعْيُنِكُمْ قَلِيلًا وَيُقَلِّلُكُمْ فِي أَعْيُنِهِمْ لِيَقْضِيَ اللَّهُ أَمْرًا كَانَ مَفْعُولًا وَإِلَى اللَّهِ تُرْجَعُ الْأُمُورُ
و آنوقتی را که با یکدیگر روبرو شدید آنوقتی که آنها را در چشم شما به شما اندک نشان داد و شما را در چشم آنان اندک نمود [تا مبادا از جنگ فرار کنند] تا خداوند امری که انجام شده (مُحقّ به انجام) میباشد را قضاء نماید و امور به خداوند بر گردانده میشود
- ترجمه سلطانیو آنوقتی را که با یکدیگر روبرو شدید آنوقتی که آنها را در چشم شما به شما اندک نشان داد و شما را در چشم آنان اندک نمود تا خداوند امری که انجام شده (مُحقّ به انجام) میباشد را قضاء نماید و امور به خداوند بر گردانده میشود
- ترجمه راستینو (یاد آر) زمانی که خدا دشمنان را هنگامی که مقابل شدید در چشم شما کم نمودار کرد (تا از آنها نیندیشید) و شما را نیز در چشم دشمن کم نمود (تا تجهیز کامل نکنند) تا خداوند آن را که در قضای حتمی خود مقدر نموده (یعنی غلبه اسلام) اجرا فرماید، و به سوی اوست بازگشت امور.
- ترجمه الهی قمشه‌ای٤٥ يَاأَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا لَقِيتُمْ فِئَةً فَاثْبُتُوا وَاذْكُرُوا اللَّهَ كَثِيرًا لَّعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ
ای کسانی که ایمان آوردهاید وقتی که با سپاهی [از مشرکین و کفّار برای جنگ] رویارو میشوید پس ثبات ورزید و خدای را [از جهت ثقت (اعتماد) به نصر او و استظهار (پشت گرمی داشتن، یاری خواستن) با ذکر او] زیاد یاد کنید راقب به اینکه شما [با پیروزی بر دشمنان] رستگار شوید
- ترجمه سلطانیای کسانی که ایمان آوردهاید وقتی که با سپاهی رویارو میشوید پس ثبات ورزید و خدای را زیاد یاد کنید راقب به اینکه شما رستگار شوید
- ترجمه راستینای کسانی که ایمان آوردهاید، هر گاه با فوجی (از دشمن) مقابل شدید پایداری کنید و خدا را پیوسته یاد آرید، باشد که فیروزمند و فاتح گردید.
- ترجمه الهی قمشه‌ای٤٦ وَأَطِيعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَا تَنَازَعُوا فَتَفْشَلُوا وَتَذْهَبَ رِيحُكُمْ وَاصْبِرُوا إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرِينَ
و اطاعت کنید از خداوند و از رسول او [در آنچه که به آن در امر جنگ و غیر آن به شما امر میکند] و [با اختلاف آراء] منازعه نکنید که [از جنگ کردن] سست شوید و بادتان [هیبتتان در نظر دشمنان] برَود و [بر جهاد] صبر کنید همانا خداوند با صابران است
- ترجمه سلطانیو اطاعت کنید از خداوند و از رسول او و منازعه نکنید که سست شوید و بادتان (هیبتتان در نظر دشمنان) برَود و صبر کنید همانا خداوند با صابران است
- ترجمه راستینو همه پیرو فرمان خدا و رسول باشید و هرگز راه اختلاف و تنازع نپویید که در اثر تفرقه ترسناک و ضعیف شده و قدرت و عظمت شما نابود خواهد شد، بلکه همه باید یکدل، پایدار و صبور باشید، که خدا همیشه با صابران است.
- ترجمه الهی قمشه‌ای٤٧ وَلَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ خَرَجُوا مِن دِيَارِهِم بَطَرًا وَرِئَاءَ النَّاسِ وَيَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ اللَّهِ وَاللَّهُ بِمَا يَعْمَلُونَ مُحِيطٌ
و مانند [قریش] کسانی مباشید که با سرمستی و نشان دادن [شجاعت خود] به مردم از دیارشان خارج شدند و راه خدا را صدّ (مانع شدن، اعراض کردن) میکنند و خداوند به آنچه که عمل میکنند محیط است [پس اعمالتان و نه نیّات شما بر او مخفی نمی‌‌شود]
- ترجمه سلطانیو مانند (قریش) کسانی مباشید که با سرمستی و نشان دادن (شجاعت خود) به مردم از دیارشان خارج شدند و راه خدا را صدّ (مانع شدن، اعراض کردن) میکنند و خداوند به آنچه که عمل میکنند محیط است
- ترجمه راستینو شما مؤمنان مانند آن کسان (یعنی کافران) نباشید که برای هوس و غرور و ریا و تظاهر از دیار خویش خارج شدند و از راه خدا منع میکنند. و (بترسند که) علم خدا به هر چه کنند محیط است.
- ترجمه الهی قمشه‌ای٤٨ وَإِذْ زَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ أَعْمَالَهُمْ وَقَالَ لَا غَالِبَ لَكُمُ الْيَوْمَ مِنَ النَّاسِ وَإِنِّي جَارٌ لَّكُمْ فَلَمَّا تَرَاءَتِ الْفِئَتَانِ نَكَصَ عَلَى عَقِبَيْهِ وَقَالَ إِنِّي بَرِيءٌ مِّنكُمْ إِنِّي أَرَى مَا لَا تَرَوْنَ إِنِّي أَخَافُ اللَّهَ وَاللَّهُ شَدِيدُ الْعِقَابِ
و آنوقتی را که شیطان اعمال آنها را بر آنها زینت داد و گفت امروز از مردم غلبه کنندهای بر شما نیست و من به شما پناه دهنده [یا مجاور] هستم پس چون دو سپاه همدیگر را دیدند جا زد (به قهقرا برگشت، عقبگرد کرد) و گفت همانا من از شما بیزارم، همانا من آنچه [از ملائکه] که شما نمیبینید را میبینم همانا من از خداوند ترسان هستم و خداوند شدید (سخت) عقوبت دهنده است
- ترجمه سلطانیو آنوقتی را که شیطان اعمال آنها را بر آنها زینت داد و گفت امروز از مردم غلبه کنندهای بر شما نیست و من به شما پناه دهنده هستم پس چون دو سپاه همدیگر را دیدند جا زد (عقبگرد کرد) و گفت همانا من از شما بیزارم، همانا من آنچه که شما نمیبینید را میبینم همانا من از خداوند ترسان هستم و خداوند شدید (سخت) عقوبت دهنده است
- ترجمه راستینو (یاد آر) آن گاه که شیطان کردار (زشت) آنان را در نظرشان زیبا نمود و گفت: امروز احدی از مردم بر شما غالب نخواهد گشت و من هنگام سختی یار و فریادرس شما خواهم بود (و بدین سخنان کفار قریش را مغرور کرد) تا آنگاه که دو سپاه (اسلام و کفر) روبرو شدند شیطان پای به فرار گذاشت و گفت که من از شما بیزارم، من قوایی (از فرشتگان آسمان) میبینم که شما نمیبینید و من از خدا می‌ترسم، و عقاب خداوند بسیار سخت است.
- ترجمه الهی قمشه‌ای٤٩ إِذْ يَقُـولُ الْمُنَافِقُونَ وَالَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ غَرَّ هَـؤُلَاءِ دِينُهُمْ وَمَن يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَإِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ
آنوقتی را که منافقین و کسانی که در قلوب آنها مرضی هست [از کسانی که ظاهراً اسلام آورده بودند] گفتند دینشان اینان را فریب داده و کسی که بر خداوند توکّل کند [عزّت یابد و غلبه نماید] پس همانا خداوند عزیز است [و کسی که بر او توکّل میکند مغلوب نمی‌‌شود] و حکیم است [آنچه که آن به صلاح بندگانش است را به حکمت خود انجام میدهد تا حقّ بودن دین آنها را ظاهر سازد]
- ترجمه سلطانیآنوقتی را که منافقین و کسانی که در قلوب آنها مرضی هست گفتند دینشان اینان را فریب داده و کسی که بر خداوند توکّل کند پس همانا خداوند عزیز و حکیم است
- ترجمه راستینو (یاد آر) آنگاه که منافقان و بیماردلان با هم می‌گفتند که این مسلمین به دین خود مغرور و فریفته‌اند، و حال آنکه هر کس بر خدا توکل کند خدا غالب مقتدر و داناست.
- ترجمه الهی قمشه‌ای٥٠ وَلَوْ تَرَى إِذْ يَتَوَفَّى الَّذِينَ كَفَرُوا الْمَلَائِكَةُ يَضْرِبُونَ وُجُوهَهُمْ وَأَدْبَارَهُمْ وَذُوقُوا عَذَابَ الْحَرِيقِ
و اگر ببینی آنوقتی را که ملائکه کسانی که کفر ورزیدهاند را میمیرانند [در حالی که] بر پیش آنها و پس آنها میزنند و [میگویند:] عذاب سوزان را [سوحتن را در دنیا یا آخرت] بچشید
- ترجمه سلطانیو اگر ببینی آنوقتی را که ملائکه کسانی که کفر ورزیدهاند را میمیرانند (در حالی که) بر پیش آنها و پس آنها میزنند و (میگویند:) عذاب سوزان را بچشید
- ترجمه راستینو اگر بنگری سختی حال کافران را هنگامی که فرشتگان جان آنها را می‌گیرند و بر روی و پشت آنها میزنند و (میگویند) بچشید طعم عذاب سوزنده را!
- ترجمه الهی قمشه‌ای٥١ ذَلِكَ بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيكُمْ وَأَنَّ اللَّهَ لَيْسَ بِظَـلَّامٍ لِّلْعَبِيدِ
آن به (سبب) آنچه است که با دستان خود مقدّم داشتید (از پیش فرستادید) و همانا خداوند به ظلم کردن بر بندگانش نیست
- ترجمه سلطانیآن به (سبب) آنچه است که با دستان خود مقدّم داشتید (از پیش فرستادید) و همانا خداوند به ظلم کردن بر بندگانش نیست
- ترجمه راستیناین عقوبت اعمال زشتی است که به دست خویش فرستادید و خدا به هیچ یک از بندگان هرگز کمترین ستم نخواهد کرد.
- ترجمه الهی قمشه‌ای٥٢ كَدَأْبِ آلِ فِرْعَوْنَ وَالَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ كَفَرُوا بِآيَاتِ اللَّهِ فَأَخَذَهُمُ اللَّهُ بِذُنُوبِهِمْ إِنَّ اللَّهَ قَوِيٌّ شَدِيدُ الْعِقَابِ
[آنچه که آنان از کفر و معاصی بر آن هستند] همانند رویهٔ خاندان فرعون [مستتبع (خواستار پیروی) بر عقوبت است] و کسانی که قبل از آنها بودند که به آیات خداوند کفر ورزیدند و خداوند آنان را به گناهانشان گرفت، که همانا خداوند نیرومند و شدید عقوبت دهنده است
- ترجمه سلطانیهمانند رویهٔ خاندان فرعون و کسانی که قبل از آنها بودند که به آیات خداوند کفر ورزیدند و خداوند آنان را به گناهانشان گرفت، که همانا خداوند نیرومند و شدید عقوبت دهنده است
- ترجمه راستینهمانطور که خوی فرعونیان و کافران پیش از زمان آنها بر این بود که به آیات خدا کافر شدند، خدا هم آنان را به کیفر گناهانشان بگرفت، که همانا خدا توانا و سخت‌کیفر است.
- ترجمه الهی قمشه‌ای٥٣ ذَلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ لَمْ يَكُ مُغَيِّرًا نِّعْمَةً أَنْعَمَهَا عَلَى قَوْمٍ حَتَّى يُغَيِّرُوا مَا بِأَنفُسِهِمْ وَأَنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌ
آن به (سبب) این است که خداوند تغییر دهندهٔ نعمتی که آن را به قومی انعام کرده نمیباشد تا آنکه [خود] آنچه را که به خودشان است تغییر دهند و همانا خداوند [به گفتار بد آنان] شنوا و [به تغییر حسن احوالشان] دانا است
- ترجمه سلطانیآن به (سبب) این است که خداوند تغییر دهندهٔ نعمتی که آن را به قومی انعام کرده نمیباشد تا آنکه (خود) آنچه را که به خودشان است تغییر دهند و همانا خداوند شنوا و دانا است
- ترجمه راستیناین (عذاب) از آن جهت است که خدا بر آن نیست که نعمتی را که به قومی عطا کرد تغییر دهد تا وقتی که آن قوم حال خود را تغییر دهند، و خدا شنوا و داناست.
- ترجمه الهی قمشه‌ای٥٤ كَدَأْبِ آلِ فِرْعَوْنَ وَالَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ كَذَّبُوا بِآيَاتِ رَبِّهِمْ فَأَهْلَكْنَاهُم بِذُنُوبِهِمْ وَأَغْرَقْنَا آلَ فِرْعَوْنَ وَكُلٌّ كَانُوا ظَالِـمِينَ
مانند رویهٔ خاندان فرعون و کسانی که قبل از آنها بودند آیات پروردگارشان را دروغ شمردند پس آنها را به گناهانشان هلاک کردیم و آل فرعون را غرق کردیم، و همگی ستمکار بودند
- ترجمه سلطانیمانند رویهٔ خاندان فرعون و کسانی که قبل از آنها بودند، آیات پروردگارشان را دروغ شمردند پس آنها را به گناهانشان هلاک کردیم و آل فرعون را غرق کردیم، و همگی ستمکار بودند
- ترجمه راستینهمانطور که خوی فرعونیان و کافران پیش از آنان بر این بود که آیات خدای خود را تکذیب کردند ما هم آنها را به کیفر گناهانشان هلاک نمودیم و فرعونیان را غرق کردیم و همه آنان که هلاک نمودیم ظالم و ستمکار بودند.
- ترجمه الهی قمشه‌ای٥٥ إِنَّ شَرَّ الدَّوَابِّ عِندَ اللَّهِ الَّذِينَ كَفَرُوا فَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ
همانا بدترین عادتمندان نزد خداوند کسانی هستند که کفر ورزیدند پس آنها ایمان نمیآورند
- ترجمه سلطانیهمانا بدترین عادتمندان نزد خداوند کسانی هستند که کفر ورزیدند پس آنها ایمان نمیآورند
- ترجمه راستینبدترین جانوران نزد خدا آنان هستند که کافر شدند و ابدا ایمان نخواهند آورد.
- ترجمه الهی قمشه‌ای٥٦ الَّذِينَ عَاهَدتَّ مِنْهُمْ ثُمَّ يَنقُضُونَ عَهْدَهُمْ فِي كُلِّ مَرَّةٍ وَهُمْ لَا يَتَّقُونَ
کسانی که از ایشان پیمان گرفتی {مراد از معاهده، عهد بیعت است}، سپس در هر بار عهد خود را میشکنند و (حال آنکه) آنها [از سخط خداوند یا از بأس (سختیگیری) تو و از بأس مؤمنین] نمیترسند
- ترجمه سلطانیکسانی که از ایشان پیمان گرفتی، سپس در هر بار عهد خود را میشکنند و (حال آنکه) آنها نمیترسند
- ترجمه راستینکسانی از آنان که با آنان عهد بستی (مانند یهود بنی قریظه) آنگاه عهد خود را در هر مرتبه میشکنند و راه تقوا نپیمایند.
- ترجمه الهی قمشه‌ای٥٧ فَإِمَّا تَثْقَفَنَّهُمْ فِي الْحَرْبِ فَشَرِّدْ بِهِم مَّنْ خَلْفَهُمْ لَعَلَّهُمْ يَذَّكَّرُونَ
پس اگر آنان را در جنگ گرفتی پس [با قتل آنها و جراحت در آنها] آنها را پراکنده ساز که کسانی [از سایر کفّار] که پشت آنها (جنگجویان) هستند [شدّت بأس تو به قتل جنگجویان را بشنوند پس در جنگ کردن با تو طمع نکنند] راقب به اینکه آنها (کسانی که پشت جنگجویان هستند) [به صدق نبوّت تو و به شدّت سختگیری تو] متذکّر شوند
- ترجمه سلطانیپس اگر آنان را در جنگ گرفتی پس آنها را پراکنده ساز که کسانی که پشت آنها هستند راقب به اینکه آنها متذکّر شوند
- ترجمه راستینپس چون بر آنان دست یابی چندان به تهدید و مجازات آنان پرداز که پیروانشان را پراکنده سازی، باشد که متذکر شوند.
- ترجمه الهی قمشه‌ای٥٨ وَإِمَّا تَخَافَنَّ مِن قَوْمٍ خِيَانَةً فَانبِذْ إِلَيْهِمْ عَلَى سَوَاءٍ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْخَائِنِينَ
و اگر از خیانت کردن گروهی (معاهدان) میترسی پس [عهد آنها را] به سوی آنها بینداز [و آن را مراعات نکن] بنابر یکسان بودن [بر حال آنان در نقض عهد] همانا خداوند خائنین را دوست ندارد
- ترجمه سلطانیو اگر از خیانت کردن گروهی میترسی پس (عهد آنها را) به سوی آنها بینداز (مراعات نکن) بنابر یکسان بودن (بر حال آنان در نقض عهد) همانا خداوند خائنین را دوست ندارد
- ترجمه راستینو چنانچه از خیانتکاری گروهی (از معاهدین خود) سخت میترسی در این صورت تو نیز با حفظ عدل و درستی، عهد آنها را نقض کن، که خدا خیانتکاران را دوست نمی‌دارد.
- ترجمه الهی قمشه‌ای٥٩ وَلَا يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا سَبَقُوا إِنَّهُمْ لَا يُعْجِزُونَ
و آنان که کفر ورزیدهاند نباید بپندارند که [از ما] سبقت گرفتهاند زیرا آنها [از ما] پیشی نمیگیرند
- ترجمه سلطانیو آنان که کفر ورزیدهاند نباید بپندارند که سبقت گرفتهاند زیرا آنها (از ما) پیشی نمیگیرند
- ترجمه راستینکافران هرگز نپندارند که پیش افتادند، (نه) هرگز (خدا و رسول خدا را) زبون نتوانند کرد.
- ترجمه الهی قمشه‌ای٦٠ وَأَعِدُّوا لَهُم مَّا اسْتَطَعْتُم مِّن قُوَّةٍ وَمِن رِّبَاطِ الْخَيْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّهِ وَعَدُوَّكُمْ وَآخَرِينَ مِن دُونِهِمْ لَا تَعْلَمُونَهُمُ اللَّهُ يَعْلَمُهُمْ وَمَا تُنفِقُوا مِن شَيْءٍ فِي سَبِيلِ اللَّهِ يُوَفَّ إِلَيْكُمْ وَأَنتُمْ لَا تُظْلَمُونَ
و آنچه از نیرو که توانایی دارید و از اسبان آماده برای [مقابله با] آنها مهیّا کنید که با آن دشمن خداوند و دشمن خود [یعنی کسانی را که از خیانت کردن آنها خوف دارید] و دیگران غیر از آنها را بترسانید، آنها (خائنان) را نمیشناسید [مانند منافقان امّت که اسلام را ظاهر کردند و نفاق را مخفی کردند، لکن] خداوند آنها را میشناسد، و آنچه از چیزی که در راه خدا انفاق (هزینه) میکنید تماماً به شما بازگردانده میشود و شما ستم نمیشوید
- ترجمه سلطانیو آنچه از نیرو که توانایی دارید و از اسبان آماده برای (مقابله با) آنها مهیّا کنید که با آن دشمن خداوند و دشمن خود و دیگران غیر از آنها را بترسانید، آنها (خائنان) را نمیشناسید (لکن) خداوند آنها را میشناسد، و آنچه از چیزی که در راه خدا انفاق (هزینه) میکنید تماماً به شما بازگردانده میشود و شما ستم نمیشوید
- ترجمه راستینو شما (ای مؤمنان) در مقام مبارزه با آن کافران خود را مهیا کنید و تا آن حد که بتوانید از آذوقه و تسلیحات و آلات جنگی و اسبان سواری زین کرده برای تهدید و تخویف دشمنان خدا و دشمنان خودتان فراهم سازید و نیز برای قوم دیگری که شما بر (دشمنی) آنان مطلع نیستید (مراد منافقانند که ظاهرا مسلم و باطنا کافر محض‌اند) و خدا بر آنها آگاه است. و آنچه در راه خدا صرف میکنید خدا تمام و کامل به شما عوض خواهد داد و هرگز به شما ستم نخواهد شد.
- ترجمه الهی قمشه‌ای٦١ وَإِن جَنَحُوا لِلسَّلْمِ فَاجْنَحْ لَهَا وَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ
و اگر به [صلح و دخول در] اسلام [یا دخول در ایمان] گرایش داشتند پس از آن استقبال کن [زیرا جنگیدن تو جز مقدّمهٔ این صلح نیست] و بر خداوند توکّل کن همانا او [به هر چه دربارهٔ تو گفته‌‌اند] شنوا و [به نیّات آنان و عاقبت امر تو و امر آنها] دانا است
- ترجمه سلطانیو اگر به اسلام (تسلیم شدن) گرایش داشتند پس از آن استقبال کن و بر خداوند توکّل کن همانا او شنوا و دانا است
- ترجمه راستینو اگر دشمنان به صلح و مسالمت تمایل داشتند تو نیز مایل به صلح باش و کار خود به خدا واگذار که خدا شنوا و داناست.
- ترجمه الهی قمشه‌ای٦٢ وَإِن يُرِيدُوا أَن يَخْدَعُوكَ فَإِنَّ حَسْبَكَ اللَّهُ هُوَ الَّذِي أَيَّدَكَ بِنَصْرِهِ وَبِالْمُؤْمِنِينَ
و اگر بخواهند که [با صلح کردن] به تو خدعه (نیرنگ) کنند [به اینکه بخواهند نائرهٔ (آتش) جنگ را با صلح خاموش کنند تا برای جنگ آماده شوند و اصحاب تو اسلحهٔ جنگ را بگذارند آنگاه شما را غافلگیر کنند پس نترس] پس همانا خداوند همان کسی که تو را با نصرت خود و با مؤمنین تأیید کرد تو را بس است
- ترجمه سلطانیو اگر بخواهند که به تو خدعه (نیرنگ) کنند پس همانا خداوند همان کسی که تو را با نصرت خود و با مؤمنین تأیید کرد تو را بس است
- ترجمه راستینو اگر دشمنان به فکر فریب دادن تو باشند البته خدا تو را کفایت خواهد کرد، اوست که به نصرت خود و یاری مؤمنان تو را مؤیّد و منصور گردانید.
- ترجمه الهی قمشه‌ای٦٣ وَأَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِهِمْ لَوْ أَنفَقْتَ مَا فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا مَّا أَلَّفْتَ بَيْنَ قُلُوبِهِمْ وَلَكِنَّ اللَّهَ أَلَّفَ بَيْنَهُمْ إِنَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ
و قلوب آنها (مؤمنین) را به هم پیوند داد که اگر تو آنچه که در زمین هست را جمیعاً انفاق (هزینه) میکردی قلوب آنها را به هم پیوند نمیدادی و لکن خداوند آنها را به هم پیوند داد، همانا او غالب است [که چیزی او را از مرادش منع نمی‌‌کند] و حکیم است [که به حکمت خود آنچه را که در آن صلاح بندگانش است انجام میدهد]
- ترجمه سلطانیو قلوب آنها (مؤمنین) را به هم پیوند داد که اگر تو آنچه که در زمین هست را جمیعاً انفاق (هزینه) میکردی قلوب آنها را به هم پیوند نمیدادی و لکن خداوند آنها را به هم پیوند داد، همانا او غالب و حکیم است
- ترجمه راستینو الفت داد دلهای مؤمنان را، دلهایی که اگر تو با تمام ثروت روی زمین می‌خواستی میان آنها الفت دهی نتوانستی، لیکن خدا تألیف قلوب آنها کرد که او مقتدر و داناست.
- ترجمه الهی قمشه‌ای٦٤ يَاأَيُّهَا النَّبِيُّ حَسْبُكَ اللَّهُ وَمَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ
ای پیامبر، خداوند برای تو و کسانی از مؤمنان که از تو تبعیّت میکنند بس است
- ترجمه سلطانیای پیامبر، خداوند برای تو و کسانی از مؤمنان که از تو تبعیّت میکنند بس است
- ترجمه راستینای رسول، خدا تو را کفایت است و مؤمنانی که پیروان تواند.
- ترجمه الهی قمشه‌ای٦٥ يَاأَيُّهَا النَّبِيُّ حَرِّضِ الْمُؤْمِنِينَ عَلَى الْقِتَالِ إِن يَكُن مِّنكُمْ عِشْرُونَ صَابِرُونَ يَغْلِبُوا مِائَتَيْنِ وَإِن يَكُن مِّنكُم مِّائَةٌ يَغْلِبُوا أَلْفًا مِّنَ الَّذِينَ كَفَرُوا بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَّا يَفْقَهُونَ
ای پیامبر مؤمنان را بر جنگ کردن برانگیزان که اگر از شما بیست [تن] صابر باشند [به سبب نصرت خداوند] بر دویست [تن] غلبه میکنند و اگر از شما صد [تن] باشند بر هزار [تن] از کسانی که کفر ورزیدهاند غلبه میکنند به [علّت] اینکه آنها قومی هستند که نمیفهمند [و مثل ثبات کسی که به خداوند ایمان دارد ثبات نمی‌‌ورزند]
- ترجمه سلطانیای پیامبر مؤمنان را بر جنگ کردن برانگیزان که اگر از شما بیست (تن) صابر باشند بر دویست (تن) غلبه میکنند و اگر از شما صد (تن) باشند بر هزار (تن) از کسانی که کفر ورزیدهاند غلبه میکنند به (علّت) اینکه آنها قومی هستند که نمیفهمند
- ترجمه راستینای رسول، مؤمنان را بر جنگ ترغیب کن که اگر بیست نفر از شما صبور و پایدار باشند بر دویست نفر غالب خواهند شد و اگر صد نفر بوده بر هزار نفر از کافران غلبه خواهند کرد، زیرا آنها گروهی بی‌دانشند.
- ترجمه الهی قمشه‌ای٦٦ الْآنَ خَفَّفَ اللَّهُ عَنكُمْ وَعَلِمَ أَنَّ فِيكُمْ ضَعْفًا فَإِن يَكُن مِّنكُم مِّائَةٌ صَابِرَةٌ يَغْلِبُوا مِائَتَيْنِ وَإِن يَكُن مِّنكُمْ أَلْفٌ يَغْلِبُوا أَلْفَيْنِ بِإِذْنِ اللَّهِ وَاللَّهُ مَعَ الصَّابِرِينَ
اکنون خداوند از [بار] شما کاست و دانست که در [قلوب] شما ضعف هست پس اگر صد [تن] از شما صابر باشند به اجازهٔ خداوند بر دویست [تن] غلبه میکنند و اگر از شما هزار [تن] باشند بر دو هزار [تن] غلبه میکنند و خداوند با صبر کنندگان است
- ترجمه سلطانیاکنون خداوند از (بار) شما کاست و دانست که در (قلوب) شما ضعف هست پس اگر صد (تن) از شما صابر باشند به اجازهٔ خداوند بر دویست (تن) غلبه میکنند و اگر از شما هزار (تن) باشند بر دو هزار (تن) غلبه میکنند و خداوند با صبر کنندگان است
- ترجمه راستیناکنون (پس از جنگ بدر) خدا بر شما تخفیف داد و معلوم کرد که در شما ضعف (ایمان) راه یافته، پس اگر صد نفر از شما صبور و پایدار باشند بر دویست نفر و اگر هزار، بر دو هزار آنان به اذن خدا غالب خواهند شد، و خدا با صابران است.
- ترجمه الهی قمشه‌ای٦٧ مَا كَانَ لِنَبِيٍّ أَن يَكُونَ لَهُ أَسْرَى حَتَّى يُثْخِنَ فِي الْأَرْضِ تُرِيدُونَ عَرَضَ الدُّنْيَا وَاللَّهُ يُرِيدُ الْآخِرَةَ وَاللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ
بر پیامبر نباشد که تا در زمین خون ریخته میشود اسیر داشته باشد {جواب اصحاب او (ص) است حینی که از او درخواست کردند که اسیران را نکشد و از آنها فداء بگیرد} [با اخذ فداء] عَرض دنیا را میخواهید و (حال آنکه) خداوند آخرت را [برای شما] میخواهد [به اینکه جهاد شما مشوب (آلوده) به اغراض دنیویّه نباشد بلکه خالص برای آخرت باشد] و خداوند غالبی [است که از ذلّت پیامبرش بر فرض اخذ فداء از اسیران خائف نمی‌‌شود] حکیم [که برای مصالحی که آنها را می‌‌داند امر به قتل میکند]
- ترجمه سلطانیبر پیامبر نباشد که تا در زمین خون ریخته میشود اسیر داشته باشد عَرض دنیا را میخواهید و (حال آنکه) خداوند آخرت را میخواهد و خداوند غالب و حکیم است
- ترجمه راستینهیچ پیغمبری را روا نباشد که اسیران جنگی بگیرد (تا از آنان فدا گرفته و آنان را رها کند) مگر تا زمانی که خون (ناپاکان را) در زمین بسیار بریزد. شما (ای اصحاب رسول) متاع دنیا را میخواهید و خدا آخرت را میخواهد، و خدا مقتدر و کارش همه از روی حکمت است.
- ترجمه الهی قمشه‌ای٦٨ لَّـوْلَا كِتَابٌ مِّنَ اللَّهِ سَبَقَ لَمَسَّكُمْ فِيمَا أَخَذْتُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ
اگر پیشتر از خداوند مقرّر نشده بود البتّه در آنچه [از فدیه] که گرفتید [یا در آنچه که از اصرار بر گرفتن فدیه انجام دادید] عذابی بزرگ را مسّ (به دست خود لمس) میکردید {و آن تهدید و ردع (جلوگیری) است از تکرار مثل آنچه که در بدر در باب اخذ فداء از اسراء انجام دادند، و بر آن با انکار رسول (ص) اصرار نمودند تا آنکه به قتل (کشته شدن) مؤمنین در سال قابل (جنگ اُحد) به عدد اسراء و کسانی که فدیه از او گرفته شده بود راضی شدند}
- ترجمه سلطانیاگر پیشتر از خداوند مقرّر نشده بود البتّه در آنچه (از فدیه) که گرفتید عذابی بزرگ را مسّ (به دست خود لمس) میکردید
- ترجمه راستیناگر نبود حکم سابق از خدا (که بر پیغمبر اسلام فدا و غنایم را روا دانست) همانا در آنچه (از آن اسیران) گرفتید به شما عذاب سخت رسیده بود.
- ترجمه الهی قمشه‌ای٦٩ فَكُلُوا مِمَّا غَنِمْتُمْ حَلَالًا طَيِّبًا وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ
پس به عنوان حلال و پاک از آنچه [از فداء] که غنیمت گرفتهاید بخورید و [در اسراف کردن در آن، یا در خیانت در آن، یا در مخالفت با او (ص) در آن] از خداوند بهراسید همانا خداوند بسیار آمرزنده است [آنوقت که تجّری شما را بر اصرار در فدیه آمرزید] و مهربان است [آنوقت که با اباحهٔ غنیمت و فدیه به شما رحم کرد]
- ترجمه سلطانیپس به عنوان حلال و پاک از آنچه که غنیمت گرفتهاید بخورید و از خداوند بهراسید همانا خداوند بسیار آمرزنده و مهربان است
- ترجمه راستینپس اکنون از هر چه غنیمت گرفتید بخورید حلال و گوارای شما باد، و خداترس و پرهیزکار باشید، که خدا آمرزنده و مهربان است.
- ترجمه الهی قمشه‌ای٧٠ يَاأَيُّهَا النَّبِيُّ قُل لِّمَن فِي أَيْدِيكُم مِّنَ الْأَسْرَى إِن يَعْلَمِ اللَّهُ فِي قُلُوبِكُمْ خَيْرًا يُؤْتِكُمْ خَيْرًا مِّمَّا أُخِذَ مِنكُمْ وَيَغْفِرْ لَكُمْ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ
ای پیامبر به کسانی از اسراء که در دستان شما هستند بگو اگر خداوند بداند که در قلوب شما خوبی (رغبت و میل به ایمان) هست بهتر از آنچه که از شما گرفته شده را [از غنیمت در جنگ و از فداء بعد از اسارت] به شما میدهد و بر شما میآمرزد و خداوند بسیار آمرزنده [و آنچه که از معادات (دشمنی ورزیدن) با رسول (ص) از شما صادر شده است را بر شما میآمرزد] و مهربان است [پس بهتر از آنچه که از شما گرفته شده را به شما میدهد]
- ترجمه سلطانیای پیامبر به کسانی از اسراء که در دستان شما هستند بگو اگر خداوند بداند که در قلوب شما خوبی (رغبت به ایمان) هست بهتر از آنچه که از شما گرفته شده را به شما میدهد و بر شما میآمرزد و خداوند بسیار آمرزنده و مهربان است
- ترجمه راستینای رسول، به اسیرانی که در دست شما مسلمین‌اند بگو که اگر خدا در دل شما خیر و هدایتی مشاهده کند (و ایمان آرید) در مقابل آنچه از شما گرفته شده بهتر از آن را عطا میکند و از گناهان شما می‌گذرد که خدا آمرزنده و مهربان است.
- ترجمه الهی قمشه‌ای٧١ وَإِن يُرِيدُوا خِيَانَتَكَ فَقَدْ خَانُوا اللَّهَ مِن قَبْلُ فَأَمْكَنَ مِنْهُمْ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ
و اگر بخواهند که به تو خیانت کنند [پس تعجّبی نیست] و قبل از این [نیز] به خداوند خیانت کردهاند و در برابر آنها امکان [سلطه] میدهد و خداوند [به ارادۀ هر اراده کنندهای] بسیار دانا و حکیم است [که امر تو و امر خائنان را بر وفق حکمتش تدبیر میکند]
- ترجمه سلطانیو اگر بخواهند که به تو خیانت کنند (پس تعجّبی نیست) و قبل از این (نیز) به خداوند خیانت کردهاند و در برابر آنها امکان (سلطه) میدهد و خداوند بسیار دانا و حکیم است
- ترجمه راستینو اگر قصد خیانت با تو دارند پیش از این با خدا هم خیانت کردند و خدا (تو را) بر آنها تمکین و تسلط داد و خدا دانا و درستکار است.
- ترجمه الهی قمشه‌ای٧٢ إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَهَاجَرُوا وَجَاهَدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَالَّذِينَ آوَوا وَّنَصَرُوا أُولَئِكَ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاءُ بَعْضٍ وَالَّذِينَ آمَنُوا وَلَمْ يُهَاجِرُوا مَا لَكُم مِّن وَلَايَتِهِم مِّن شَيْءٍ حَتَّى يُهَاجِرُوا وَإِنِ اسْتَنصَرُوكُمْ فِي الدِّينِ فَعَلَيْكُمُ النَّصْرُ إِلَّا عَلَى قَوْمٍ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَهُم مِّيثَاقٌ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ
همانا کسانی که [با ایمان عامّ با قبول دعوت ظاهره و بیعت عامّه] ایمان آوردهاند و [از دار الشّرک به مدینهٔ رسول (ص)] هجرت کردند و با [بذل] اموالشان و جانهایشان در [حفظ] راه خدا [با اعداء رسول (ص)] جهاد کردند و کسانی که مأوا (جا و پناه) دادند و یاری کردند بعضی از آنان اولیاء (دوستان) بعضی دیگر هستند و کسانی که [با بیعت عامّه یا با بیعت خاصّه] ایمان آوردهاند و [از دار الشّرک صوری یا از دار الشّرک نفسانی] مهاجرت نکردهاند از ولایت (دوستی) آنها چیزی برای شما نیست {برای اینکه آنان اتّصال صوری خود حاصل به بیعت صوری را با اتّصال معنوی مقرون نکردهاند با خروج در طریق خلیفهٔ صوری یا باطنی پس معناً به شما و نه به کسی که شما به او متصّل هستید متصّل نشده‌‌اند، و بین شما و آنها ولایت و نه اتّصالی نیست و بین شما و آنها نه توارث هست و نه موادّت (دوستی)} تا آنکه هجرت کنند و اگر از شما در دین [و نه در امور دنیوی] یاری خواستند پس یاری کردن [به آنان] بر [عهدهٔ] شما است [برای اینکه وصلت صوری آنها حرمت دارد و به آن بر شما حقّ دارند] مگر بر قومی که بین شما و ایشان پیمانی هست {زیرا میثاق و اگرچه حقّ آن و حرمت آن ادون (پست‌‌تر) از بیعت و اسلام است، لکن آن نیز به نحوی وصلت است و حرمت دارد و وصلت اسلامی بدون اقتران آن به وصلت معنوی به حیثی که به این وصلت تفوّق آورد قوّت ندارد} و خداوند به آنچه که عمل میکنید [از موالات (دوستی کردن) با کسی که به موالات با او أمر شده‌‌اید و ترک موالات با کسی که به ترک موالات با او امر شده‌‌اید] بینا است
- ترجمه سلطانیهمانا کسانی که ایمان آوردهاند و هجرت کردند و با اموالشان و جانهایشان در راه خدا جهاد کردند و کسانی که مأوا (جا و پناه) دادند و یاری کردند بعضی از آنان اولیاء (دوستان) بعضی دیگر هستند و کسانی که ایمان آوردهاند و مهاجرت نکردهاند از ولایت (دوستی) آنها چیزی برای شما نیست تا آنکه هجرت کنند و اگر از شما در دین یاری خواستند پس یاری کردن (به آنان) بر (عهدهٔ) شما است مگر بر قومی که بین شما و ایشان پیمانی هست و خداوند به آنچه که عمل میکنید بینا است
- ترجمه راستینآنان که به خدا ایمان آوردند و از وطن خود هجرت نمودند و در راه خدا با مال و جانشان کوشش و فداکاری کردند (یعنی مهاجرین مکه) و هم آنان که (به مهاجرین) منزل دادند و یاری کردند (یعنی انصار مدینه) آنها دوستدار و مددکار یکدیگرند و آنهایی که ایمان آوردهاند لیکن مهاجرت نکردهاند هرگز شما دوستدار و طرفدار آنها نباشید تا وقتی که هجرت گزینند، ولی اگر از شما در کار دین و پیشرفت اسلام مدد خواستند بر شماست که آنها را یاری کنید مگر آنکه با قومی که با شما عهد و پیمان (مسالمت) بسته‌اند به خصومت برخیزند. و خدا به هر چه میکنید بیناست.
- ترجمه الهی قمشه‌ای٧٣ وَالَّذِينَ كَفَرُوا بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاءُ بَعْضٍ إِلَّا تَفْعَلُوهُ تَكُن فِتْنَةٌ فِي الْأَرْضِ وَفَسَادٌ كَبِيرٌ
و کسانی که [با ترک بیعت نبویّ یا ولویّ] کفر ورزیدهاند بعضی از آنها [به حکم سنخیّت و مجانست (همجنس بودن)] اولیاء (دوستان) بعضی دیگر هستند اگر آن را انجام ندهید فتنه و [برای تجرّی کفّار بر شما به سبب اختلاف آراء شما و اطّلاع آنها به موالات با شما بر آنچه که با آن غلبهٔ آنها بر شما را ممکن می‌‌سازد] فسادی بزرگ در زمین میباشد
- ترجمه سلطانیو کسانی که کفر ورزیدهاند بعضی از آنها اولیاء (دوستان) بعضی دیگر هستند اگر آن را انجام ندهید فتنه و فسادی بزرگ در زمین میباشد
- ترجمه راستینآنان که کافر شدند نیز دوستدار و مددکار یکدیگرند و شما مسلمین اگر آن را (که خدا دستور داده از اتفاق و اخوت و غیره) کار نبندید همانا فتنه و فسادی بزرگ روی زمین رخ خواهد داد.
- ترجمه الهی قمشه‌ای٧٤ وَالَّذِينَ آمَنُوا وَهَاجَرُوا وَجَاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَالَّذِينَ آوَوا وَّنَصَرُوا أُولَئِكَ هُمُ الْمُؤْمِنُونَ حَقًّا لَّهُم مَّغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ كَرِيمٌ
و کسانی که ایمان آوردهاند و هجرت کردند و در راه خدا مجاهده کردند و کسانی که پناه دادند و یاری کردند آنها حقاً همان مؤمنان هستند برای آنها آمرزش و روزی کریمانه [عِلوی] هست
- ترجمه سلطانیو کسانی که ایمان آوردهاند و هجرت کردند و در راه خدا مجاهده کردند و کسانی که پناه دادند و یاری کردند آنها حقاً همان مؤمنان هستند برای آنها آمرزش و روزی کریمانه هست
- ترجمه راستینو آنان که ایمان آوردند و هجرت گزیدند و در راه خدا کوشش و جانفشانی کردند و هم آنان که (مهاجران را با فداکاری) منزل دادند و یاری کردند آنها به حقیقت اهل ایمانند و هم آمرزش خدا و روزی نیکوی بهشتی مخصوص آنهاست.
- ترجمه الهی قمشه‌ای٧٥ وَالَّذِينَ آمَنُوا مِن بَعْدُ وَهَاجَرُوا وَجَاهَدُوا مَعَكُمْ فَأُولَئِكَ مِنكُمْ وَأُولُو الْأَرْحَامِ بَعْضُهُمْ أَوْلَى بِبَعْضٍ فِي كِتَابِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ
و کسانی که بعد از این (بعد از ایمان شما و هجرت شما) ایمان آوردند و با شما هجرت کردند و جهاد کردند پس آنها از شما هستند [و دوستی با آنان مانند دوستی با شما واجب میشود] و خویشاوندان، در کتاب [در مکتوبه‌‌ای در لوح] خداوند بعضی از آنها به بعضی دیگر اولی هستند همانا خداوند به هر چیزی دانا است [و برای مصلحتی که آن را می‌‌داند گاهی به توارث به هجرت و گاهی به رَحِم (خویشی) حکم میکند و ایضاً بنابر مصلحتی شما را به موالات با خودتان و ترک موالات با کفّار امر میکند]
- ترجمه سلطانیو کسانی که بعد از این ایمان آوردند و با شما هجرت کردند و جهاد کردند پس آنها از شما هستند و خویشاوندان، در کتاب خداوند بعضی از آنها به بعضی دیگر اولی هستند همانا خداوند به هر چیزی دانا است.
- ترجمه راستینو آنان که بعد از شما ایمان آوردند و (یا بعد از صلح حدیبیه) هجرت گزیدند و به اتفاق شما جهاد کردند آنها نیز از شما مؤمنان هستند، و ارث مراتب خویشاوندان در کتاب خدا بعضی بر بعض دیگر مقدم شده[یعنی قانون ارث بردن برادران دینی از یکدیگر، نسخ شده است. (م) ]، که خدا به هر چیز داناست.
- ترجمه الهی قمشه‌ای